Hondenlik is een teken van liefde
De 'hogere hond' ontvangt zo'n lik vaak met liefde. 'Honden behandelen mensen als soortgenoten. Dus likken ze ons, hun baasjes, met dezelfde boodschap. ' Het is wat bruut om met afgrijzen te reageren op zo'n onderdanige blijk van liefde.
Honden zijn van nature sociale slapers: ze slapen graag samen en voor honden is het onnatuurlijk om alleen te slapen. Een hond komt daarom ook graag tegen je aan liggen, dit wordt ook wel contactliggen genoemd. Wat je vaak ook ziet is dat de hond op je voeten gaat liggen of dat de hond tussen de benen slaapt.
Als een hond in paniek raakt als je weggaat, is dit meer een teken dat hij scheidingsangst heeft dan dat hij van je houdt. Als een hond in zijn mand gaat liggen of accepteert dat je weggaat (oftewel: rustig blijft), betekent dit wel dat je hond van je houdt en erop vertrouwt dat je weer terugkomt.
Honden kunnen een soort episodisch geheugen hebben, of het vermogen om specifieke gebeurtenissen in het verleden te onthouden. Een recente studie suggereert dat dit mogelijk is. Uit hetzelfde onderzoek blijkt echter dat dit type geheugen voor honden echt beperkt is.
Vroeger keek je hond dus vooral naar flikkerende beelden, maar tegenwoordig kan hij de beelden net als wij in de vorm van een film zien. Kunnen honden tv kijken, zoals wij dat zien? Nee, dat niet. Honden volgen niet series of films zoals wij die volgen en begrijpen.
Hoewel dit niet concreet bewijst dat honden besef hebben van het verstrijken van tijd, toont het wel aan dat de tijdsduur dat honden alleen gelaten worden, wel degelijk effect heeft op de hond. Omgevingsfactoren, 'Hoe laat ruikt het?' Naarmate tijd verstrijkt, verandert de omgeving.
Honden hebben net als mensen emoties. Ze kunnen blij, boos bang of verdrietig zijn. Je kunt die emoties ook herkennen aan de lichaamstaal van de hond. Een boze hond kan zijn tanden laten zien.
Honden kiezen als favoriet vaak iemand met hetzelfde energieniveau en dezelfde persoonlijkheid als zijzelf. Daarnaast zijn er hondenrassen die vooral een band opbouwen met één persoon, waarbij de favoriete persoon dus ook vaak de enige persoon is.
Een hondentong is schoner dan een vaatdoekje. Op een vaatdoekje zit meer dan een miljoen bacteriën op. Op een hondentong maar 5000. Een hondentong reinigt ook vanuit zichzelf, een vaatdoekje niet.
Ondanks dat het voor jou misschien niet altijd zo voelt, is dit gedrag heel goed bedoeld. Dit knabbelen is namelijk een teken van liefde. Je hond geniet van een goede 'vlooibeurt' en wil jou graag net zo verwennen.
Een hond kan zijn kop op je schoot of voeten leggen om zich veilig te voelen. Hierdoor krijgen de honden een gevoel van warmte en geborgenheid. Honden vinden het vaak fijn om geaaid te worden, en door zijn hoofd op je schoot te leggen, probeert je hond je een signaal te geven dat hij een aai wel kan waarderen.
Bij dieren geldt eigenlijk hetzelfde als bij mensen. Verliefdheid komt door het stofje oxytocine. Oxytocine is een hormoon dat ervoor zorgt dat een band versterkt wordt. In het dierenrijk is dit stofje ook aanwezig, ook bij je hond of kat.
Je kunt bijvoorbeeld honden verjagen met geur. Hiervoor zijn namelijk speciale strooikorrels ontwikkeld met een geur die honden erg onaangenaam vinden. Deze korrels zijn gemaakt van plantaardige extracten, zoals citroen, azijn en peper.
Als iemand verdrietig is, blijft een hond vaak stil en kijkt hij verdrietig. Bij blij en uitbundig gedrag springt en blaft de hond vrolijk mee. Het feit dat honden reageren op iemand die verdrietig of blij is bewijst overigens niet dat ze empathisch vermogen hebben.
Hond verwacht straf
Precies zoals we onszelf gedragen als we ons schuldig voelen (en een staart zouden hebben). 'Een hond kan zich niet schuldig voelen. Veel waarschijnlijker is het dat hij een situatie leert te associëren met het krijgen van straf', stelt Schilder.
Honden voelen zich verbonden met hun eigenaar en laten dit ook merken. Affectie kan zich onder meer enerzijds uitdrukken in liefde: verering, vriendschap, kameraadschap, verliefdheid, aantrekkingskracht, verafgoding en onderwerping. Honden hebben over het algemeen een bovengemiddeld lief en sociaal karakter.
De grootste aanwijzing over hoe lang we weg zijn, komt van onze eigen geur. Honden hebben geleerd dat naarmate onze geur in huis na verloop van tijd vervaagt, het uiteindelijk een punt (en kracht) bereikt waarop ze weten dat we meestal terugkeren. Neem bijvoorbeeld de situatie dat je de hele dag weg bent van huis.
Honden zijn perfect in staat zich dingen te herinneren, ook zonder dat we hen daarvoor belonen. Honden blijken dus over een episodisch geheugen te beschikken, net als de mens. Dat mag geen al te grote verrassing zijn. Al is dit de eerste keer dat een vorm van een episodisch geheugen bij een dier is aangetoond.
Hoewel honden niet het fysieke vermogen hebben om menselijke woorden te spreken, laten ze ons wel zien dat ze cognitief kunnen denken. Wetenschappers hebben vastgesteld dat honden net zo slim zijn als een peuter als het gaat om hun vaardigheden met vocabulaire kennis.
Die herkennen zichzelf ook in een spiegel. Honden hebben echter geen zelfbewustzijn. Een hond ziet in de spiegel een andere hond en blaft soms tegen zijn spiegelbeeld. Maar meestal reageert een hond niet eens op zijn spiegelbeeld.
Of ze kijken, hangt ook af van hoe goed je beeldscherm is. Honden zien beweging veel beter dan wij. Het beeld op een ouderwets tv-scherm wordt 50 keer per seconde ververst (50 Hz). Onze ogen zijn niet gevoelig genoeg om dat beeld te zien flikkeren, maar honden zien dat wel.
Minder kleurrijk
Honden hebben slechts twee soorten kegeltjes (mensen drie). Het kleurenspectrum bestaat hierdoor alleen uit blauw, violet en geel. Rood lijkt voor honden geelachtig, groen kunnen ze helemaal niet waarnemen en purper ziet er simpelweg grijs uit.