Waarom Wassen met Azijn? Edgar past deze methode van kip wassen toe op alle soorten gevogelte en varkensvlees, en zegt dat de azijn het vlees schoonmaakt, desinfecteert en malser maakt, plus dat - door de ontvettende werking van de azijn - de smaak van marinade of dry rub beter en dieper in het vlees doordringt.
Kip kan zijn besmet met campylobacter en salmonella, allebei bacteriën die voor een flinke voedselvergiftiging kunnen zorgen. Ieuw! Door de kip onder de kraan af te spoelen, soms zelfs door 'm te boenen, zou je deze viezigheid eraf wassen.
Je doet de pees tussen de vork, en trekt eraan (eventueel met wat keukenpapier tegen de glibberigheid) om vervolgens de hele pees door het midden van de vork te halen. En floep, Mandy trekt de volledige pees zo uit het vlees. Geen rommel, geen gedoe. Direct klaar om te koken.
“Juist het wassen van kip kan bacteriën verspreiden. Bacteriën worden na wassen gevonden in de gootsteen, op het aanrecht of op de spullen die op het aanrecht liggen, zoals een snijplank of mes. Gelukkig weten verreweg de meeste mensen dat je met kip hygiënisch om moet gaan. En dat je het door en door moet verhitten.”
In de VS spreken de FDA, en CDC zich uit tegen het wassen van je kip/vlees. Ook het voedingscentrum is duidelijk: spoel je kip niet af, ook niet met citroen en azijn. “Het voedingscentrum is duidelijk: spoel je kip niet af, ook niet met citroen en azijn.”
In plaats van afspoelen ("douchen") onder de koude kraan (zoals ik altijd deed) wast Eddy zijn kip in een badje van water met azijn waarbij hij het beestje van binnen en van buiten met zijn handen flink schrobt om alle vuil en losse deeltjes te verwijderen!
Het Voedingscentrum raadt af om rauwe kip te wassen en af te spoelen onder de kraan. Wil je dit toch doen, dan zijn er een aantal dingen waarop je moet letten: Zorg bij het wassen dat het zo weinig mogelijk spettert. Je kunt de kip bijvoorbeeld voorzichtig onderdompelen in een schaal met water en azijn of citroen.
Kippen kunnen vrij gemakkelijk besmet raken met Salmonella. De bacterie kan overleven op veel oppervlakken en vervolgens een kip besmetten. Besmetting verloopt vrijwel altijd oraal door het op- of aanpikken van besmet materiaal. Dit kan besmet voer zijn, maar ook mest, grond, stof of zelfs gebruiksmateriaal.
Ook kip niet. In een stuk vlees of kip leven misschien wel 1000 soorten bacteriën. Op enkele na zijn de meeste van deze bacteriën onschuldig voor de mens. De boosdoeners zijn salmonella en campylobacter die voedselvergiftiging kunnen veroorzaken.
Nee, vlees moet u voor het gebruik niet schoon wassen met water. Daarmee spoelt u een deel van de vleessappen weg. Dep het vlees vlak voor bereiding wel af.
Rauwe kip mag je van Healthline maar een of twee dagen bewaren in je koelkast, gare kip blijft max vier dagen goed.
Met een stofbad onderhoudt je kip haar veren en 'wast' ze haar huid door zand over zich heen te gooien en tussen haar veren te verspreiden. Dit doet ze al als kuikentje al.
Het bereiden van vlees dat deels nog is bevroren heeft een langere bereidingstijd nodig en gaat het ten koste van de kwaliteit. Bij het bereiden gaan er meer vitamines en mineralen verloren en het kost meer energie.
Verspreiden bacteriën
Volgens professor Donald Schaffner moeten we rauwe kip nooit wassen. Schaffner is professor voedselwetenschappen aan de Rutgers Universiteit van New Jersey in Amerika. Kip, net als ander rauw vlees, kan de Campylobacterie bevatten. Dit is een bacterie die voorkomt in de darmen van dieren.
Als je het vlees goed invriest, wordt de buitenkant net zo krokant als dat je een ontdooide steak bakt. Nog een heel fijn voordeel: doordat het vlees zo koud is, heb je een dunner randje aan de buitenkant dat te gaar is. Ook verliest een bevroren steak minder vocht, wat voor sappiger vlees zorgt.
De salmonellabacterie wordt gedood wanneer een product geheel (dus ook aan de binnenkant) tot 70 °C verhit wordt. Invriezen en koelen van producten doodt de bacterie niet maar gaat wel vermeerdering tegen. Ouderen, zuigelingen en mensen met een verzwakt immuunsysteem zijn een risicogroep voor een salmonella infectie.
De tijd tussen het eten van voedsel dat besmet is met Salmonella en de eerste klachten is meestal 6 tot 72 uur. Niet iedereen die besmet is met salmonella wordt ernstig ziek. Deze klachten bestaan meestal uit diarree, buikkrampen, misselijkheid en braken. Deze klachten gaan meestal na 3 tot 7 dagen vanzelf voorbij.
Een besmetting kan klachten geven zoals diarree, buikpijn en koorts. Hoe ziek iemand wordt, hangt af van de hoeveelheid salmonella, de soort salmonella (bijvoorbeeld salmonella Goldcoast) en de weerstand van de persoon. Een besmetting kan maag- en darmklachten veroorzaken, die na enkele dagen vanzelf overgaan.
Dit gebeurt met een scherp mes dat in de cloaca wordt gestoken en vervolgens naar boven tot de borstpunt wordt getrokken, zodat er een snede is ontstaan waar de hand in kan. Vervolgens wordt met de hand de maag, hart en lever eruit gehaald. Met de lever moet voorzichtig worden gehandeld, zodat de galblaas niet knapt.
,,Door het schoonmaken van de kip verspreiden bacteriën zich juist door de hele keuken, onder andere op het aanrecht en in de gootsteen'', zegt ze. ,,Het klopt inderdaad dat het aantal micro-organismen afneemt als je kip afspoelt, maar het risico op kruisbesmetting is veel groter. Doe het daarom niet, is mijn advies.''
Gebakken kip bewaar je eenvoudig in een afsluitbare en luchtdichte diepvriesbak of -zak. Wanneer je de kip invriest kan deze tot wel een maand goed blijven. Gebruik deze kip niet om koud te serveren, maar warm de kip op voordat je deze weer gaat eten. Doordat je de kip weer verhit, verklein je de kans op bacteriën.
Net nadat ze een ei gelegd hebben, zouden kippen zich namelijk in hun meest vruchtbare fase bevinden. Het opgewonden gekakel dat erop volgt, trekt meteen de aandacht van de haan – als die aanwezig is – die spontaan een potje mee begint te kukelekuu'en en zijn beste paringsdans-moves bovenhaalt.
Salmonellose en campylobacteriose worden het meest genoemd als zoönotische ziektes die door kippen op de mens overgedragen kunnen worden. Het risico op overdracht van deze ziekteverwekkers kan verminderd worden m.b.v. vaccinatie.