Gekweekte forel heeft, door een verschillend dieet, deze natuurlijke kleur niet. Maar om commerciële reden wordt toch een roze kleurstof toegevoegd aan deze vis. Dit betekent niet dat de vis minder gezond is. Vooral de biologisch gekweekte soort is een gezonde toevoeging aan je wekelijkse voeding.
Een onderzoek van Purdue University kwam tot de conclusie dat gekweekte vis doorgaans een hoger vetgehalte heeft dan wilde vis, wat te wijten is aan de ingrediënten in hun voer. De onderzoekers concludeerden ook dat gekweekte vis over het algemeen meer omega-3 en omega-6 bevat.
Forel wordt gezien als een veel duurzamere keuze dan zalm . De kweekmethoden zijn schoner en het visprofiel is veel magerder dan dat van zalm. ð Het is ook: ✅ Rijk aan Omega 3. ✅ Heeft een lagere CO2-voetafdruk dan gekweekte zalm.
Een van de gezondste vissen om te eten is de forel. De regenboogforel zit vol met omega 3 en eiwitten en voornamelijk de wilde forel is gezond dankzij haar 'gezonde' dieet. Je herkent de gezonde forel aan haar roze kleur, maar ook aan gekweekte forel wordt om commerciele redenen de roze kleur toegevoegd.
De grootste problemen bij visserij en kweekvis is dat er te grote aantallen vissen worden gevangen en dat 'humane' dodingsmethoden vaak niet worden toegepast.
Kweekvis in open water
De milieubelasting van open kweeksystemen zit onder andere in medicijnen (antibiotica), voer, mest, chemicaliën en afval. Dit kan in kuststreken overbemesting en vervuiling veroorzaken. Verder wordt veel kweekvis gevoerd met wilde vis: de vangst hiervan kan leiden tot overbevissing.
De meeste soorten die gekweekt worden planten zich voort in gevangenschap. De mossel, de paling en de tonijn zijn hier een uitzondering op.
Volgens Monterey Bay Aquarium Seafood Watch is regenboogforel (ook wel steelheadforel genoemd) een van de beste vissoorten om te eten als deze in de VS wordt gekweekt of in overdekte recirculatietanks wordt gehouden.
De gezondste keuze is vette vis, zoals haring, makreel, (Atlantische) zalm en sardines. Deze vette vissoorten bevatten veel omega 3-vetzuren. Deze bijzondere vetten beschermen tegen een hoge bloeddruk en hart- en vaatziekten. De Gezondheidsraad adviseert dan ook om 1 keer per week (liefst vette) vis te eten.
Voedingskundig gezien wordt Steelhead als gezonder beschouwd dan zalm . Steelhead bevat hogere hoeveelheden essentiële omega-3-vetzuren (EFA's) en vitamines dan zalm. Een portie van 3 oz steelhead bevat ook ongeveer 645 IE vitamine D en 3,5 mcg vitamine B-12.
In een portie van 100g levert gekweekte Atlantische zalm 13,4g vet, terwijl gekweekte regenboogforel 6,18g vet bevat . In termen van Omega 3's biedt dezelfde portie van 100g zalm 1,96g gecombineerde DHA- en EPA-vetzuren, terwijl de 100g forel slechts 0,73g bevat.
Kweekzalmen zijn – net als vleeskippen – doorgefokt op snelle groei, waardoor ze veel sneller groeien dan hun wilde soortgenoten. Dit leidt onder andere tot hartproblemen, misvormingen van de wervelkolom en hogere stressgevoeligheid. Zalmen met misvormingen hebben vaak hun hele leven ernstige last hiervan.
Forel is een verzamelnaam voor vele verschillende soor- ten vis; zowel wild als gekweekt, maar ook voor zowel zoet- als zoutwatervissen.
Deze nieuwe vis is een geïndustrialiseerde bedrieger die onze gezondheid in gevaar brengt en onze planeet beschadigt. Gekweekte zalm wordt gekweekt om snel te groeien in kooien die zo vol zitten dat ze vol zitten met parasieten en ziektes. De vissen eten pellets van vismeel, groenten en dierlijke bijproducten; ze worden regelmatig overgoten met pesticiden en antibiotica.
Schadelijke stoffen
Over het algemeen hebben roofvissen de meeste last van vervuiling. Dat geldt vooral voor grote roofvissen, zoals haaien en zwaardvissen.
Net zoals er zorgen zijn over de gezondheid van antibiotica die worden gebruikt bij vee, zoals kippen en runderen, krijgen ook gekweekte vissen antibiotica , die we binnenkrijgen als we vis eten. Wat maakt gekweekte vissen anders dan in het wild gevangen vissen? In het wild gevangen vissen hebben de vrijheid om in het water rond te zwerven en elke prooi te eten die ze willen.
Kies vooral groente, fruit, volkoren producten, peulvruchten, noten en vis. Kies en kook met verse producten. Dan bepaalt u zelf hoeveel vet, suiker en zout u gebruikt. Drink water, thee en koffie zonder suiker, en eventueel melk.
Vis bevat veel nuttige stoffen voor je lichaam. Er zijn sterke aanwijzingen dat het eten van vis samenhangt met een lager risico op sterfte aan bepaalde hartziekten. Het advies is daarom om 1 keer per week vis te eten, bij voorkeur vette vis. Met name vette vis bevat veel gunstige vetzuren.
Verschillende vissoorten
Matig vette vissoorten: bevatten van nature 2 tot 10 % vet. Voorbeelden: ansjovis, forel, geep, griet, harder, heilbot, meerval, mul, pangasius, rode poon, roodbaars, sardien, schar, tonijn, zeebaars, zeewolf, zwaardvis. Magere vissoorten: bevatten van nature 0 tot 2 % vet.
Gelukkig hebben forellen een zeer laag kwikgehalte, waardoor ze een geweldige optie zijn om in uw gezonde dieet op te nemen . Wat betreft de portiegrootte, wordt aanbevolen om elke week 8 ons van verschillende soorten vis te eten, zoals forel en zalm, voor optimale voeding.
Forel bevat bijvoorbeeld relatief weinig vet , namelijk ongeveer 6,18 gram per 100 gram. Zalm bevat daarentegen 13,4 gram vet per portie van 100 gram.
Houdbaarheid: verse forel is 3 dagen houdbaar in de koelkast en 3 maanden in de diepvries.
Maar welke vissen kan je dan nog wel met een gerust hart eten? Wel, met schelvis, heek, tong, Alaska pollak, kabeljauw, koolvis en pladijs zit je goed. En ook mosselen, garnalen, kreeft en sint-jacobsschelpen zijn een goede keuze.
Listeria in vis
Kwetsbare groepen zoals senioren kunnen beter geen voorverpakte gerookte vis eten, zoals gerookte zalm, forel, paling of makreel. Voorverpakte gerookte vis kan lang bewaard worden. Dit geeft de listeria-bacterie de kans zich te vermenigvuldigen tot schadelijke hoeveelheden.
Meest duurzame vis
De vissoorten met de minste broeikasgasemissies zijn makreel, haring en wild gevangen zalm. Tilapia, meerval, pangasius, forel of tonijn uit een blik hebben een veel hogere score: deze is hoger dan varkensvlees, maar lager dan rundvlees.