Veranderingen in de hormoonspiegels: naarmate we ouder worden, produceren we minder melatonine, het hormoon dat ons helpt om in slaap te vallen. Dit kan leiden tot moeilijk in slaap vallen of vaker wakker worden gedurende de nacht.
Je slaappatroon verandert als je ouder wordt
Dat heeft onder meer te maken met het feit dat je bij het ouder worden minder van het slaaphormoon melatonine aanmaakt. Ook een gebrek aan daglicht kan daarbij een rol spelen.
De meeste mensen vinden dat ze door het ouder worden moeilijker in slaap vallen . Ze worden 's nachts vaker wakker en 's ochtends eerder. De totale slaaptijd blijft hetzelfde of neemt iets af (6,5 tot 7 uur per nacht). Het kan moeilijker zijn om in slaap te vallen en u kunt meer tijd in bed doorbrengen.
Een oudere persoon heeft dus net als de gemiddelde volwassene een slaapbehoefte van 7 à 8 uur per nacht. Dat je slaappatroon niet meer hetzelfde is, komt onder andere doordat je lichaam minder melatonine aanmaakt, het zogenaamde slaaphormoon.
Naarmate we ouder worden wordt dit een groter probleem aangezien ons lichaam steeds minder produceert van deze belangrijke antioxidant. Het is daarom het beste om een oogje in het zeil te houden en ervoor te zorgen dat u genoeg hiervan heeft zodat u goed kan blijven functioneren.
Dat is een normaal onderdeel van ouder worden en hoort er gewoon bij. Echter, extreem moe of lusteloos zijn kan vermoeidheid worden genoemd.
Ook neemt je hersenvolume bij het ouder worden af. Dit verouderingsproces begint eigenlijk al rond je dertigste, maar op die leeftijd merk je daar nog weinig van. Het is namelijk een heel langzaam proces. Pas vanaf je vijftigste ga je meer merken van de veranderingen in je brein.
Naarmate mensen met pensioen gaan, worden hun dagen minder gestructureerd en routineus . Ze worden mogelijk later wakker of doen overdag een dutje, waardoor het moeilijker kan zijn om 's nachts in slaap te vallen, wat een vicieuze cirkel creëert. Onderzoekers hebben ook verbanden gevonden tussen depressie, eenzaamheid, verdriet om het verlies van een geliefde en slechte slaap bij ouderen.
Zwakker wordende spieren en botten, achteruitgaand zicht en gehoor, gebrek aan eetlust, hartproblemen, ziektes als kanker, dementie. Het maakt het leven er niet leuker op. Toch is het vaak best mogelijk om met dergelijke ouderdomsgerelateerde problemen nog lang een goed, gezond en zelfstandig leven te hebben.
Het is een veelvoorkomend misverstand dat oudere volwassenen minder slaap nodig hebben dan jongere personen. Veel oudere volwassenen hebben moeite om de slaap te krijgen die ze nodig hebben, maar dat betekent niet dat ze minder slaap nodig hebben . Over het algemeen moeten volwassenen streven naar ten minste zeven uur slaap per nacht.
Erfelijkheid van slaapproblemen
Er zijn honderden genen gevonden die invloed hebben op de slaap, met elk maar een klein effect. Dat is op zich niet bijzonder, omdat dit zo werkt bij elke neuropsychiatrische aandoeningen, zoals dementie of de ziekte van Parkinson.
Naarmate we ouder worden, veranderen onze circadiane ritmes — de interne "klok" die de timing van onze lichaamsfuncties, waaronder slaap, coördineert . Daarom worden oudere volwassenen in de vroege avond vaak slaperiger en worden ze 's ochtends eerder wakker dan jongere volwassenen.
Ouder worden en slaap
Er is minder diepe slaap en mensen liggen vaker wakker. Vanaf het 60e levensjaar nemen ook de duur en de stabiliteit van de REM slaap af en verandert de timing van de slaap. Ouderen gaan eerder naar bed en worden vroeger wakker. Ze doen vaker dutjes overdag.
Hoeveel uur slaap een volwassenen nodig heeft: 7-9 uur
Naarmate je ouder wordt neemt de kwaliteit van je slaap af. Volwassenen brengen minder uren in diepe slaap door en worden 's nachts sneller wakker.
Voorbeelden zijn: Temazepam®, Zolpidem®, Lormetazepam® en Zopiclon®. De meest gebruikte slaapmiddelen zijn benzodiazepines. Deze middelen werken tevens angstverminderend en kalmerend. Het zijn kortwerkende slaappillen die snel effect hebben.
Genetica: Studies hebben aangetoond dat bepaalde genen ervoor kunnen zorgen dat iemand eerder een zware of lichte slaper is . Als u een familielid hebt dat een zware slaper is, bent u er misschien ook een. Slaapstoornissen: Bepaalde slaapstoornissen, zoals slaapapneu, kunnen ervoor zorgen dat iemand een zware slaper is.
Zorg dat je slaapkamer een comfortabele temperatuur heeft, niet te warm of te koud, en zo stil mogelijk. Gebruik 's avonds en als je je klaarmaakt om naar bed te gaan, weinig licht. Beweeg elke dag op vaste tijden, maar niet binnen 3 uur voor je bedtijd. Eet geen grote maaltijden vlak voor het slapengaan, want die kunnen je wakker houden.
Het verouderingsproces kan zwaar zijn voor het lichaam. Het is niet gemakkelijk en het kan leiden tot overmatige vermoeidheid. Bovendien ervaren ouderen vaak een afname in de kwaliteit van hun nachtrust , wat resulteert in vermoeidheid overdag. Misschien kunnen ze niet helemaal comfortabel liggen vanwege verschillende pijntjes en kwalen.
Ouder worden treft alle cellen in het lichaam, dus ook die in de biologische klok. Dit maakt het moeilijker om een goed dag- en nachtritme aan te houden. Daarnaast vermindert de productie van melatonine, het hormoon dat je lichaam vertelt dat het tijd is om in slaap te vallen.
Vrouwen zouden zo'n 9 tot 10 uur slaap nodig hebben, terwijl mannen genoeg zouden hebben aan 7 tot 8 uur. Maar slaap is moeilijk te onderzoeken. Volgens experten kunnen er verschillen zijn tussen mannen en vrouwen, maar hangt hoeveel slaap je nodig hebt af van meerdere factoren. Echt bewijs ontbreekt voorlopig.
Soms is er een oorzaak aan te wijzen, zoals spanningen of stress, pijn, of geluiden van buiten. Ook kan het een gevolg zijn van een psychisch probleem, bijvoorbeeld een depressie, burnout of angststoornis. In die gevallen is het nodig om het lichamelijke of psychische probleem eveneens te behandelen.
Door veroudering wordt je huid slapper, minder rekbaar en minder soepel. De huid verliest haar natuurlijke vet onder het oppervlak van de huid, wat een jeugdige huid wel heeft. Door deze processen ontstaan rimpels.
Als definitie voor bejaard wordt aan- genomen dat men 65 jaar is geworden, de leeftijd waarop de sociale ouderdoms- grens is bereikt. Biologisch is dit voor Sedert het begin van het samenwer- kingsproject zijn in het totale verwijspa- troon verschuivingen opgetreden.
Vroeg in ons leven groeien we natuurlijk nog steeds en breiden we het aantal cellen dat we hebben uit. De cellen verouderen, maar zo licht dat we het niet kunnen zien: we zien alleen het lichaam groeien en zich ontwikkelen. Op een bepaald punt in het leven, vaak in de 30 , beginnen de duidelijke tekenen van veroudering zichtbaar te worden.