Vaak plassen`s nachts; het hart hoeft 's nachts vaak minder hard te werken waardoor het bloed weer beter weggepompt wordt. Er stroomt meer bloed door de nieren waardoor je vaker moet plassen. Minder gaan plassen; dit komt door de slechtere doorbloeding van de nieren.
Bij patiënten met hartfalen kan het hart minder goed bloed rondpompen en hierdoor houden ze veel vocht vast. Doordat het vocht op verschillende plekken in het lichaam gaat zitten, bijvoorbeeld achter de longen, zijn patiënten erg benauwd. Door het plassen te stimuleren raken zij dat vocht kwijt.
Bij hartfalen schiet de pompfunctie van het hart tekort in zijn belangrijkste taak, het bloed rondpompen. Benauwdheid, vochtophoping en afname van de conditie zijn de meest voorkomende klachten. U merkt dit bij inspanning, maar bij ernstig hartfalen kunt u deze klachten ook in rust ervaren.
onderzoek en behandeling van hartfalen; erfelijke hart- en vaatziekten; het in beeld brengen van het hart zoals met een echo of MRI; het adviseren over leefregels of behandelingen om verergering van het hartfalen te voorkomen.
Het lukt uw hart 's nachts ook beter om dat extra vocht naar uw nieren te pompen. Uw nieren halen daar plas uit (water en afvalstoffen). Daarom moet u vaker plassen. Bij ernstig hartfalen kunt u ook moe en benauwd zijn zonder dat u zich inspant.
In de laatste fase van uw leven bij ernstig hartfalen krijgt u meestal meer klachten.Vooral vermoeidheid, benauwdheid of dikkere benen. Meestal worden uw klachten minder met medicijnen: Soms heeft u meer medicijnen nodig, bijvoorbeeld extra plaspillen tegen vocht vasthouden.
Deze, meestal door hartritmestoornissen veroorzaakte, plotselinge dood komt bij ongeveer de helft van de patiënten voor. Patiënten overlijden dan aan snelle kamerritmen, kamerfibrilleren en trage hartritmen, die overgaan in asystolie (onvoldoende samentrekking van de hartspier).
Maar zelfs als u geen gediagnosticeerde hartaandoening hebt, is het van vitaal belang om minstens één keer per jaar een cardioloog te bezoeken voor preventiedoeleinden. Als u een gediagnosticeerde hartaandoening hebt, wilt u uw cardioloog elke drie maanden bezoeken.
Van de personen met een lichte vorm van chronisch hartfalen leeft ongeveer de helft nog minimaal 10 jaar. De helft van de patiënten met ernstig chronisch hartfalen of acuut hartfalen heeft een levensverwachting van minder dan 2 jaar.
Bètablokkers verlagen de bloeddruk, vertragen de hartslag en verminderen de zuurstofbehoefte van het hart. Hierdoor verbetert de pompkracht van het hart. Voorbeelden zijn bisoprolol, carvedilol en metoprolol. Angiotensine-II-blokkers verbeteren mogelijk de pompkracht van het hart.
Als u zich houdt aan de vochtbeperking, hoopt zich minder vocht in uw lichaam op.Uw hart wordt daardoor minder belast.De pompfunctie van uw hart kan zich dan enigszins herstellen. Door de betere pompfunctie wordt het dorstcentrum minder geprikkeld.
De resulterende afnames in slow wave sleep kunnen leiden tot een verminderde secretie van renine en aldosteron, 10 en een verminderde REM-slaap kan leiden tot een verhoogde urinestroom en een verminderde osmolaliteit . Deze factoren kunnen leiden tot nycturie.
Aandoening van de urinewegen
Bij vrouwen is de meest voorkomende oorzaak van vaak plassen 's nachts een blaasontsteking. Bij mannen is dat een vergrote prostaat (benigne prostaathypertrofie). Ook andere aandoeningen, zoals slaapapneu of neurologische ziekten, kunnen aan de basis liggen.
Er zijn dan ook verschillende oorzaken: Bekkenbodemproblemen; Een ziekte aan de blaas: blaasontsteking, blaasstenen of een blaastumor; Een eerdere operatie voor stressincontinentie geeft meer kans op een overactieve blaas; Medicijnen; Psychische problemen; Bestraling; Beschadiging of ziekte van de zenuwen.
Uiteindelijk kan het uw levensduur verkorten. De progressie van hartfalen is onvoorspelbaar en varieert van persoon tot persoon. In veel gevallen blijven de symptomen vrij lang (maanden of jaren) stabiel voordat deze verergeren. Soms nemen de ernst en de symptomen geleidelijk toe.
Hartfalen kan verergeren, dus onderzoekers hebben vier stadia van de ziekte geïdentificeerd: A, B, C en D. Professionals in de gezondheidszorg classificeren hartfalen ook wanneer het is verergerd tot stadia C en D. Deze classificatie meet de algehele hartfunctie van een patiënt en de ernst van de symptomen.
Hartfalen is meestal niet te genezen. U kunt zelf wel veel doen bij hartfalen. Het is vooral belangrijk dat u gezond leeft:Bent u te zwaar, probeer dan af te vallen.
Veel mensen met hartfalen hebben een ICD (implanteerbare cardioverter defibrillator) die ritmestoornissen probeert op te heffen door middel van shocks. Om onnodige en onaangename shocks of alarmgeluiden tijdens en na je overlijden te voorkomen, kan de ICD worden uitgezet.
Wat zijn de tekenen van hartfalen in het eindstadium? Typische tekenen van gevorderd hartfalen zijn ademhalingsmoeilijkheden, vermoeidheid, zwellingen in de benen en buik, onregelmatige hartslag en vermoeidheid.
Het is moeilijk te voorspellen hoe de palliatieve fase voor u zal verlopen en hoe lang deze zal duren. Dat komt omdat hartfalen een aandoening is die vaak onvoorspelbaar verloopt. Uw situatie kan een of meerdere jaren stabiel zijn.Maar u kunt ook in korte tijd achteruitgaan.
Regel hoeveel vloeistof u drinkt voor het slapengaan .
Als je midden in de nacht opstaat om te plassen, drink dan geen glas water meer terwijl je wakker bent. Er zit ook vloeistof in de voeding die je eet, wat kan bijdragen aan een verhoogde urineproductie.
Waarom plast een volwassene in bed? De belangrijkste oorzaak voor bedplassen bij volwassenen is een hormonaal probleem. Het Anti Diuretisch Hormoon (ADH) regelt de urineconcentratie. In een normale situatie is de productie van dit hormoon 's nachts hoger dan overdag, om de urineconcentratie te verminderen.
Normaal plast een mens ongeveer zeven keer per 24 uur. Als u dus aanzienlijk vaker plast dan dit, heeft u een overactieve blaas. U kunt soms wel ieder uur moeten plassen en soms ook wel vaker dan 1 keer per uur. Een overactieve blaas komt doordat uw blaas extra prikkelbaar is.