Het is een manier om iets duidelijk te maken en het helpt je baby om zichzelf te verdedigen. De boosheid helpt hem om grenzen te verleggen. Boosheid komt bij baby's vaker voor dan verdriet.
Wat doe je wel bij een driftbui
Probeer je kind te helpen door hem of haar rustig vast te pakken en op schoot te nemen. Sommige kinderen willen tijdens een driftbui absoluut niet vastgehouden worden. Zorg er dan voor dat ze op een veilige plek, voor zichzelf en anderen, uit kunnen razen.
Een baby die in de wakkere tijd teveel indrukken (prikkels) heeft opgedaan, heeft vaak ook wat meer moeite om in slaap te vallen. Een overprikkelde baby wordt, soms al huilend, steeds drukker in zijn bewegingen en draait zijn hoofdje weg van licht, speelgoed en/of mensen.
Hoe je kleintje zijn boosheid uit, is afhankelijk van zijn aangeboren temperament en het karakter dat hij begint te ontwikkelen. De ene baby laat subtiel merken dat hij iets niet leuk vindt, terwijl de andere baby enorme driftbuien kan hebben. Daarnaast speelt het verschil tussen jongens en meisjes een rol.
Duimpje in een gespannen vuistje: betekent dat je baby zich hevig inspant. Als de nageltjes in de handpalm worden gedrukt is je baby boos of wil zich afsluiten voor nog meer indrukken. Los knuistje: met de vingers los om de duim betekent rust (meestal bij slaap).
Je kunt je baby een paar minuutjes laten huilen, in de hoop dat de baby zichzelf in slaap 'jengelt', maar als de baby na een paar minuten nog niet slaapt, ga dan naar je baby toe om hem te troosten.
Fladderen bij opwinding is een heel normaal verschijnsel. Bijvoorbeeld als je elkaar na een tijdje weer ziet en jouw kind heel enthousiast is. Bij heftige emoties kan het fladderen nog langer duren. Soms gaat een kind erbij springen of rondjes draaien.
Door rustig te blijven geef je je kind de ruimte om boos te zijn. Heb veel geduld. Bedenk elke keer dat een kind zijn boosheid en emoties uit bij jou waar hij zich veilig genoeg voelt om zijn emoties te tonen. Omdat je tijdens een echte woedebui geen contact met je kind krijgt, laat je hem het beste uitrazen.
Bij een driftbui uit je kind zijn emoties op een heftige manier. Jonge kinderen kunnen hun emoties nog niet controleren, waardoor hun boosheid explosief naar buiten komt. Je kind gaat schreeuwen, slaan, op de grond liggen, schoppen of trappelen met zijn benen en armen.
De gevolgen van een teveel aan prikkels
Dat is een gevolg van de drukke levensstijl van de ouders. Maar in tegenstelling tot volwassenen, hebben baby's nog geen filter. Je baby vangt alle prikkels op. En om hem gerust te stellen, praat je tegen hem, geef je hem een rammelaar, haal je hem uit zijn bedje…
Signalen van oververmoeidheid bij baby:
Vreemd genoeg zijn oververmoeide baby's vaak overactief: ze maaien met armpjes en beentjes en ze lijken om steeds meer aandacht en prikkels te vragen: als je met ze rondloopt kijken ze geïnteresseerd rond en stopt het huilen.
Baby's die op hun rug liggen, zullen spartelen met hun armen en benen. Zo krijgen ze controle over de bewegingen van armen en benen en oefenen ze de balans van hoofd en romp. Pas wanneer deze balans goed is ontwikkelt zal je kindje naar de volgende stap in zijn bewegingsontwikkeling gaan, het rollen van rug naar buik.
Driftbuien tussen anderhalf en vier jaar zijn normaal
Peuters kunnen nog niet goed met hun emoties omgaan en hebben daarom jou als ouder nodig om hen hierbij te helpen. Vanaf drie jaar worden driftbuien langzaam minder en rond het vijfde jaar zijn de driftbuien vaak zo goed als verdwenen.
Veel driftbuien ontstaan door een machteloos gevoel. Je peuter heeft zelf geen controle, omdat hij of zij bijvoorbeeld iets van een volwassen moet of juist niet mag. Als je peuter het gevoel heeft dat hij of zij enige controle heeft over z'n leven, dan zal hij minder last hebben van driftbuien.
Temperament is de primaire, aangeboren manier waarop je baby reageert op haar omgeving. Het karakter van je baby wordt gevormd door haar temperament en haar omgeving. Een karakter is dus niet aangeboren, maar moet zich nog ontwikkelen. Het karakter groeit vervolgens door de jaren heen uit tot de persoonlijkheid.
'Pittige kinderen' zijn snel verdrietig of flink boos, komen vaak in 'opstand', hebben moeite met nee' en 'moeten'. Deze kinderen kunnen bazig, koppig en dwingend zijn. Ze willen graag bepalen hoe dingen gaan en hebben behoefte aan de regie nemen. Ze zijn vaak niet flexibel wat kan leiden tot een uitbarsting.
Het intense uit zich in superenthousiasme, gepassioneerd iets doen, luidruchtig zijn, erg verdrietig en heeeeel erg boos kunnen zijn. Bovengemiddeld gevoelig, omdat het kind zich erg goed kan inleven in anderen of zelfs voelen wat een ander voelt.
Een woedeaanval ontstaat meestal als een kind gefrustreerd of gekwetst is. Of als iets anders loopt dan je kind had gedacht of gewild. Bijvoorbeeld omdat het iets niet mag of iets moet doen wat het niet wil. Het karakter van je kind speelt ook een rol.
Sommige mensen vinden het moeilijk om hun boosheid te uiten. Zij kroppen hun emoties op totdat ze uiteindelijk tot een uitbarsting komen; de woedeaanval. Je kunt je emoties dan niet meer beheersen en 'flipt'. Een kan een paar minuten tot ongeveer een half uur duren.
Driftbuien, niet luisteren en ontzettend eigenwijs zijn, dat is wel zo'n beetje mijn eigen samenvatting van de gevreesde terrible two-fase. Deze fase, waarin kinderen van de rond de twee jaar hun afhankelijkheid opzoeken, kan behoorlijk pittig zijn. Hoe je 'm overleeft? Geduld en begrip schijnen de codewoorden te zijn.
Symptomen autisme kind (0-24 maanden)
Heeft geen interesse in andere mensen bij 12 maanden. Lacht niet naar anderen bij 12 maanden. Reageert niet wanneer hij of zij wordt toegesproken bij 12 maanden. Maakt geen gebaren (wijzen, zwaaien) bij 12 maanden.
Dit gebeurt vaak weer als je baby ongeveer 6 maanden oud is. De meeste baby's slapen dan acht uur per nacht achter elkaar, bijvoorbeeld van 23.00 uur tot 7.00 uur. Over het algemeen zijn nachtvoedingen dan niet meer nodig. Vanaf ongeveer 9 maanden kan je baby van 19.00 uur tot 7.00 uur doorslapen.