Sulfiet zal eerst bacteriën en daarna ook ongewenste gisten uitschakelen. Tenslotte remt het oxidatie van de wijn af waardoor de houdbaarheidstermijn sterk verlengd wordt bij wisselende temperaturen. Daarom kan wijn zonder of met weinig toegevoegd sulfiet geen temperatuurschommelingen verdragen.
Sulfiet zit van nature in heel wat levensmiddelen, waaronder dus ook wijn. De stof ontstaat tijdens het gistingsproces. Sulfiet in wijn zorgt er enerzijds voor dat schimmels, micro-organismen en gisten afgeremd worden en anderzijds zal dat het proces van oxidatie tegenhouden waardoor wijn fris blijft.
Sulfietvrije wijn is niet automatisch biologisch, dus let goed op dit belangrijke verschil. Gangbare rode wijn bevat maximaal 150 mg/l sulfiet, terwijl witte en rosé wijn maximaal 200 mg/l mag bevatten. Bij biologische wijn moet dat minimaal 30 tot 50 mg/l lager liggen.
Sommige mensen zijn bang dat sulfiet schadelijk voor je is. Of dat je er hoofdpijn van krijgt. Maar dat is niet zo, want je krijgt gewoon hoofdpijn van de alcohol. Alleen als je overgevoelig zou zijn voor sulfiet of astmatisch, zou je last kunnen krijgen van sulfiet.
Het toevoegen van gebrande zwavel aan wijn is aan strenge maxima gebonden: 160 mg per liter voor rode wijn, 210 mg per liter in droge witte wijn en rosé, 260 mg in zoete witte wijn en tot 400 mg in rijke, stroperige dessertwijnen.
Voor de meeste mensen is sulfiet echter een veilige stof, zeker in de minieme concentraties die tegenwoordig worden gebruikt. Toepassen van sulfiet in wijn is bovendien aan hele strenge regels gebonden. Voor rode wijn mag maximaal 150 mg/l worden gebruikt en voor witte wijn en rosé maximaal 200 mg/l.
Sulfiet kan aan levensmiddelen worden toegevoegd als conserveermiddel (E220 – E228). Het zorgt er bijvoorbeeld voor dat fruit niet bruin kleurt. Vooral in gedroogd fruit, wijn en mosselen kunnen hoge sulfietgehalten voorkomen.
Sulfiet in je wijn = hoofdpijn? Sulfiet is een soort conserveringsmiddel voor wijn: het zorgt ervoor dat de wijn stabiel en houdbaar blijft. Witte wijnen bevatten meer sulfiet dan rode wijnen, zoete wijnen meer dan droge. Sulfiet wordt vaak aangemerkt als grote boosdoener voor de hoofdpijn.
Er komen steeds meer natuurlijke wijnen op de markt. Bij deze wijnen wordt in principe geen sulfiet toegevoegd. Sinds kort is er zelfs een product op de markt dat sulfree heet. Voeg een druppel toe aan de wijn en het sulfiet is eruit.
Bij witte wijnen wordt over het algemeen meer sulfiet gebruikt dan bij rode wijnen. Rode wijnen hebben vrijwel altijd tannine dat zorgt voor de betere houdbaarheid. Op het moment dat een wijn meer sulfiet bevat dan de richtlijn weergeeft, zal dit op het achteretiket vermeld moeten worden.
Zuivere wijnen zijn eenvoudig gezegd wijnen zonder bacteriën en schimmels met een laag sulfietgehalte. Het maken van zuivere wijnen begint in de wijngaarden.
Biologische wijnen moeten verplicht een keurmerk op hun fles hebben. Meestal wordt het Europees biologisch keurmerk (het 'blaadje met de sterren') gebruikt. De druiven worden voor de oogst gecontroleerd op biologische wijnbouw principes én de wijn wordt nog een keer gecontroleerd voordat deze wordt gebotteld.
WAT IS SULFIET? Sulfieten zijn zouten, die het zogeheten “ sulfiet-ion” bevatten. Het komt van nature voor in planten uit de look-familie. Het wordt meest gebruikt als conserveringsmiddel in ons voedsel, maar komt ook veel voor als kleurstof.
De wettelijk toegestane norm voor het toevoegen van sulfiet is voor biologische wijnen een kwart tot een derde lager dan gangbaar. Biologische droge rode wijnen mogen 100 mg sulfiet per liter bevatten en zoete witte 150 milligram per liter. Gangbaar is de norm 160 milligram voor rood en 210 milligram voor wit.
Teveel sulfiet geeft een onaangename smaak aan de wijn. “Een hoog sulfietgehalte is merkbaar aan de prikkelende, onaangename chemische geur. Tevens wordt het aanwezige aroma vaak volledig weg gedrukt en is er, bij jonge wijnen van fruitigheid geen sprake meer.”
Een wijn is echt fout en dus slecht op het moment dat er sprake is van bijvoorbeeld kurk, oxidatie, maderisatie of als de wijn kleine belletjes heeft. Bij een wijn die last heeft van kurk zal de wijn over het algemeen muf ruiken. Bijvoorbeeld naar oude kelders, nat karton of natte hond in een oud vaatdoekje.
Sterke drank
En juist in het woord voelen zit t 'm. Zoals gezegd: wetenschappelijk bewijs dat rode wijn daadwerkelijk slaapverwekkender is dan witte is er niet. Het gaat om het gevoel dat jij en duizenden andere mensen bij het drinken ervan krijgen.
Bij het merendeel wordt de hoofdpijn veroorzaakt door andere stoffen in de wijn, n.l. de zogenaamde biogene aminen (waaronder histamine, tyramine, phenylethylamine en putrescine), die overigens ook kunnen voorkomen in andere voedingsstoffen, met name in oude kaas.
Sulfiet komt van nature voor in planten uit de lookfamilie. Sulfieten worden gebruikt als kleurstof en conserveringsmiddel in voedsel (E-nummers E150b, E150d en E221 t/m E228).
Tannines zijn chemische verbindingen in de wijn, namelijk looizuren. Deze zijn afkomstig van de schillen, pitten en steeltjes van de wijn - of van het vat waarin de wijn heeft gerijpt. Tijdens het gisten verhuizen ze naar het druivensap, waar later wijn van gemaakt wordt.
Tannine is een chemische verbinding die in je wijn terechtkomt uit de schillen, steeltjes en pitjes in de druif, eventueel via het hout van de vaten waarop de wijn heeft gelegen of wordt kunstmatig toegevoegd door de wijnmaker. Tannine tref je vooral aan in jonge rode wijn en zorgt voor goede houdbaarheid.
Wijnoxidatie is een chemische reactie die plaatsvindt wanneer wijn wordt blootgesteld aan zuurstof. De blootstelling aan zuurstof zorgt ervoor dat de wijn van kleur verandert en een zure smaak ontwikkelt. De hoeveelheid tijd dat de wijn aan zuurstof wordt blootgesteld, bepaalt hoeveel hij van kleur en smaak verandert.
Niet alleen rode wijn, maar ook chocolade, oude kaas of noten zorgen voor een toename van histamine. Bij een DOA-tekort heeft men last van jeuk, een verstopte neus of hoofdpijn, na gebruik van deze voedingsmiddelen. Deze klachten kunnen zich direct voordoen, maar ook pas een dag later.