Bij voorkeur ontvangen wij de eerste opgevangen ochtendurine. Het onderzoek van bij kamertemperatuur bewaarde urine is alleen betrouwbaar indien de urine binnen 2 uur na lozing wordt onderzocht. Wanneer dit niet mogelijk is, plaatst u de urine onmiddellijk in de koelkast (tot max. 24 uur na lozing).
Het beste is om de opgevangen urine zo snel mogelijk bij de huisarts of op het laboratorium af te geven. Als dit niet mogelijk is moet de urine in ieder geval in de koelkast bewaard worden, maar niet langer dan 24 uur. Bij kamertemperatuur kunnen aanwezige bacteriën zich snel vermeerderen, vaak al binnen één uur.
De assistente test de urine voor u. De uitslag is dezelfde middag meestal bekend. U kunt hiervoor bellen met de praktijk. Heeft u een blaasontsteking, dan kijken we eerst of deze zonder medicijnen binnen een week over kan gaan.
In de urine zit altijd een kleine hoeveelheid bacteriën. Als u de urine laat staan bij kamertemperatuur, gaan deze groeien, en vinden wij bij onderzoek de bacteriën die er later bij gekomen zijn. Bij kamertemperatuur is het onderzoek na een uur onbetrouwbaar.
bewaar de urine maximaal 4 uur in de koelkast (koel bewaren) een klein beetje urine is echt voldoende: een bodempje van 1 cm. volstaat.
(Ochtend)urine
Meestal vraagt de arts om ochtendurine. De ochtendurine (eerste urine in de ochtend) is het meest geschikt voor onderzoek. Deze urine is namelijk het meest geconcentreerd. Als u erg vroeg wakker wordt, bijvoorbeeld om drie uur 's nachts, vang dan liever de urine op een later tijdstip op.
Eiwit in de urine is vaak een teken van nierschade. De nieren filteren het bloed, waardoor er urine ontstaat die vol zit met afvalstoffen. De filters in de nieren zorgen ervoor dat er alleen water en kleine afvalstoffen worden doorgelaten. Grotere stoffen zoals eiwitten worden door de filters tegengehouden.
Als het niet lukt om de blaas goed leeg te plassen, blijft er urine in de blaas achter. Dit heet blaasretentie. Doordat je blaas niet goed doorspoelt, kan er een blaasontsteking ontstaan, die zelfs tot een ontsteking van de nierbekkens kan leiden.
De blaas kan dit prima zelf. Mee persen helpt niet, dit kan zelfs de plasbuis een beetje dichtdrukken. Als u klaar bent met plassen en er geen urine meer komt, dan kantelt u rustig uw bekken een aantal keer voor- en achterover.
Urine bevat behalve water in water oplosbare stoffen, vooral ureum en anorganische zouten. Urobiline en porfyrine zorgen voor de typische gele kleur. Wanneer iemand erg veel drinkt, wordt de urine bij benadering waterkleurig.
Bij een urineweginfectie is het slijmvlies aan de binnenkant van de urinewegen ontstoken. Een infectie van de lagere urinewegen heet een blaasontsteking. Een onbehandelde blaasontsteking kan leiden tot een nierbekkenontsteking. Een urineweginfectie ontstaat door bacteriën, virussen en andere ziekteverwekkers.
Don't: drink minder water
Want het droogleggen van je lichaam zorgt er alleen nog maar meer voor dat een infectie zich beter kan settelen. Het is dus van groot belang om voldoende tot veel water te drinken wanneer je een blaasontsteking hebt.
Testen of u een blaasontsteking heeft
Gebruik het liefst de ochtendurine (eerste plas van de dag). Doe de urine in een schoon en goed afsluitbaar potje, met uw naam en geboortedatum erop. Breng de urine binnen 2 uur nadat u het heeft opgevangen naar de praktijk.
In ochtendurine zit een hogere concentratie van de stoffen die worden uitgeplast. Voor een zwangerschapstest is het bijvoorbeeld nodig om ochtendurine op te vangen. Voor onderzoek op bacteriën (banale kweek) bij verdenking op blaasontsteking is ochtendurine wenselijk, maar niet per se nodig.
U mag dan vanaf 00.00 uur 's avonds niets meer eten of drinken. Met uitzondering op water, thee of zwarte koffie. Probeer altijd de eerste urine na het slapen in te leveren. Deze urine is het meest geconcentreerd en daardoor zijn eventuele afwijkingen gemakkelijker te vinden.
Verse urine wil zeggen dat u de urine binnen 2 uur na lozing naar ons brengt. Urine die u 's avonds of 's nachts hebt opgevangen, dient u tot de volgende ochtend in de koelkast te bewaren. Middenstroom-urine wil zeggen: eerst een beetje uitplassen in het toilet, daarna urine opvangen in het potje.
De oorzaak hiervan is nooit helemaal bewezen, maar wetenschappers denken dat het komt doordat het een aangeleerde reactie is. jouw hersenen het geluid van stromend water gekoppeld aan de drang om te moeten plassen. Sommige mensen beweren zelfs dat ze door het zien van stromend water al naar het toilet moeten…
richt je persduk op de anus en niet op je hoofd. als de ontlasting dan nog niet komt kantel je je bekken 10 keer achterover en adem je rustig uit. Als de ontlasting niet komt terwijl je toch wel behoorlijke drang hebt dan kun je beter 10 minuten intensief gaan bewegen. Probeer het daarna nog eens.
Klokplassen betekent: plassen als een bepaalde tijd verstreken is. U leert door middel van klokplassen de plas wat langer op te houden. Als u bijvoorbeeld steeds om het uur naar het toilet moet, maakt u het eerst gemakkelijk door om de 50 minuten te gaan (wekker zetten).
De nieren zijn belangrijke organen. Ze kunnen meten of het lichaam voldoende, te veel, of te weinig vocht heeft. Is er te veel vocht in het lichaam, dan maken ze veel urine en als er een tekort is, dan maken ze maar weinig urine aan. Veel drinken betekent dus ook veel plassen.
Een overactieve blaas is een aandoening waarbij de blaas uit balans is en hypergevoelig wordt. Hierdoor moet u vaak plassen, heeft u heel vaak het gevoel dat u moet plassen of kunt u de plas niet ophouden als u moet plassen. Bij een overactieve blaas bent u als het ware aan het vechten tegen uw eigen blaas.
Als het niet lukt om de blaas goed leeg te plassen, blijft er urine in de blaas achter. Dit heet blaasretentie. Doordat je blaas niet goed doorspoelt, kan er een blaasontsteking ontstaan, die zelfs tot een ontsteking van de nierbekkens kan leiden.
In het begin heeft u er geen last van als uw nieren minder goed werken. Na langere tijd kunt u klachten krijgen zoals vermoeidheid, hoge bloeddruk, hoofdpijn, jeuk, krampen, vergeetachtigheid, slapeloosheid, misselijkheid en verminderde eetlust. De nieren zorgen ook dat de hoeveelheid vocht in het lichaam voldoende is.
Het lichaam breekt aminozuren uit eiwitten af wanneer er te veel van zijn. Hierbij komt ammoniak vrij, dat de lever omzet in ureum of urea. Deze stof wordt via de urine uitgescheiden. Sporters die extra eiwitten nemen voor de opbouw van spieren hebben daarom ook vaak last van deze ammoniakgeur.