Waarom tjirpen krekels? Krekels tjirpen natuurlijk niet om ons duidelijk te maken hoe warm het is. Ze tjirpen om met elkaar te communiceren. Het is hun manier om met elkaar te praten en naar elkaar te luisteren.
Krekels maken geluid door de vleugels snel over elkaar te wrijven. Ze gebruiken de geluiden om andere krekels te vertellen wie ze zijn en wat ze willen. Geluid is een communicatiemiddel. De vleugels zijn zo gebouwd, dat ze als muziekinstrument kunnen werken.
Krekels zijn nachtdieren en staan vooral bekend om het hoge, schrille, tjirpende gezang van de mannetjes die vrouwtjes proberen aan te trekken.
Vaak wordt het geluid wat huiskrekels produceren tjirpen genoemd, door het hoge geluid wat de beestjes veroorzaken. Het geluid wat huiskrekels maken wordt veroorzaakt doordat zij hun vleugels razendsnel over elkaar heen weten te wrijven.
Dat randje heeft allemaal dwarsricheltjes. Als die richeltjes snel over het gele vlekje heen en weer bewegen, ontstaan trillingen. De groen gekleurde delen gaan meetrillen en werken als versterker. Zo ontstaat dat keiharde geluid.
Krekels kunnen niet tegen kou
Dat doen ze met hun vleugels, die ze razendsnel tegen elkaar aan bewegen. Hoe warmer het is, hoe sneller zij de vleugels bewegen en hoe harder het geluid is dat ze produceren. Maar naar mate het kouder wordt, is de kans groter dat de krekel zich ook binnen gaat schuilhouden.
Kunnen krekels bijten? De overeenkomst tussen sprinkhanen en krekels is dat de meeste soorten ongevaarlijk zijn. Toch kunnen sommige krekels bijten en gif in de wond spugen. Vooral de grote krekels kunnen best wel eens aanvallen.
De gehele ontwikkelingsduur van ei tot volwassen insect is afhankelijk van de omgevingstemperatuur en duurt bij 20 tot 23°C 6 tot 11 maanden. Bij 26°C zal dit 4 tot 5 maanden duren en bij nog hogere temperaturen (35°C) slechts 1 à 2 maanden. De levensduur van volwassen huiskrekels wordt geschat op 1 tot 2 jaar.
Het is een warmteminnende en bodembewonende soort die niet veel klimt en holletjes graaft onder graspollen of plantenwortels. Hierin wordt geschuild bij slecht weer of bij verstoring. Tegen het begin van de winter wordt het holletje afgesloten om te overwinteren.
Als het buiten iets warmer wordt, maken krekels de hele dag muziek! Het geluid wordt vaak tjirpen genoemd, maar de officiële term is stridulatie.
Zo stoten ze minder broeikasgassen uit dan vee en hebben ze ook veel minder voedsel en water nodig. Tegelijkertijd bevatten ze wel hoogwaardige eiwitten, vitamines en aminozuren. Én ze lijken dus goed te zijn voor je darmen.
Sprinkhanen en krekels zijn zelf ook voedsel. Veel diersoorten eten ze. Vogels bijvoorbeeld, maar ook kikkers en kameleons, zoals je op de foto's kunt zien. Ze vangen ze met hun lange tongen zo uit de lucht of van plantenstengels af.
Ruim 1.900 insectensoorten worden wereldwijd gegeten, waaronder sprinkhanen, krekels, rupsen, kevers, kakkerlakken, mieren, bijen, wespen, termieten, vlinders en motten. De volwassen insecten zijn eetbaar, maar ook de larven of de poppen. Ze bevatten vergelijkbare voedingstoffen als vlees.
Krekels hebben hun oren op hun voorpoten. Deze zijn ongeveer 60 keer kleiner dan het menselijk oor, maar werken wel op vergelijkbare manier. Zo is het net ontdekte gehoororgaan van het insect, met vocht gevuld, net als het menselijk binnenoor.
Onze krekels zijn van nature omnivoren, ze eten werkelijk álles: wortels, plantenresten, bladeren, zaden, geleedpotigen, andere insecten … Ook voor aas trekken ze hun neus niet op en sommige krekels hebben zelfs kannibalistische neigingen. Daarom hebben krekels ook de functie van 'schoonmakers' van onze natuur.
De eigenschap die deze krekel bijzonder uniek maakt, is zijn vermogen om te zwemmen. “Het is het meest ongelooflijke dat ik ooit heb gezien”, zegt bioloog en presentator, dr. George McGavin. “Hij zwemt onder water en gebruikt zijn voorpoten voor een goede schoolslag en zijn achterpoten om uit te schoppen.
Ze leven het grootste deel van hun leven, zo tussen de drie en vijf jaar, onder de grond. Na de laatste gedaanteverwisseling komen ze naar boven. Ze nestelen zich dan in een boom, waarna de mannetjes het oorverdovende geluid maken, waar de Provence zo om bekend staat, om de vrouwtjes te lokken.
Hoe kan je de huiskrekel herkennen? De huiskrekel is slank gebouwd en middelgroot; 1,3 tot 2 centimeter bij mannetjes en 1,4 tot 2 centimeter bij vrouwtjes. Het diertje heeft een lichtbruine kleur en zwarte vlekken op zijn kop en halsschild.
De krekels kunnen zich zowel op het land als op het water prima redden. Op het land kunnen ze gemakkelijk een meter ver en zeventig centimeter hoog springen. Maar wat het beestje echt bijzonder maakt, is dat het ook op water kan springen.
Krekels houdt men best in een goed geventileerde kamer met een temperatuurradius van 21°C tot 24°C en lage vochtigheidsgraad. Vermijd direct zonlicht en koude tocht. Houd de Cricket Pen zuiver en droog. Kwalitatief krekelvoeder en water (gel) moeten altijd ter beschikking worden gesteld.
De snel groeiende dieren zullen normaal gezien gretig jouw krekels verorberen. Er bestaat geen “correcte hoeveelheid” die in aantal kan uitgedrukt worden. Geef ze zoveel krekels binnen hun sessie als ze willen eten. Ga vooral nooit geforceerd voeren!
Krekels eten van alles, kattenbrokken, droog visvoer, groenvoer en fruit, paardenbloemblad en ga zo maar door. Zorg ook voor vochtvasthoudend fruit.
De krekel is een stridulant, die tjirpt door met zijn vleugels over elkaar te strijken. De cicade is echter een luide drummer, de Keith Moon van de insectenwereld. Op zijn achterlijf zit een membraan, de timbaal, die een oorverdovend lawaai maakt als hij vibreert.
In België komen zo'n 45 soorten sprinkhanen voor. Ze behoren tot vijf verschillende families: de sabelsprinkhanen, de krekels, de veenmollen, de doornsprinkhanen en de veldsprinkhanen. Hieronder bespreken we van elke familie een of enkele vertegenwoordigers.