Tuinbonen dubbel doppen betekent dat je de gedopte boontjes van hun bittere schilletje ontdoet. Hierdoor krijgen de boontjes een wat meer verfijnde smaak. Knijp aan één kant van het boontje en het kleine, malse groene boontje schiet eruit.
Let bij het kopen van tuinbonen op de grootte en op de versheid. Ze mogen niet slap zijn. Neem per volwassene 500 gram tot 750 gram ongedopte tuinbonen. Bij bonen in glas, blik of uit diepvries let je op de houdbaarheidsdatum.
De tuinbonen zelf zijn omhuld met een lichtgroen velletje, dat dikker is naarmate de bonen groter zijn. Omdat dit velletje ook na het koken hard en stug blijft, worden tuinbonen vaak gekookt in een mengsel van water en een beetje melk. De melk in het kookwater zorgt ervoor dat de de velletjes zacht worden.
Sperziebonen zijn peulvruchten die in de lengte aan een plant groeien. Hierdoor worden ze mooi lang, met bovenaan een hard kroontje en onderaan een soort staartje. Wil je ze bereiden, dan moet je ze doppen. Dat houdt in dat je het harde kroontje wegsnijdt en eventueel ook het staartje.
De tuinboon bevat veel zeer gezonde voedingstoffen zoals: Calcium, Fosfor, IJzer, Kalium, Koper, Magnesium, Natrium en Zink. En de volgende vitamines: A, B1, B2, B6, B11 (foliumzuur) en C. Hiernaast bevat de tuinboon ook nog eiwitten, koolhydraten en vrij veel vezels.
Het advies is om minimaal 1 keer per week peulvruchten te eten. Vlees is die dag dan niet meer nodig. Peulvruchten bevatten namelijk net als vlees eiwit, ijzer en vitamine B1. Bepaalde essentiële aminozuren komen in plantaardige producten minder of in een andere verhouding voor dan in dierlijke producten.
Tuinbonen, sperziebonen, snijbonen, haricots verts, peultjes, doperwten en sugar snaps: alle peulvruchten bevatten de stof lectine. Dit stofje is giftig voor het menselijk lichaam. Je kunt er misselijk door worden, van braken, en maagpijn of diarree door krijgen. Het is dus niet veilig om peulvruchten rauw te eten!
Gooi het weekwater weg. Je gooit dan weliswaar wel wat voedingsstoffen weg, maar ook de anti-nutriënten. Die laatste wegen zwaarder. Koken in schoon water heeft als voordeel, en dat is niet onbelangrijk voor je omgeving, dat je wat minder winderig wordt van je bonenmaaltijd ;-).
Bij kleine, jonge boontjes is het niet echt nodig maar wat grotere exemplaren hebben een grijs velletje dat iets bitter en dus niet zo lekker smaakt. Dit velletje kun je overigens wel gewoon eten. Tuinbonen dubbel doppen is dus niet noodzakelijk, maar je zet op die manier lekkerdere en zoetere bonen op je bord.
Tuinbonen dubbel doppen betekent dat je de gedopte boontjes van hun bittere schilletje ontdoet. Hierdoor krijgen de boontjes een wat meer verfijnde smaak. Knijp aan één kant van het boontje en het kleine, malse groene boontje schiet eruit.
Veldbonen en tuinbonen zijn van dezelfde soort: Vicia faba. Tuinbonen worden groen geoogst en veldbonen worden pas geoogst als de peulen uitgedroogd zijn. Veldbonen zijn onder gunstige omstandigheden de meest productieve peulvruchten.
De kooktijd van tuinbonen is 5-10 minuten. Kook ze niet langer dan 10 minuten om ze lekker knapperig te houden. Tuinbonen blijven mooi blank als aan het kookwater een scheut melk is toegevoegd. Je kunt de bonen eventueel na het koken nogmaals doppen door het stugge velletje te verwijderen.
Of met kaas: geschaafde Pecorino, zachte feta of verse, zachte geitenkaas! Of spekjes, natuurlijk. Maar dan wel graag van blije biovarkens. Wanneer de tuinbonen niet al te groot zijn, kunt u ze ook met schil en al eten.
tuinboon {de}
bell bean {znw.} broad bean {znw.} faba bean {znw.}
Hoe te Bewaren
Tuinbonen bewaren kan tot een week in de koelkast, in de peul. Je kunt ze ook uitstekend invriezen. Hiervoor moet je de gedopte tuinbonen blancheren, ongeveer 2 minuutjes lang.
Kleine tuinbonen zijn het lekkerst. Hoe verder je in het tuinbonenseizoen bent, hoe groter, taaier en minder smaakvol de bonen worden. Voel altijd even aan de peul of deze stevig is en er genoeg bonen in zitten.
Plaats de schoongemaakte bonen in een kom met koud water en zet ze in de koelkast. Op deze manier blijven de sperziebonen vers en knapperig tot je ze gaat gebruiken. Daarnaast geldt ook dat je sperziebonen een dag van tevoren kunt schoonmaken als je ze later wilt gebruiken.
Gekookt zijn sperziebonen veilig om te eten. Eet sperziebonen niet rauw. In peulvruchten zoals sperziebonen komt de natuurlijke gifstof lectine voor. Door het koken van de sperziebonen raakt de giftige stof uitgewerkt.
Blancheren. Voordat je bonen en peulen kunt invriezen, moeten deze schoon zijn van eventuele bacteriën. Dit doe je door de groente eerst te blancheren. Dit is een kort kookproces waarbij enzymen en bacteriën gedood worden en de structuur en de smaak het beste behouden blijven.
Van rauwe of onvoldoende verhitte peulvruchten kun je last krijgen van je darmen. De verschijnselen van een lectinevergiftiging zijn buikpijn, misselijkheid, koorts en lichte diarree. Deze klachten komen vaak binnen 3 uur.
Je kunt de weektijd van peulvruchten verkorten door ze te weken in gekookt water.
Als je bonen niet weekt maar meteen kookt, zal het schilletje tijdens het koken eerder barsten. Kleine soorten als adukibonen, mungbonen en linzen hoef je niet te weken en kun je direct koken. Dus als je weinig tijd hebt, zijn juist deze gedroogde peulvruchten heel handig.
De verse tuinbonen in hun peul blijven zo'n week goed in de koelkast. Wil je de gedopte bonen invriezen? Dat kan.
Gebruik voor volwassenen als portie zo'n 750 gram tot 1 kilo ongedopte tuinbonen. Dit lijkt heel erg veel, maar wanneer je alle peulen verwijdert houd je hiervan maar circa 200 gram bonen over.
Bewaar tuinbonen in glas op een donkere plek om verkleuring te voorkomen. Is de pot of het blik geopend? Dan blijven de bonen in de koelkast nog een paar dagen goed.