ADHD medicatie, zoals Ritalin (Methylfenidaat) of Dexamfetamine, lijken op speed en kunnen het hongergevoel ook onderdrukken. Daarom is afvallen een van de bijwerkingen van deze medicijnen. Dokters schrijven deze medicijnen niet voor als afslankpillen.
De intracerebrale activiteit van methylfenidaat wordt in verband gebracht met de ontregeling van de eetlust , omdat het waarschijnlijk het walgingsgevoel stimuleert dat ontstaat na activering van de insulaire kwab door het medicijn .
Methylfenidaat en kracht/spiermassa
Het nadeel is dat stimulantia aan je spiermassa knabbelen, je rust verstoren (slechter slapen, stressiger zijn) en, zoals gezegd, je eetlust flink verminderen.
Amfetamine is in het verleden wel gebruikt als afslankmiddel omdat het de eetlust doet afnemen en de spijsvertering onderdrukt. Door het onderdrukken van de eetlust ga je minder eten en val je af. De spijsvertering wordt minder doordat zowel de darmbewegingen als de bloedtoevoer naar de darmen afnemen.
Bij Methylfenidaat kortwerkend gebruik hebben kinderen soms last van het reboundeffect. Dat wil zeggen dat de klachten aan het einde van de werkingsduur dubbel en dwars terugkomen; kinderen zijn dan bijvoorbeeld extra druk en soms ook bozig of emotioneel.
Dosering mag omhoog naar maximaal 20mg per dosering. Dosering niet afhankelijk van gewicht. Bij de ene puber is 20mg per dag genoeg, bij de ander 3 x 20 mg per dag voor optimaal effect.
Als je niet afbouwt, is het risico groot dat de maag direct na het stoppen met omeprazol extra zuur gaat aanmaken. Dat heet het rebound effect. Bij het rebound effect heeft de patiënt weer flinke zuurklachten en het kan wel twee tot drie weken duren voordat die zijn afgenomen.
ADHD medicatie, zoals Ritalin (Methylfenidaat) of Dexamfetamine, lijken op speed en kunnen het hongergevoel ook onderdrukken. Daarom is afvallen een van de bijwerkingen van deze medicijnen. Dokters schrijven deze medicijnen niet voor als afslankpillen.
Er zijn aanwijzingen dat methylfenidaat vaak gepaard gaat met de volgende bijwerkingen: verminderde eetlust, droge mond, misselijkheid, hartkloppingen, slaapproblemen.
Methylfenidaat gaat niet goed samen met amfetamine, cocaïne en andere opwekkende middelen. Ze versterken elkaar en dat kan makkelijk veel te veel worden.
Kan Ritalin je moe maken? Meestal niet. Ritalin en andere methylfenidaatproducten hebben meestal het tegenovergestelde effect en veroorzaken alertheid. Maar aangezien stimulerende middelen slaapproblemen kunnen veroorzaken, is het mogelijk dat een gebrek aan slaap je overdag vermoeider kan maken als je slaapgebrek hebt .
Dit komt omdat het het dopaminesysteem van de hersenen beïnvloedt, dat een rol speelt bij zaken als honger . Adderall gebruiken om af te vallen is iets dat al te vaak voorkomt, maar het kan riskant en ineffectief zijn.
Dat komt omdat stimulerende medicijnen ook werken op het deel van de hersenen dat honger reguleert . "Ik heb gewoon geen honger tijdens de maaltijd," legt Ben uit. "Het is alsof je een dieetpil neemt en dan aan tafel gaat zitten om te eten," zegt Dr. Larry Silver, hoogleraar psychiatrie aan de Georgetown University Medical School.
Bevindingen uit een nieuwe studie gepubliceerd door het Journal of Neural Transmission suggereren dat het gebruik van Ritalin zonder recept de hersenchemie kan veranderen. Deze veranderingen kunnen risicogedrag, slaapverstoring en andere bijwerkingen veroorzaken.
ADHD beïnvloedt honger op verschillende manieren: u kunt minder honger hebben, vergeten te eten of afgeleid raken tijdens het eten, waardoor u uw maaltijden niet afmaakt . Symptomen van Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) zijn onder andere onoplettendheid, hyperactiviteit en impulsiviteit.
met 5 mg 2×/dag ('s ochtends en 12 uur 's middags), zo nodig verhogen in wekelijkse stappen van 10 mg/dag. De totale dagelijkse dosering moet in twee verdeelde doses gegeven worden; in de ochtend en om 12 uur 's middags. De dagelijkse dosering mag niet hoger zijn dan 1 mg/kg lichaamsgewicht tot max. 80 mg/dag.
Vaak voorkomende bijwerkingen
zich agressief, prikkelbaar, depressief, angstig of gespannen voelen. moeite met slapen (slapeloosheid) verlies van eetlust – dit kan leiden tot gewichtsverlies of slechte gewichtstoename .
“Uit wetenschappelijke studies blijkt wel dat het gebruik van rilatine op langere termijn de groei kan belemmeren. Dat effect blijft evenwel beperkt tot enkele centimeters. Er zijn geen studies die grote problemen bij langdurig gebruik van rilatine aantonen.
Ernstige bijwerkingen
Een ander probleem is soms somber en depressief gedrag, met name bij pubers met methylfenidaat komt dat voor.
Hoewel agressie geen bijzonder veelvoorkomend symptoom is van methylfenidaatgebruik, bestaat er geen twijfel over dat dit specifieke medicijn agressie kan veroorzaken . Als u of iemand van wie u houdt Ritalin of een ander voorgeschreven stimulerend middel heeft misbruikt, zal agressie echter een veel vaker voorkomende bijwerking zijn.
Op het spreekuur zien we regelmatig mensen met ADHD van wie er steeds meer methylfenidaat-achtige medicatie gebruiken. Deze medicatie geeft een verhoging van de bloeddruk en de pols, maar vormt geen risicofactor voor hart- en vaatziekten.
Rebound bij ADHD medicatie
De meest voorkomende en vervelende bijwerking van ADHD medicatie is de rebound. Als de medicatie is uitgewerkt, kan het lijken alsof de ADHD-symptomen allemaal tegelijk terugkomen, maar dan in extremere vorm. Het kan je verdrietig of verward maken.
Zweten, slecht slapen, maagklachten, misselijkheid; onrust ; angst; gespannenheid. Bij zwaar drinken: trillen; epileptische aanval, delirium. Onrust; slaapstoornissen; niet kunnen concentreren; maagdarmstoornissen. Zweten; problemen met inslapen; nachtmerries, rillen; hoofdpijn; prikkelbaarheid; onrust; angst.
Het rebound-effect of het rebound-verschijnsel is de neiging van sommige medicijnen, om na een al dan niet plotseling staken van het gebruik, de terugkeer te veroorzaken van de symptomen die ze bij toediening juist bestrijden.