De truc: goed roeren Want alleen in die tijd hechten de korrels zich aan de spaghettislierten. Door vanaf het begin goed te roeren, voorkom je plakpasta. Ook een klein beetje zout toevoegen aan het kookwater kan helpen.
Als je de pasta mengt met je saus kunnen enkele eetlepels pastawater ervoor zorgen dat de saus goed aan de pasta blijft plakken en zal je saus een mooie, romige textuur krijgen.
Giet je pasta af en voeg wat olie toe
Dit doe je het makkelijkst door de gekookte pasta in een vergiet te storten. Hierna kan je de pasta terug in de pan doe. Voeg een scheutje olijfolie toe en hussel dit goed door de pasta heen, zodat de olie goed verdeeld is tussen de pasta. Zo plakken ze niet tegen elkaar.
Er zijn drie absoluut essentiële stappen bij het emulgeren van welke pastasaus dan ook: een beetje pastawater bewaren, langzaam vet toevoegen en zorgen voor enige vorm van agitatie . In deze context betekent dit veel roeren/mixen/omdraaien, niet algemene frustratie over de staat van de wereld (hoewel koken een geweldige uitlaatklep is ...
Zodra de pasta in de saus zit, voeg je pastawater toe . Dit is de belangrijkste stap in het proces. Zetmeelrijk pastawater helpt niet alleen om de saus te verdunnen tot de juiste consistentie; het helpt ook om de saus beter aan de pasta te laten hechten en te emulgeren met het vet en de kaas die je gaat toevoegen.
Wanneer je de pasta overgiet met koud water, spoel je het zetmeel weg. Het zetmeel maakt de saus die je achteraf over de slierten doet romiger, en zorgt ervoor dat de pasta zich goed vasthecht aan de saus.
Boter heeft een rijke en romige, maar delicate smaak. Door het aan het einde van het koken erdoor te roeren, ofwel vlak voor of samen met de pasta, laat het schitteren . Het geeft de saus een zijdezachte textuur die bevredigend aan de pasta kleeft.
Verhit restjes door en door
Verhit restjes en kliekjes altijd door en door tot ze stomend heet zijn, daarmee dood je alle bacteriën. Warm kliekjes niet voor een tweede keer op. Een kliekje dat al eerder is opgewarmd laten afkoelen en vervolgens nog een keer verhitten kan risico's met zich meebrengen.
Gebruik voldoende water .
En het zetmeel dat het vrijgeeft, maakt de situatie lastiger. Als er niet genoeg water is om dat zetmeel te laten groeien, heeft het geen andere keus dan klonterige noedels te maken. De aanbeveling is 3-4 liter water voor elke pond pasta en een pan die groot genoeg is om het water en de pasta te verwerken zonder over te koken.
De dikte van zelfgemaakte spaghettisaus is een kwestie van persoonlijke voorkeur . Een dikkere saus hecht beter aan de noedels zelf, maar de vraag hoe dik het moet zijn kent een scala aan mogelijke antwoorden. Slagroom voegt een fluweelzachte, zijdezachte saus toe, terwijl broodkruimels of gehakt een grove textuur toevoegen.
Zodra de pasta gaar is, doe ik hem meteen in een vergiet en laat hem afkoelen met koud water. Ik zorg ervoor dat ik hem goed mengen spoel hem daarna af. Daarna doe ik hem in een bakje en zet hem meteen in de koelkast . Ik vind dat dit meestal goed werkt om plakken te voorkomen.
De oorzaak van plakkende pasta is simpel: plakkende pasta komt door de zetmeelkorrels in de pasta. Zodra je de pasta in het kokende water gooit, zwellen de zetmeelkorrels op en knappen ze. Het zetmeel verspreid zich door het water. Hierdoor wordt de pasta of spaghetti plakkend.
Het is belangrijk dat je mie niet te plakkerig wordt, maar ook niet te hard blijft. Om dit te kunnen bereiken moet je de mie eigenlijk altijd koud afspoelen.
Tomatensaus lang laten koken
Het lijkt zo idyllisch: een grote pan vol tomatensaus die uren op je fornuis staat te pruttelen. Toch verpest je de meeste tomatensauzen zodra je ze langer dan 15 minuten laat borrelen. De smaak van de tomaten vliegt dan volledig uit de saus en er blijft een zurige, rode saus over.
Het binden van een saus is heel simpel en kan door maizena en water toe te voegen of bloem en boter. Al roerend en door kleine beetjes toe te voegen ontstaat er een heerlijke zelfgemaakte gebonden saus of soep.
Als je een pan gebruikt die niet groot genoeg is, zal de watertemperatuur beginnen te dalen . Dit zal resulteren in klonterige, papperige pasta. Bovendien zal dit een hogere zetmeel-tot-waterverhouding creëren, waardoor de pasta aan elkaar blijft plakken. Tot slot: Vermijd klonterige, papperige en plakkerige pasta door de juiste pan te gebruiken!
Pasta afspoelen na het koken
Doe maar niet als je het aan een Italiaan vraagt. Tenzij je de pasta gaat gebruiken in een koude pastasalade, moet je de pasta niet afspoelen. Het afspoelen van de pasta kan de smaak en textuur verminderen en de saus hecht zich niet zo goed aan de pasta.
Te lang koken kan ervoor zorgen dat de pasta overtollig zetmeel afgeeft, wat leidt tot plakkerigheid . Plaats een vergiet of fijnmazige zeef over een grote hittebestendige kom of in de gootsteen. Giet de pasta en het water voorzichtig in het vergiet, laat het water weglopen en bewaar de pasta.
Als de rijst of pasta op kamertemperatuur blijft staan, zoals in een pan op het fornuis,kunnen B. cereus-sporen zich snel vermenigvuldigen en een aanzienlijke hoeveelheid toxine produceren . Eenmaal gekoeld, kunnen de bacteriën inactief worden, maar ze beginnen zich weer te vermenigvuldigen wanneer de restjes worden verwijderd en opnieuw worden opgewarmd.
Als je een koude take-away komen halen bent of je hebt nog een restje over van de vorige dag, dan kan je deze steeds opnieuw opwarmen in de microgolfoven of op het vuur. Als je een gerecht uit de ” Creamy Corner ” sectie hebt genomen, dan warm je deze best op max. 600 watt op.
De term reheated rice syndrome verwijst naar een voedselvergiftiging die veroorzaakt wordt door de bacterie Bacillus cereus. 'Deze bacterie komt veel voor in zetmeelrijke producten zoals rijst of pasta. Ze kunnen het zetmeel namelijk omzetten in glucose en daar houden de bacteriën van', vertelt Van der Vossen.
Sommige merken pasta lijken meer saus te absorberen, terwijl andere merken minder absorberen, wat de uiteindelijke consistentie van het gerecht beïnvloedt. We vroegen ons af waarom. Het antwoord bleek de precieze manier te zijn waarop de pasta tijdens de productie werd gevormd .
Wanneer je pasta laat afkoelen zal het vrijgekomen zetmeel zich heel snel aan te pasta binden tot je een dikke plakkerige klomp overhoudt. Het zetmeel dat tijdens het koken vrijkomt werkt als een soort lijm. Blijf dus nog even roeren nadat je de pasta in het water hebt ondergedompeld.
Boter werkt omdat het body toevoegt aan de saus, waardoor deze luxueuzer en romiger aanvoelt . De smaak is subtiel en balanceert de natuurlijke zuurgraad van de tomaten. Boter kan elke in de winkel gekochte pastasaus omtoveren tot iets dat net iets specialer is.