Waarom zou je de moederkoek in Godsnaam opeten? Door de placenta zal de moeder sneller herstellen van de zwangerschap. Voorstanders prijzen de placenta vanwege de grote hoeveelheid ijzer, vitamine B-12 en hormonen. Ook zou het eten ervan de kans op een depressie verkleinen.
Opeten van de placenta kan rauw of gebakken en het smaakt naar een combinatie van lever en biefstuk.
Sommige vrouwen zweren erbij: het eten van de placenta na de geboorte. Het zou namelijk gezond zijn voor de moeder. Uit recent Amerikaans onderzoek blijkt echter dat dit onzin is, het zou zelfs gevaarlijk kunnen zijn. Ook Nederlandse verloskundigen zijn sceptisch.
De placenta, een heel belangrijk orgaan voor je zwangerschap
In de eerste weken van de zwangerschap begint de placenta zich te ontwikkelen. De placenta is een zeer belangrijk orgaan, het zorgt ervoor dat de zwangerschap instant blijft en geeft je baby voeding en zuurstof.
Begraven en boom planten
Door de placenta wordt de grond extra vruchtbaar waardoor de boom goed groeit. Daarnaast wordt de placenta ook wel gezien als de boom van het leven. Als je dit graag wilt is het belangrijk dat je de placenta diep genoeg begraaft, zodat er geen dieren naar gaan graven.
Een lotusgeboorte, ook wel lotusbevalling genoemd: steeds vaker gehoord in het land. Maar wat is het eigenlijk? Het is de baby verbonden laten aan de placenta totdat de navelstreng vanzelf loslaat. Dit heeft bij ons 6 dagen geduurd, maar meestal laat de navelstreng wel wat eerder los – op dag 3,4 zo.
Dat is een beetje een raar gevoel maar doet niet echt pijn. De baarmoeder trekt samen en voelt als een harde bal onder de navel. Komt de placenta niet binnen een uur naar buiten, dan moet deze onder narcose verwijderd worden in het ziekenhuis.
Dit wordt ook wel de nageboorte genoemd. Na de geboorte heeft de placenta geen functie meer. De navelstreng wordt afgeklemd en doorgeknipt, met als gevolg dat de doorbloeding van de placenta stopt. De placenta laat vervolgens de baarmoederwand los, waardoor er een wond in de baarmoeder ontstaat die vanzelf geneest.
De placenta (moederkoek) is een essentieel orgaan voor het goede verloop van de zwangerschap. Hier gebeuren immers alle vitale uitwisselingen tussen moeder en foetus.
Vastzittende placenta
Meestal wordt de placenta binnen 30 minuten na je kindje vanzelf geboren. Soms zit de placenta zo vast, dat deze niet vanzelf geboren wordt. Ben je op dat moment onder begeleiding van de verloskundige, dan wordt de zorg overgedragen aan de gynaecoloog.
Als de placenta niet loskomt
Mocht het loskomen van de moederkoek langer duren dan gemiddeld, dan kan oxytocine het proces stimuleren. Vaak wordt een injectie met het hormoon dan toegediend om de uitdrijving van de placenta op gang te brengen. Ook de eerste borstvoeding aan je kind kan de nageboorte stimuleren.
Nadat de navelstreng is doorgeknipt blijft er een restje zitten: het navelstompje. Dit stompje droogt snel in, wordt hard, kleurt zwart en verschrompeld. Tussen de vijf en veertien dagen na de geboorte valt het stompje er vanzelf af. Wat achterblijft is een litteken: de navel.
De navelstreng laten uitkloppen betekent: meer rode bloedcellen en dus een beter transport van zuurstof in het lichaam. Dat betekent ook een makkelijkere overgang van de baarmoeder naar het 'buitenleven', waar de baby zelfstandig moet ademen.
Doorknippen navelstreng
De verloskundige klemt de navel af met een navelklem. Daarna wordt de navelstreng, in de meeste gevallen door de vader, met een schaar doorgeknipt. Voor het eerst is je baby nu echt los van je! Er zitten geen zenuwen in de navelstreng, je baby merkt er dus niks van als deze wordt doorgeknipt.
Het is voor het eerst dat zo uitgebreid onderzoek is gedaan naar de relatie tussen placenta-afwijkingen en de gezondheid bij het kind. De uitkomsten van haar onderzoek kunnen er toe leiden dat de placenta snel na de geboorte een bron van informatie wordt die helpt de neonatale zorg te verbeteren.
Hoe wordt navelstrengbloed bewaard? Navelstrengbloed kan op twee manieren worden opgeslagen: Doneren aan een publieke bloedbank. Opslaan bij een commercieel bedrijf voor eigen gebruik.
Vanaf ongeveer twaalf weken geeft de placenta de baby voeding, zoals water, ijzer, vitamines, koolhydraten, eiwitten, en aminozuren. Dit wordt gebruikt voor groei en ontwikkeling en wordt door de placenta gedoseerd uitgewisseld, zodat het 'hapje' voor je kleine perfect in balans is.
Een foetus of ongeboren vrucht is een onvoldragen menselijk of dierlijk wezen in het stadium waarin gelijkenis met het volwassen stadium gaat optreden. In deze fase spreken we niet langer over embryo.
Baby's hebben in de baarmoeder overal lichaamsbeharing, en vaak zelfs snorren! Maar deze eten en verteren ze vlak voor de geboorte. Dit is dan gelijk de eerste ontlasting die de baby heeft. De borsten van de moeder blijven na de geboorte nog een lange tijd de geur van het vruchtwater houden.
Bij sommige vrouwen gaat dit vanzelf, bij andere vrouwen is er hulp bij nodig, bijvoorbeeld door een baarmoeder massage of het toedienen van oxytocine. Het is de bedoeling dat jouw placenta volledig de baarmoeder verlaat. De verloskundige of gynaecoloog zal deze na de bevalling controleren.
Het baringskanaal, waar het kind tijdens de geboorte doorheen moet, bestaat uit het benige baringskanaal (de botten van het bekken) en het weke baringskanaal (de baarmoedermond, de vagina en de bekkenbodemspier).
Door de samentrekkingen van de baarmoeder wordt de placenta samengedrukt. Het overige bloed vloeit terug naar het baarmoederslijmvlies. De bloedvaten die de placenta voorheen voedden, vernauwen. Daardoor komt de moederkoek los en achter de moederkoek vormt zich een bloedstolsel.
Vooral in de midden- en laatste fase is de pijn goed te voelen. In de uitdrijvingsfase (tijdens het persen) is de pijn vaak het hevigst. Meestal is de pijn het meest in de buik te voelen, maar ook in de rug en de benen kan pijn gevoeld worden. Na de geboorte van de baby neemt de pijn zeer sterk af.
Je kunt een trap in de ballen niet vergelijken met een bevalling. Toen bloggers van Asapscience het besloten uit te zoeken, kwamen ze er al snel achter dat er helemaal niet zoiets als een standaardmaat voor pijn bestaat.
Meestal wordt de pijn erger als de ontsluiting toeneemt. De pijn is vooral onder in de buik aanwezig en voelt soms ook als rugpijn. Ook tijdens het persen kan de pijn verschillen. Sommige vrouwen vinden het prettig als ze mee mogen persen, bij andere doet persen juist het meeste pijn.