Het verveelde of ongeduldige paard schraapt met zijn voorbeen als hij vast staat—hij zegt dat hij het beu is om stil te moeten staan en dat hij er klaar voor is om te gaan! Gestreste paarden kunnen schrapen in de trailer of onder voertijd, en het gedrag stopt als de prikkel wat de spanning geeft weg is.
Stampen = irritatie
Stampen is het optillen van het been en deze met een krachtige beweging op de grond stampen. Stampen is een manier om irritatie aan te geven. Vaak is het een kleine irritatie zoals een vlieg. Maar in sommige gevallen zie en hoor je paarden meerdere keren per uur stampen.
Ook in andere gevallen is dit gedrag bedoeld om duidelijk te maken dat de dreiger wil dat jij of een ander paard of dier bij hem vandaan gaat. Veel voorkomende redenen daarvoor zijn pijn, angst, onuitgenodigd te dichtbij komen, of ervaringen uit het verleden.
Gedrag en houdingen: veranderingen in gedrag en houdingen die een paard met pijn aan kan nemen zijn: minder bewegen, rusteloos, het hoofd laten hangen, onrustig, proberen te vluchten, rollen, met een hoef over de grond schrapen of een stijve houding aannemen.
De oren gaan naar achter, en de spieren rond de neus verstrakken. Nu is de merrie echt kwaad! De oren liggen plat in de nek en de spieren rond de neus en mond zijn helemaal verstrakt. Ze kijkt kwaad, en zwaait ook kwaad met haar staart.
Ik vind een paard op z'n blijst als hij soortgenoten aan het kroelen is, of rustig staat te eten. Als je paard bij je komt staan en je krijgt een gratis poetsbeurt, dan weet je heul zeker dat hij het naar z'n zin heeft.
Een paard zal hard en vol melodie hinniken als hij aan u wil laten merken waar hij is. Veel paarden doen dit naar hun eigenaren wanneer deze op stal aankomen. Een paard kan ook briesen, dit doet hij wanneer hij twijfelt tussen nieuwsgierigheid en angst.
Paarden bijten om zoveel verschillende redenen: om te spelen, om te domineren of te beschermen, bij spanning, pijn of angst, bij het allogroomen of het liefdesspel, omdat ze koekjes willen, omdat ze je niet leuk vinden, ze iets moeilijk vinden of je te dicht staat, enz.
De reden van het hoofdschudden is veelal dat er iets in het hoofd van het paard in de knel zit. Meestal is dit de Trigeminus zenuw. Deze zenuw loopt door de oogkas en door het kaakgewricht, over het voorhoofd en vertakt zich naar het gebit. Ook problemen aan het gebit kunnen zo hoofdschudden veroorzaken.
Regelmatig nemen mensen contact met me op omdat hun paard vanuit het niets bijt. Een vervelend probleem om te hebben, want ook al zijn paardentanden niet scherp, paarden hebben wel veel kracht in hun kaken. Ze kunnen je dus flink pijn doen en zelfs (ernstig) verwonden.
Een paard spiegelt niet alleen emoties, maar ook ons gedrag en onze bewegingen. Dit spiegelen zie je vooral aan het gedrag van het paard. Een paard loopt bijvoorbeeld van je vandaan, komt juist naar je toe of doet precies wat jij ook doet.
Meest voorkomende blessure is een kneuzing (42 procent), gevolgd door fractuur (39 procent) en traumatisch hersenletsel (13 procent). Minst voorkomende oorzaak: een beet (bron: De Limburger). Sporten met een dier kan risicovol en gevaarlijk zijn.
De wereld is voor een paard waterpas
Als zijn hoofd naar beneden is, zoals tijdens het grazen, dan 'stellen de ogen zich bij'. Dat wil zeggen dat ze meebewegen om weer waterpas te staan. Ze zien alles op ooghoogte. Als een paard onder grote stress staat spannen ze alle spieren aan, ook rond hun hoofd.
Zwiepen. De staart zachtjes heen en weer slaan is om de vliegen weg te jagen. Maar als het paard de staart zo hard mogelijk heen en weer slaat is hij geïrriteerd of boos. Dit is meestal een behoorlijk duidelijk waarschuwingssignaal dat hij gaat trappen of bokken en je moet er direct aandacht aan besteden.
Het bit is ook de meest voorkomende reden dat een paard tanden knarst, zijn staart zwiept of uiting geeft aan nervositeit, spanning of verzet.
Een 'joepie' staart betekent dat het paard in hogere staat van opwinding verkeert. Deze staart zien we vaak als een paard zgn. teveel energie heeft en ondertussen speels bokkend aan de longe loopt.
Als je paard briest, is dat in de paardentaal een teken van ontspanning. Dit kan bijvoorbeeld na een lekkere maaltijd het geval zijn: het paard briest en geeft aan dat hij vol zit en tevreden is.
Hoofdschudden, in het Engels 'headshaking' genoemd, is een aandoening waarbij paarden schudden met het hoofd, vaak zonder direct aanwijsbare oorzaak. Dit kan op alle leeftijden optreden, maar meestal zien we het bij (jong) volwassen paarden. Meestal is het iets blijvends; helaas gaat het maar heel zelden vanzelf over.
Een hoofd dat omhoog komt geeft aan dat het paard geïrriteerd is. Je hebt iets gedaan dat hij vervelend vindt. Als een paard door een ruiter met kracht naar beneden wordt getrokken, zal hij daar tegenin gaan door zijn hoofd omhoog te brengen en zijn rug strak te spannen.
Het verschilt per situatie, of het helpt om een achterblijvend paard het dode lichaam van zijn maatje te laten zien. 'Als een paard gewoon weggehaald wordt om nooit meer terug te keren, dan kan de achterblijver ongerust blijven', vertelt Pearson.
In praktijk worden paarden helaas regelmatig 'gestraft' door flinke tikken met de zweep, schoppen onder de buik of bijvoorbeeld een mep met de hand (tegen het hoofd). Vaak is deze straf bedoeld om het paard ongewenst gedrag te stoppen.
jouw paard wil afleren om te bijten heeft het geen zin om jouw paard te straffen door bv. te slaan wanneer hij bijt, dit maakt vaak het gedrag erger of het paard wordt uiteindelijk bang. Wat je wel kan doen is het gewenste gedrag belonen (en dan bedoel ik niet met snoepjes) en het ongewenste gedrag moeilijk maken.
Of paarden ook rouwen durft hij niet te zeggen. “Merries die hun veulens verliezen kunnen daar wel heel heftig op reageren. Maar ik denk toch dat oudere paarden iets anders in het leven staan. De natuur is op zich hard.
Om in gesprek te gaan met een paard (of eigenlijk met wie dan ook) is het heel belangrijk dat de andere partij zijn aandacht bij jou heeft. Als jouw paard bijvoorbeeld honger heeft, moet plassen, pijn heeft, bang is, jeuk heeft, moe is of zich verveelt, zal het niet lukken om zijn aandacht (helemaal) op jou te richten.
De vraag is echter of paarden ook na meerdere jaren specifieke personen kunnen herkennen. Roelfsema antwoordt ook op die vraag bevestigend: “Veel onderzoek is daar niet naar gedaan, maar wat we wel weten is dat paarden in elk geval na acht maanden nog personen herkennen aan hun stemgeluid, geur en gezicht.