Vaak bij vermoeidheid of pijn (zoals tandjes). Hij kan zichzelf dan slaan, haren trekken, plukken aan zijn oren. Bij hem is het in bed een beetje een variant op het 'hoofdbonken' wat sommige kindjes doen.
"Sommige ouders komen binnen en zeggen: 'Oh mijn god, het klopt bovenaan en het pulseert. ' Dat is niet ongewoon, want bedenk dat er geen schedelbedekking is, dus je hebt eigenlijk die gelvezellaag, maar je kunt het pulseren van de bloedvaten daaronder zien.
Waarom hoofdbonken? Hoofdbonken is gelukkig in de meeste gevallen niet gevaarlijk voor je baby. Soms kan het hoofdbonken een ritueel zijn voor je baby om in slaap te vallen, net zoals duimen of wiegen.Het hoofdbonken helpt je kindje zichzelf te reguleren.
Hoofdbonken is een ritmische bewegingsstoornis waarbij kinderen hun hoofd heen en weer, van voor naar achter en van links naar rechts bewegen. Het lijkt een gewoonte en komt voor bij kinderen of mensen die proberen te kalmeren, pijn verminderen of hun gevoelens niet kunnen uiten op een andere manier.
Sommige kinderen bonken met het hoofd om tot rust te komen of zichzelf in slaap te brengen. Het is een aanwensel, net als duimzuigen en nagelbijten. Veel kinderen maken er een monotoon geluid bij en lijken zich er niet van bewust te zijn. Het bonken gebeurt tijdens de lichte slaap.
Het ziet er wat gek uit als een baby met zijn hoofd heen en weer beweegt. Schudt jouw baby met het hoofd in bed? Dit is vaak een teken dat je baby zichzelf probeert te kalmeren en zoekt naar de juiste slaaphouding. Het bewegen van het hoofd is in principe onschuldig en gaat vanzelf over.
Een jong kind heeft vaak een volwassene nodig om kalm te worden. Een slaapritueel kan je kind helpen om rustig te worden, zodat het hoofdbonken niet meer nodig is. Bijvoorbeeld je peuter even knuffelen, samen een boekje lezen, een liedje zingen of naar zachte muziek luisteren.
Het is wel even schrikken als je je kind zichzelf ziet slaan. Toch is dat voor dreumesen en soms zelfs peuters normaal. Zij hebben nog moeite met het uitdrukken van lastige emoties, zoals boosheid, frustratie, stress, verdriet of onmacht. Het slaan is de enige optie die overblijft.
Ook al lijkt de beweging voor ouders allesbehalve ontspannend, het ritmische karakter ervan kan een kind helpen in slaap te vallen. Het is een vorm van zelfstimulatie. Headbangen en verwante acties kunnen een manier zijn om het vestibulaire systeem in het binnenoor te stimuleren , dat een belangrijke rol speelt in de ontwikkeling van kinderen.
Uw baby vertoont een reflex .
De armbeweging die gepaard gaat met het ‘slaan’ kan een reflexbeweging zijn die uw baby vertoont. Het rustgevende en kalmerende karakter van borstvoeding kan ervoor zorgen dat uw kleintje zich zo ontspant dat hij zich niet realiseert dat hij de reflexbeweging uitvoert.
Baby headbangen is een veelvoorkomende zelf-kalmerende techniek tijdens dutjes of bedtijd. Baby's zijn gewend om in slaap gewiegd te worden , dus veel baby's en peuters vinden manieren om zelf een herhalende beweging te creëren, vaak door hun hoofd tegen een oppervlak te stoten of te bonken.
Als je baby zich verslikt, dan begint je baby vaak te hoesten en te proesten.Ook kan je baby gaan kokhalzen of een borrelend geluid maken. In veel gevallen zorgt het hoesten en proesten al voor een oplossing. Je baby lost het verslikken in dit geval zelf op, zoals volwassenen dit ook doen.
In het kort. Als je baby voortdurend de rugspieren aanspant en het hoofdje achterover drukt, overstrekt de baby zich. Het lijfje is dan voortdurend strak en gespannen, wat een naar gevoel geeft. Daardoor huilt een baby die zich overstrekt vaak meer dan normaal.
Ondersteun het hoofd van je baby goed, want je kind kan het hoofd nog niet zelf optillen. Doe dit in elk geval tot het goed zelfstandig kan zitten, wat meestal rond een jaar oud is. Als je baby oefent met zelf zitten, blijf er dan altijd bij en ondersteun je baby.
Ouders en verzorgers vertrouwen op wiegjes om hun kinderen te beschermen terwijl ze slapen. Echter, meer dan 9.500 verwondingen en meer dan 100 doden gerelateerd aan wiegjes, boxen en wiegjes worden elk jaar gezien op Amerikaanse spoedeisende hulpafdelingen .
Een afplatting van het hoofd van uw baby vormt géén probleem voor de ontwikkeling van de hersenen! Wel kan een forse afplatting er toe leiden dat het voor een baby moeilijker is om uit die afplatting/voorkeur te draaien. De afplatting kan hierdoor ook verergeren.
Vaak bij vermoeidheid of pijn (zoals tandjes). Hij kan zichzelf dan slaan, haren trekken, plukken aan zijn oren. Bij hem is het in bed een beetje een variant op het 'hoofdbonken' wat sommige kindjes doen.
Het is gebruikelijk om jonge kinderen te zien schommelen, met hun hoofd te rollen en met hun hoofd te bonken voor het slapengaan of 's nachts. Ze doen het omdat het ritmisch is en omdat het hen troost en kalmeert . Bijvoorbeeld, uw kind kan: op handen en knieën gaan zitten en heen en weer wiegen, waarbij het zijn voorhoofd tegen het hoofdeinde van het bed of de randen van het bed slaat.
Onrust bij baby's is vaak het gevolg van de vele prikkels die een baby moet verwerken tijdens de slaap. Het moeilijk kunnen verwerken van deze prikkels uit zich in ongecontroleerde schrikbewegingen, ook wel Moro reflex genoemd.
De meeste kinderen vertonen dit gedrag om te kunnen ontspannen en om in slaap te vallen. Als het kind veel prikkels heeft gehad gedurende de dag helpt het hoofdbonken om te ontspannen en om bepaalde prikkels tijdens hun slaap te verwerken. Een enkeling vertoont dit gedrag bij het wakker worden.
Een baby die in de wakkere tijd teveel indrukken (prikkels) heeft opgedaan, heeft vaak ook wat meer moeite om in slaap te vallen. Een overprikkelde baby wordt, soms al huilend, steeds drukker in zijn bewegingen en draait zijn hoofdje weg van licht, speelgoed en/of mensen.
Sommige kinderen verlangen meer naar fysieke zintuiglijke ervaringen dan anderen of hebben een lichtelijk afgestompt pijngevoel; als reactie hierop slaan ze zichzelf misschien om de behoefte aan fysieke stimulatie te bevredigen. Sommige kinderen wenden zich ook tot repetitieve fysieke bewegingen als een manier om zichzelf te kalmeren als ze gestrest of moe zijn.
Denk aan de volgorde: slapen > wakker worden > voeden > even op schoot > spelen in de box > en weer in bed leggen als hij begint te gapen. Vaste plekken. Laat je baby (zoveel mogelijk) in zijn bed slapen, gebruik de box alleen om in te spelen, en ook voeden kun je het beste op een vaste, rustige plek doen.
Als het bijvoorbeeld tijd is om te vertrekken na een uur spelen in de speeltuin, vindt je peuter dit niet leuk. Hij of zij laat zich op de grond vallen, slaat wild met zijn of haar armen of benen of bonkt met zijn of haar hoofd op de grond. Het is ook mogelijk dat je kind volledig verstijft.
Een dreumes/peuter die slaat heeft geen kwade bedoelingen. Ze zijn er niet op uit om jou te kwetsen en pijn te doen. Het is slechts een uiting van een gevoel waarvoor zij nog geen goede manier van uiten hebben gevonden. Op de meest verkeerde manier smeken zij eigenlijk 'leer mij het juiste gedrag aan'.