De meesten kiezen voor adoptie omdat ze zelf geen of moeilijk kinderen kunnen krijgen.Anderen kiezen voor adoptie omdat ze een kind een betere toekomst en een veilig thuis willen bieden.
Zo kan het ene adoptiekind concentratieproblemen ervaren op school en uitdagend gedrag vertonen, terwijl een ander kind juist heel teruggetrokken of neerslachtig is. Ook angsten en zwaardere gedragsproblematiek zoals stelen of liegen zijn niet ongewoon. Op latere leeftijd kunnen de problemen zich blijven profileren.
Wat zijn de kosten van adoptie? De kosten kunnen variëren, maar toch moet je al gauw denken aan bedragen tussen de 20.000 en 40.000 euro, afhankelijk vanuit welk land je adopteert. Dit zijn wel kosten voor het hele proces, inclusief reiskosten. Deze kosten zijn uiteraard verspreid over aan aantal jaren.
Sommige landen hebben nog weinig nood aan adoptieouders waardoor het lang kan duren voor een kind geplaatst wordt. In andere landen zijn de voorwaarden voor adoptieouders zo streng dat er maar weinig mensen in aanmerking komen en hierdoor kan de wachttijd voor die landen korter zijn.
Verhalen van corruptie, kinderhandel, misbruik en vervalste gegevens over het kind worden steeds vaker gemeld, vooral door de adoptieouders. Nederlandse adoptieorganisaties zijn daarom ook steeds behoedzamer op interlandelijke adoptie.
Je begint de adoptieprocedure door een beginseltoestemming aan te vragen bij Stichting Adoptievoorzieningen. Zij toetst dan of je voldoet aan de voorwaarden om een kind te adopteren. Daarnaast start de Raad voor de Kinderbescherming een gezinsonderzoek om te bepalen of je geschikt bent als adoptieouder.
Het adopteren van een kind is een ongesubsidieerde activiteit. Aspirant adoptieouders dragen zelf de kosten van de eigen adoptieprocedure. Ook de vergunninghouder ontvangt geen subsidie. Alle betaalde gelden betreffen kosten ten behoeve van de procedure.
Dat kan een ongekend kind zijn of een kind van de familie . Bij binnenlandse adoptie kan je een gekend kind adopteren. Het gaat dan bijvoorbeeld om de adoptie van de kinderen van je partner, van je kleinkind of van een nichtje.
De adoptieouders zijn minstens 18 jaar ouder dan het kind. De adoptieouders zijn niet de grootouders van het kind. De eerste ouders zijn het eens met de adoptie of geven geen mening. Dit geldt voor de juridische ouders en voor de biologische ouders.
Zelfbeeld adoptieouder
Wie zich als kind sterk aanpaste, uit angst voor afwijzing, heeft minder zelfvertrouwen. En zal zich als ouder en opvoeder onzeker en snel afgewezen voelen. Ongewenste kinderloosheid kan gevoelens van onmacht, minderwaardigheid, tekortschieten ten opzichte van de partner veroorzaken.
De Staatscommissie beveelt verder aan het bestaande verbod voor grootouders om hun kleinkind te adopteren te schrappen. De Staatscommissie meent dat de reden voor dit verbod was dat de wetgever wilde voorkomen dat grootouders de kleinkinderen als het ware van hun eigen ouders zouden kunnen afpakken.
De pleegouders kunnen na 1 jaar voor het kind gezorgd te hebben aan de rechter vragen of zij het kind mogen adopteren. De rechter vraagt aan de ouders of zij nog steeds afstand willen doen of van mening zijn veranderd. De ouders kunnen hiervoor zelf naar de rechtbank komen, maar dat hoeft niet.
Traumatische ervaringen op jonge leeftijd kunnen namelijk een risico vormen voor een goede sociale en emotionele ontwikkeling. Meer dan de helft van de adoptiekinderen had voor hun adoptie traumatische gebeurtenissen zoals verlies, verwaarlozing of mishandeling, ongelukken of ernstige ziektes meegemaakt.
Adoptie wordt daarom vaak gezien als een effectieve, ethische verantwoorde en aan te bevelen interventie indien geen andere oplossingen beschikbaar zijn. formuleren van aanbevelingen voor de toekomst.
Ja, dat kan. Hiervoor is de toestemming nodig van de volwassene die geadopteerd wordt, de kandidaat-adoptant(en) en de eventuele samenwonende partner of echtgeno(o)te van deze partijen.
Er bestaan twee soorten adoptie: de gewone en de volle adoptie. Volle adoptie kan enkel bij minderjarigen jonger dan 18 jaar. De volle adoptie brengt bovendien sterker ingrijpende rechten en plichten met zich mee aangezien het kind hetzelfde statuut wordt verleend als ware het geboren uit de adoptant(en).
Je bent minstens 25 jaar oud. Je bent minstens 15 jaar ouder dan het kind dat je adopteert. Je volgt het verplichte voorbereidingsprogramma. Je wordt geschikt verklaard door de familierechtbank.
Adoptie is letterlijk het aannemen van een kind. Het belangrijkste kenmerk van adoptie is dat de familieband met de geboorteouders door de adoptie verbroken wordt. Een adoptiekind is dus na het door de rechter uitspreken van de adoptie het kind van zijn adoptieouders.
Volgens de commissie heeft Nederland zich in het verleden te passief opgesteld in het adoptieproces. Daardoor was het toezicht op procedures onvoldoende en is er niet ingegrepen bij misstanden die aan het licht kwamen. Het gaat onder meer om kinderdiefstal, kinderhandel en onethisch handelen van ambtenaren.
Het samen adopteren van een kind is alleen mogelijk voor gehuwden. In alle andere gevallen is sprake van een éénouder-adoptie (alleenaanvraag). De partner kan in een later stadium partneradoptie aanvragen. Verder mag (mogen) de aanvrager(s) op het moment van aanmelding niet ouder zijn dan 45 jaar.
Ja, dat kan. Het gaat in dit geval dan over intrafamiliale adoptie. Voorwaarde is wel dat je tot in de vierde graad verwant bent met het te adopteren kind (bv. neef of nicht) of dat je voorafgaand aan de adoptie met het kind hebt samengewoond.
Ben je zwanger en is abortus of zelf voor je kind zorgen geen optie (meer) voor jou? Dan kun je overwegen je kind af te staan ter adoptie. Dit is een ingrijpende beslissing en die neem je niet zomaar. Om tot een besluit te komen, moet je over veel dingen nadenken.
Je hoeft niet meteen bij de bevalling te beslissen of je je kindje wil afstaan of niet. Daarvoor heb je een bedenktijd tot minimum twee maanden na de geboorte. Gedurende die periode kan je kiezen of je kind wordt opgevangen in een speciaal daartoe geselecteerd pleeggezin of bij de kandidaat-adoptieouders.
Wanneer de biologische ouders hun kind nog steeds willen laten adopteren, worden alle juridische banden tussen de biologische ouders en het kind definitief verbroken. Het kind krijgt de achternaam van de adoptieouders en wordt bij hen ingeschreven. Hierna is de adoptie juridisch vastgelegd.