Je afgewezen, gekwetst en aangevallen voelen, heeft vaak alles te maken met de menselijke behoefte om gewaardeerd en geaccepteerd te worden door anderen. We verwachten vaak van anderen dat zij ons zien, waarderen en accepteren en zijn teleurgesteld als onze behoeften niet vervuld worden.
Je aangevallen voelen werkt vaak als een triggerpoint. De opmerking van de ander drukt op iets wat bij jou nog heel gevoelig ligt, wat je geen plek hebt gegeven of wat je niet hebt verwerkt. Voel je je aangevallen op een stuk wat bij jou nog niet verwerkt is? Wat je zelf moeilijk vindt om te aanvaarden?
Toelichting. Het werkwoord kwetsen wordt in de standaardtaal gebruikt in de betekenis 'psychisch verwonden', 'krenken, beledigen'. Ook het daarvan afgeleide bijvoeglijk naamwoord gekwetst is standaardtaal in de betekenis 'psychisch verwond' of 'gekrenkt, beledigd'.
De beste manier om iets aan de orde te stellen is iemand vertellen wat jouw gevoelens over het verleden zijn zonder de ander te beschuldigen. Zorg dat je iets zegt over een concrete gebeurtenis of gedrag van iemand en zeg nooit iets over de hele persoon.
Het komt vaak voort uit het gevoel dat je niet voldoet aan de normen van jezelf of van anderen. De angst voor afwijzing kan diepgeworteld zijn in je kindertijd, waar je misschien negeren, kritiek of pesterijen van leeftijdgenoten of familieleden hebt ervaren.
Wat doet afwijzing met ons? Als persoon kun je je gemakkelijk laten meeslepen door de meningen van anderen. We vinden het belangrijk wat mensen over ons denken, omdat we gewaardeerd willen worden door iemand. Als gevolg hiervan kun je een pijnlijk gevoel ervaren wanneer je een onaangename reactie krijgt.
Oorzaken van faalangst
Ze kunnen er bijvoorbeeld van overtuigd zijn dat ze dom zijn, niet goed genoeg zijn, of bepaalde dingen niet kunnen. Daarnaast ontstaat faalangst vaak doordat kinderen een hoge druk ervaren om te presteren. Soms zien kinderen niet dat mensen in hun omgeving ook fouten maken.
Praat op een rustige manier over het conflict en luister oprecht naar elkaar. Probeer elkaar daarbij niet te beoordelen. Iedereen is anders: iets wat jij bijvoorbeeld grappig vindt, kan iemand anders als beledigend ervaren. Je gooit dus best geen verwijten meer naar elkaar, want zo kan er opnieuw ruzie ontstaan.
Redenen waarom we onszelf willen afsluiten
Het kan zijn dat je jezelf isoleert als een manier om te proberen met psychische problemen om te gaan. Bijvoorbeeld, wanneer je je gestrest, angstig of depressief voelt, kan het gemakkelijk zijn om in zelfisolatie te gaan en je te concentreren op je eigen gedachten en emoties.
Het gevoel van 'niet gezien worden', kan ontstaan wanneer jouw emoties of reacties worden afgewezen. Of wanneer je de verwachting hebt afgewezen te gaan worden. Dit kan leiden tot het gevoel dat je er niet mag zijn en het gevoel dat je tekortschiet. Vaak is dit te herleiden naar eerdere situaties waarin dit gevoeld is.
Inbreuk op sociale behoefte
Negatieve gevoelens vinden hun oorsprong in de inbreuk op of bedreiging van jouw behoeften. Je gepasseerd voelen komt voort uit een inbreuk op jouw sociale behoefte zoals: Behoefte om erbij te horen. Behoefte aan waardering, erkenning en respect.
Oorzaken van het persoonlijk opvatten van kritiek (altijd voor anderen klaar staan, negatieve zaken onder het vergrootglas leggen, perfectionisme, negatief zelfbeeld, gevoelens van onzekerheid, zelfreflectie, energiehuishouding, gevoeligheid).
Jezelf kwijt zijn ontstaat vaak doordat je (onbewust) van iets of iemand anders uit gaat, in plaats van jezelf. Wellicht heb je veel stress gehad de afgelopen tijd en ben je dingen gaan doen voor anderen, in plaats van voor jezelf. Door jezelf te lang te vergeten verlies je vaak de connectie met jezelf.
Dit doe je als volgt: 1) blijf kalm, 2) vertel dat je de manier waarop de ander je aanspreekt erg vervelend vindt, dus vertel wat je niet wilt, 3) geef aan wat je dat je van goede wil bent, echter op een voor jou acceptabele manier, 4) zoek samen naar gemeenschappelijke belangen en een oplossing voor de situatie.
Er is sprake van een gebrek aan waardering. Er wordt geen rekening gehouden met de wensen en grenzen van de ander. Respectloos gedrag kan zich uiten in constant kritiek hebben en de ander kleineren. Een andere uiting is het negeren van de mening van je partner en het niet serieus nemen van zijn gevoelens.
Vaak zijn dit soort uitspraken iets van de ander. Ze voelen zich bijvoorbeeld niet gezien of gehoord. Oordelen of kwetsende woorden zijn meestal boosheid of verdriet van de ander.
Oefen vooral om beledigingen niet persoonlijk op te vatten. Weet dat mensen vaak anderen pijn doen omdat ze zelf pijn ervaren. Tracht daarom om je eigen ego uit de situatie halen. Besef dat je je alleen beledigd kunt voelen als je daarmee instemt.
Neem zaken niet persoonlijk op. Als je het moeilijk hebt om die ene persoon te respecteren, probeer dan de situatie te bekijken en niet de persoon. Misschien kan die persoon het niet helpen zo te doen en zoiets te zeggen omdat die persoon zich niet goed in zijn/haar vel voelt.
Uit onderzoek blijkt dat mensen met faalangst vaak ook ouders of broers en zussen met faalangst of een anderssoortige angststoornis hebben. Onderzoek wijst ook uit dat mensen die bijzonder sensitief zijn voor een fysieke reactie op stress ook een verhoogd risico lopen om faalangst te ontwikkelen.
Het kan soms zo zijn dat faalangst aangeboren is. Maar het kan ook ontstaan omdat één van je ouders faalangstig is. Jij kopieert vaak (onbewust) het gedrag van je ouders en in dit geval dus het faalangstig gedrag. Daarnaast kan faalangst ook ontstaan, omdat jij in een bepaalde omgeving vaak moet presteren.