Daar zijn twee goede redenen voor: Met formatteren maak je een apparaat helemaal leeg. Dus een volle USB-stick heeft na het formatteren weer de volledige opslagcapaciteit. Formatteren kan in verschillende indelingen.
Formatteren is het verwijderen van gegevens van bijvoorbeeld een harde schijf of diskette, en deze daarna klaarmaken voor nieuw gebruik.
Als je geheugenkaart vol is, en je hebt de foto's overgezet op de computer én een backup gemaakt, dan kun je de geheugenkaart weer leegmaken. Je kunt dit het beste via de camera doen, dus niet via de computer.
In principe hebben de moderne geheugenkaartjes een behoorlijk lange levensduur. Als je ze nauwelijks gebruikt, zal je de data over 50 jaar nog altijd kunnen uitlezen.
Wanneer een geheugenkaart een "niet geformatteerd" foutmelding vertoont, moet je eerst je gegevens ophalen, zeker als je belangrijke gegevens op het apparaat hebt opgeslagen. Vervolgens kan je je SD kaart formatteren om de foutmelding te verhelpen.
U kunt op een usb-stick van 32 GB ongeveer 16.000 foto's opslaan (uitgaande van een hoge resolutie van 2 MB per foto), 64.000 documenten (uitgaande van 500 KB per document), 1.024 uur geluidsbestanden (ongeveer 7.680 nummers) of 320 videofragmenten (van ongeveer 100 MB per stuk).
Dit betekent dat er met een capaciteit van 16 GB ongeveer 640 foto's gemaakt kunnen worden. Voor 64 GB zijn dit er ongeveer 2560 en voor 256 GB zijn dit er ongeveer 10.240.
Of, via je telefoon naar "instellingen", "alles",(staat helemaal bovenaan) "geheugen" (dan zie je ook de SD kaart met aantal GB) of zie boven maar dan naar " apps beheren". Bij "alles" zie je alle apps op "SD kaart" zie je de apps op je SD kaart.
Snel formatteren neemt enkele seconden in beslag, terwijl normaal formatteren enkele uren kan duren.
Er is een verschil tussen 'formatteren' en 'snelformatteren'; bij de eerste wordt de schijf geleegd en bij de tweede blijven de gegevens staan, maar wordt de schijf gemarkeerd als leeg.
Als je daarnaast een tweede schijf hebt waar je programma's op wilt installeren, dan formatteer je deze ook liefst in NTFS. Ook bij andere externe opslagmedia zoals usb-sticks, geldt: als je zeker weet dat je ze alleen op Windows-systemen gaat gebruiken, is NTFS een prima keus.
Het FAT32-bestandssysteem kan individuele bestanden van maximaal 4 GB opslaan, terwijl het NTFS ook bestanden kan opslaan die groter zijn dan 4 GB. Het NFTS-bestandssysteem gebruikt een groter deel van de schijf en beheert schrijfruimte efficiënter dan FAT32.
1 GB is dus 1.000 MB en 1 TB is 1.000 GB. Voor elke GB die een fabrikant doorgeeft zal er zo rond de 70 MB al 'verdwenen' zijn. Als je een telefoon met 64 GB koopt zal er dus al 4,5 GB weg zijn door dit verschil. Bij een telefoon met 128GB heb je nog 128 - 9 = 119 GB over.
128 GB: genoeg voor de gemiddelde gebruiker. 256 GB: foto's, video's, series en muziek offline opslaan. 512 GB: je volledige foto-, video- en filmcollectie opslaan.
Met 128 GB aan opslaggeheugen hoef je niet om de haverklap ruimte vrij te maken op je telefoon. En kun je vrijuit nieuwe games downloaden om te spelen. Het is genoeg opslaggeheugen om bij normaal gebruik foto's te maken, series offline op te slaan en af en toe spelletjes te spelen.
Vooral bij actiefotografie waarbij er meerdere foto's per seconden worden gemaakt, heb je die extra MB's keihard nodig. Ook filmen kost natuurlijk veel meer ruimte dan fotografie, dus je bent zo toe aan een flinke SD-kaart.
Als de SD-kaart niet wordt herkend in Instellingen, verwijder je de SD-kaart en plaats je deze opnieuw. Zodra de kaart is herkend in Instellingen, volg je de onderstaande stappen om de SD-kaart te formatteren als draagbare opslag.
Elke keer dat je de SD-kaart gebruikt na een error, wordt de kans op het herstellen van de kaart kleiner. Het vervelende is dat je niet bij je gegevens kunt als je SD-kaart kapot is. Dit komt omdat tijdens het overzetten van bestanden het bestandsformaat of de geheugenkaart kan worden beschadigd.