Op deze manier volgen ze die vraag en verschuiven ze de verantwoordelijkheid naar de klant.” Waarom zout de frietjes tot slot lekkerder maakt? “Het is een smaakversterker die de frietjes een boost geeft. Daarom is het verschil zo groot.”
Wat de frietjes bij een snackbar zo lekker maakt, is dat er vaak genereus om wordt gegaan met het zoutvaatje. Met alleen een beetje zout strooien na het frituren zul je deze smaak nooit bereiken, daarom is het nodig om de frieten eerst te weken in een badje met zout water.
Na het snijden van de aardappelen, moet je alleen even geduld hebben en de frietjes ongeveer een half uur in koud water, met 1 eetlepel zout, laten weken. Hierdoor zullen de frietjes wel iets minder verkleuren, aangezien je de enzymen deactiveert die normaal gesproken voor de verkleuring zorgen.
Het grofste tafelzout dat je kunt hebben. Wil je het iets fijner, neem dan fleur de sel uit diezelfde zouttuinen.” “Hou je van een extra smaakje, kun je denken aan paprika-chilizout op basis van zout uit de Himalaya. Heerlijk op friet, maar ook op gebakken aardappels, bijvoorbeeld.”
Het is belangrijk dat je de vers gesneden aardapplen voordat ze gefrituurd worden eerst een tijd in water liggen. Zo wordt het zetmeel uit de aardappel getrokken (het water wordt ook troebel) en is het eindresultaat extra knapperig. Laat de frieten in ieder geval een uur in koud water liggen, langer mag ook.
Hoe dikker je frieten, hoe langer ze nodig hebben in het frietvet. Laat de voorgebakken frieten daarna goed uitlekken op een vel keukenpapier en afkoelen tot kamertemperatuur (20°C). Hoe groter het temperatuurverschil tussen de frieten en het frituurvet bij het afbakken, hoe krokanter het resultaat.
Zorg ervoor dat je met proper frietvet werkt. Gebruik de juiste soort aardappelen. Pocheer je frieten eerst op een lagere temperatuur (150°C gedurende 3 a 4 minuten ) en dep ze goed af daarna. Bak ze dan op 180°C krokant.
Schil de aardappelen en snijd ze tot frieten. Houd voor dikke friet ongeveer een centimeter aan; wil je dunnere frites maken, snijd dan repen van een halve centimeter. Leg de gesneden friet in een vergiet, spoel ze af met koud water en laat ze uitlekken. De friet moet nu voorgekookt worden.
Laat de friet tussen de twee bakrondes afkoelen tot kamertemperatuur. Dit doe je omdat ze anders slap worden bij het afbakken omdat ze de warmte, die ín de friet zit, nog niet kwijt zijn. Je moet ze daarom ook niet in het mandje boven het hete vet laten hangen, maar echt even uitschudden en uitgespreid wegzetten.
Behalve vloeibaar frituurvet is gewone plantaardige olie, zoals zonnebloemolie en olijfolie, ook geschikt om in te frituren. Extra vierge olijfolie is minder geschikt voor verhitten bij hele hoge temperaturen voor langere tijd. De smaak gaat grotendeels verloren na verhitting.
Frietjes worden traditioneel gebakken in dierlijk vet (ossenwit en/of paardenvet). Dat zorgt voor die typische smaak en geur, maar is helaas minder gezond doordat het meer verzadigd vet bevat. Daarom worden frietjes tegenwoordig ook in plantaardige olie gebakken, of in een mengsel van de twee.
Gezonder frituren in olie of vloeibaar frituurvet
Frituur in olie of vloeibaar frituurvet. Dit bevat minder verzadigde vetten en is gezonder dan vast vet. Hoe verser het vet, des te beter. Vervang frituurvet in elk geval als je het 4 tot 5 keer hebt gebruikt.
Is ovenfriet beter dan gewone patat? Ovenfriet wordt voorgebakken in frituurvet om afgebakken te kunnen worden in de oven en niet te verbranden. Het bevat wel iets minder vet dan gewone friet, maar het scheelt verrassend weinig.
Ossewit is perfect voor frituren
In plantaardige olie kun je eigenlijk maar 1 keer bakken, omdat deze na verhitting onstabiel wordt. Bij verhitting gaat deze oxyderen en dat maakt haar giftig.
Van frituren worden producten erg vet. En veel vet levert veel calorieën. Frituurolie bevat vooral onverzadigd vet wat bekend staat om positieve gezondheidseffecten. Frituurolie is daarom gezonder dan hard frituurvet, dat vaak veel verzadigd vet bevat.
Leg de frieten rustig in het vet (vet à 150°) en laat ze 4 à 5 minuten zwemmen. 'Voorbakken' noemen Belgen dit. De bedoeling van het voorbakken is de rauwe aardappel te koken, en niet om bruin te bakken. “Tijdens het voorbakken verliest de rauwe aardappel een groot gedeelte van haar vocht.
Zorg dat alle frietjes bedekt zijn met een glimmend laagje olie en voeg indien nodig nog een extra theelepeltje toe. Met name te weinig olie kan ervoor zorgen dat je frietjes niet krokant worden.
Voor goeie friet begin je met de juiste aardappel. Die moet de juiste balans tussen zetmeel en water hebben. Kruimige zetmeelrijke aardappels worden te snel bruin, nog voordat de friet gaar is. Vastkokende aardappels, waar relatief veel water inzit, geven een goeie beet maar hebben juist weer moeite met het bruinen.
Boerenfriet is een gerecht bestaande uit een flinke portie friet met daarop gebakken champignons, gebakken uien en spekjes. Uiteraard zijn hier nog variaties op met o.a. lever, wortel, prei, paprika en andere soorten groenten en vlees.
Frituur op maximaal 175 °C en tot de friet een goudgele kleur heeft. Gebruik vloeibaar, plantaardig frituurvet. Geschikt om te frituren zijn: vloeibaar frituurvet, zonnebloemolie en olijfolie (geen extra vierge). Doe kleine hoeveelheden in de frituurpan, houd maximaal 150 gram per keer aan.
Laat je voorgebakken friet goed ð®ð¢ððð«ð®ð©ð©ðð§ ðð§ ððð¤ð¨ðð¥ðð§ voordat je het gaat afbakken of bewaren. Voorgebakken friet kan je een paar dagen in de koelkast, of drie maanden in de vriezer bewaren.
De allerlekkerste frietjes maak je van bloemige aardappelen. Bintjes, bijvoorbeeld. Dat zijn vrij grote, lange aardappelen die voldoende zetmeel bevatten om je frietjes lekker goudbruin en krokant te maken. Andere rassen die geschikt zijn, zijn Agria, Désirée, Première en Santé.
Door de frieten voor het bakken eerst 30 tot 45 minuten te laten weken in een bak met koud water (en vervolgens supergoed af te drogen), worden ze extra krokant. Zorg wel dat ze door en door droog de bakplaat op gaan!
Het ontstaan van de bruine kleur van friet komt door de Maillardreactie. Deze reactie speelt een belangrijke rol tijdens het verhitten, bewerken en bewaren van levensmiddelen.