Eerstelijnszorg is direct toegankelijke zorg voor patiënten. Het gaat dan om zorg die je krijgt van huisartsen, fysiotherapeuten of de psycholoog. Voor tweedelijnszorg heb je een verwijzing nodig. Het gaat om zorg door een specialist of in een ziekenhuis, waar een huisarts naar doorverwijst.
De tweedelijnszorg bestaat uit alle hulpverleners waarvoor je een verwijzing nodig hebt. Dit zijn bijvoorbeeld alle specialisten in het ziekenhuis of kliniek. Maar ook revalidatie en psychische hulp vallen onder tweedelijnszorg.
Eerstelijnszorg betekenis
Bij eerstelijnszorg kan je direct zonder verwijzing terecht. Bij tweedelijnszorg is er een doorverwijzing nodig. Bij klachten wend je je dus als eerste tot de eerstelijnszorg. Indien nodig kan je een doorverwijzing krijgen naar een specialist.
Eerstelijnszorg wordt gekenmerkt door toegankelijkheid. Zonder verwijzing heeft iedereen toegang tot deze zorg. Onder eerstelijnszorg valt bijvoorbeeld huisartsenzorg, tandartsen en fysiotherapie. Tweedelijnszorg is alleen toegankelijk met een verwijzing van de huisarts.
Eerstelijnszorg is zorg waar u zelf zonder verwijzing naartoe kunt gaan. Dit kan behandeling zijn door de huisarts, tandarts, fysiotherapeut, maatschappelijk werker of wijkverpleegkundige.
Het gaat om zorg door een specialist of in een ziekenhuis, waar een huisarts naar doorverwijst. Derdelijnszorg wordt gegeven in academische centra of gespecialiseerde kenniscentra of klinieken.
Derdelijns-GGZ is die specialistische GGZ waar zowel mensen terecht komen via verwijzing uit de eerste lijn als uit de tweede lijn.
Ten tweede biedt de nulde lijn zorg aan mensen die een groter risico dan normaal hebben om ziek te worden. Dit noemen we de risicogroepen. Een voorbeeld van een risicogroep zijn oudere mensen. Ten derde moet de zorg van de nulde lijn voorkomen dat deze mensen ziek worden.
De derde lijn bestaat uit specialistische zorg gegeven in diverse instellingen, waaronder de verpleeghuizen, gehandicaptenzorg, revalidatie, geestelijke gezondheidszorg en academische ziekenhuizen.
Onder 'echelonnering' of getrapte geneeskunde verstaan we dat U met Uw ziekte of probleem de gezondheidszorg 'doorloopt' volgens een bepaald 'zorgtraject' , namelijk volgens bepaalde afgesproken 'stappen'.
(ITIL Serviceproductie) Het derde niveau in een hiërarchie van oplosgroepen die zijn betrokken bij het oplossen van incidenten en onderzoeken van problemen. Elk niveau heeft meer specialistische vaardigheden, of heeft meer tijd of andere middelen.
Tweedelijns psycholoog
Er zijn een aantal kenmerken die typerend zijn voor tweedelijns geestelijke gezondheidszorg. Wanneer een tweedelijns psycholoog een cliënt gaat begeleiden is er meestal sprake van een sterke behoefte aan specialistische zorg.
Eerstelijnszorg voorkomt dat mensen te snel beroep doen op een complexere (en vaak duurdere) vorm van zorg. Zorgverleners die onder de eerstelijnszorg vallen leveren een bijdrage aan de lichamelijke en psychische gezondheid van de maatschappij.
Eerstelijnsverblijf is het verblijf voor geneeskundige zorg die onder de verantwoordelijkheid valt van een huisarts, een specialist ouderengeneeskunde (SO) of een arts verstandelijk gehandicapten (AVG). Het gaat hier niet om medisch-specialistische zorg.
De zorg is algemeen, alle zorgverleners in de eerste lijn zijn algemeen opgeleid en niet gespecialiseerd. De zorgverleners in de eerste lijn kunnen je door verwijzen naar een specialist dan kom je in de twee lijn zorg. Huisartsen, tandartsen, apothekers, fysiotherapeuten en thuisverpleging.
Een eerstelijns psycholoog biedt toegankelijke psychologische hulp bij verschillende psychische klachten en problemen. De eerstelijns psycholoog is vergelijkbaar met de huisarts, maar dan voor de geestelijke gezondheidszorg.
Eén verzorgende die in de nacht verantwoordelijk is voor vijftig bewoners, twee verzorgenden overdag op dertig bewoners… regelmatig spreken zowel verzorgenden ig als cliënten en familieleden hun zorgen uit over de minimale bezetting in verpleeghuizen, en de stress en het verantwoordelijkheidsgevoel dat dit met zich ...
Derdelijns ggz, ook wel hoogspecialistische ggz genoemd, is bestemd voor patiënten met complexe en / of ernstige psychische aandoeningen voor wie basis- (1elijns) of specialistische (2elijns) GGz behandeling onvoldoende resultaat heeft geboden of naar verwachting zal bieden.
Onder de tweede lijn vallen de specialisten uit het ziekenhuis maar ook bijvoorbeeld bepaalde psychologen en fysiotherapeuten. Naast de verschillende manier waarop een eerstelijns of tweedelijns zorgverlener kunnen worden bezocht, is er ook een verschil in vergoedingen.
Maakt u zich zorgen over iemand in uw omgeving, maar wil die persoon geen hulp? Een bemoeizorg-team benadert mensen die uit zichzelf geen hulp vragen of accepteren, maar wel hulp nodig hebben. Bemoeizorg wordt ook wel openbare geestelijke gezondheidszorg genoemd (oggz).
De tweede lijn ondersteunt de eerste lijn bij het identificeren en bewaken van risico's. Daarnaast ontwikkelt zij diverse beheersingssystemen, zoals op het vlak van planning en control, risicomanagement en verantwoording.
De GGD is een gemeentelijke instelling die gaat over de openbare geestelijke gezondheidszorg, de private GGZ verleent psychiatrische zorg.
GGZ staat voor geestelijke gezondheidszorg. Dit is gezondheidszorg die zich richt op het voorkomen en behandelen van psychische aandoeningen, zoals depressie, angst, ADHD, autisme en persoonlijkheidsstoornissen.