Muskusratten moeten op de menukaart. In Nederland is het verkopen van muskusratvlees verboden. In de Flora- en Faunawet staat dat bejaagde dieren die schadelijk zijn voor de omgeving niet gegeten mogen worden.
De muskusrat is geen echte rat, maar is eigenlijk verwant aan de woelmuis. Een restauranthouder, die niet met naam en toenaam genoemd wil worden, noemt het vlees van de rat 'smakelijk, mals en heel geschikt als stoofvlees'.
De muskusrat heeft in Nederland een imagoprobleem, maar het is heerlijk wild vlees, qua smaak vergelijkbaar met haas.
De muskusrat is vooral een planteneter met een voorkeur voor waterplanten. Zo eet hij (schijn)grassen, zeggen, riet, lisdodde, bies en vlotgras.
Wie wil én durft, kan in eigen land spreeuw eten. Smakelijk. Een stukje spreeuw geserveerd op een bedje van verse sla. Of een frisse spreeuwsalade.
De ortolaan geldt als bedreigd: de populatie is in Frankrijk in tien jaar met 42% achteruit gegaan. De ortolaan wordt in Frankrijk als delicatesse beschouwd. Het bereiden en eten is een heel ritueel: de vogel wordt in een klein donker doosje met voer opgesloten zodat hij zichzelf vet mest.
Oudere gebouwen hebben vaak nog daken met kierende dakpannen, schoorstenen en vele hoekjes en gaten. Hier komen veel gierzwaluwen, spreeuwen, huismussen en zwarte roodstaarten op af. Zij maken graag hun nest in de holtes onder je dak.
De muskusrat of bisamrat is de enige nog levende soort uit het geslacht Ondatra. Het is een knaagdier uit de onderfamilie der woelmuizen en, hoewel de naam dat wel doet vermoeden, behoort de muskusrat dus niet tot de ratten. Ook worden ze soms waterkonijn genoemd. De muskusrat is vooral een planteneter.
De bruine rat is volledig bruin en de buik is iets lichter van kleur, maar wel bruin. De muskusrat is meestal groter, dan de bruine rat. Van kop tot romp is de muskusrat tussen de 25 en 35 cm. De staart is meestal kleiner dan het lichaam en kan tussen de 19 en 27 cm lang worden.
Een beverrat is groter dan de muskusrat, weegt ongeveer tien kilo en kan van kop tot staart wel één meter lang zijn. Anders dan de muskusrat, heeft de beverrat een ronde staart die van dik naar dun loopt. Verder is hij te herkennen aan zijn grote, oranje voortanden. Tussen zijn tenen heeft hij zwemvliezen.
Muskusratten zijn gevaarlijk omdat ze verzakkingen in dijken en kades veroorzaken. In het ergste geval kunnen dijken doorbreken en loopt een polder onder water. Ze zijn ook schadelijk omdat ze planten wegvreten en inheemse diersoorten verdringen, vooral vogels die in het riet leven.
Sommige mensen overleefden in de Tweede Wereldoorlog door het eten van rattenvlees om aan hun eiwitten te komen. Dit is niet iets nieuws, in veel landen vangen ze verschillende soorten ratten als voedselbron. Rat is een dier met vlees op zijn botten, niets meer, de verwerking is ongeveer als een konijn.
In Cambodja eten ze ratten. Maar dan niet de stadsratten die dag en nacht door het afval schuifelen, maar veldratten, die een plaag zijn voor Cambodjaanse boeren. Er zijn twee manieren waarop je de ratten kan bereiden: op een stokje boven het vuur, of in de pan.
Hij maakt onder meer burgers en dumplings met het vlees, dat volgens hem ook steeds vaker te verkrijgen is in andere Russische restaurants. Volgens lokale chefs zou rattenvlees veel goede voedingsstoffen bevatten. Het eten van rattenvlees is in sommige Oosterse landen hartstikke normaal.
De muskusrat is een zeer goede zwemmer en duiker, waarbij hij de krachtige achterpoten gebruikt voor de voortstuwing. Onder water kan hij zo lange afstanden afleggen, mede omdat hij langere tijd onder water kan zonder lucht te happen. De muskusrat is voornamelijk 's nachts en in de schemering actief.
Zwemmen Muskusratten kunnen goed zwemmen. Ze hebben grote achtervoeten met tenen die kleine zwemvliezen hebben en stijve haren aan de rand. Ook hebben ze een lange, onbehaarde staart die aan de zijkant plat is.
De Zuid-Koreaanse regering waarschuwt Koreanen geen beverrat te eten. De gal en lever van het knaagdier zijn niet veilig voor menselijke consumptie, zou blijken uit een recente studie. De gal van de beverrat bevat eenzelfde bestanddeel als berengal, die in Azië gebruikt wordt in de traditionele geneeskunde.
Muskusratten worden gevangen met klemmen en kooien. De klemmen worden onder water voor de ingang van het hol van de muskusrat geplaatst. Tijdens de trekperioden worden ook kooien ingezet. Op zoek naar nieuwe vestigingsplaatsen verplaatst de muskusrat zich via het water.
Antwoord: Na een aardig zoektochtje hebben we de “Gambia hamster rat” gevonden. De lengte van kop tot puntje van de staart kan 90 cm zijn. En met 1,4 kg is hij echt de zwaarste.
Een rattenvanger is een hond, die werd of wordt gebruikt om ratten (zwarte rat en bruine rat) te vangen. Bijvoorbeeld de Coton de Tuléar. Ook terriërs, eigenlijk een jachthond, zijn veel als rattenvangers ingezet. De Praagse rattenvanger is een hondenras.
Onder de dakpannen ontstaat narigheid, omdat de vogels het dakbeschot kapot pikken. Stank, geluidsoverlast en ongedierte zijn het gevolg. En de vervuiling kan in de schoorsteen zelfs leiden tot brand. Daar zit u niet op te wachten!
Avitex, ook wel duivennetten genoemd, hebben maaswijdte waar de huismus niet doorheen kan. Het is een effectieve manier van weren en Avitex kan op verschillende oppervlaktes worden aangebracht.