Een auto-immuunziekte ontstaat als er bij het opruimen van lichaamseigen celresten iets verkeerd gaat. Dit gebeurt bijvoorbeeld als goed werkende cellen worden opgeruimd door het lichaam. Hierdoor beschadigt het orgaan waarin deze cellen voorkomen.
Het is van cruciaal belang om te begrijpen dat het ontstaan van auto-immuunziekten vaak verband houdt met langdurige overbelasting van het immuunsysteem. Diverse factoren, zoals chronische stress, virale infecties, of zelfs een bevalling, kunnen een overactief immuunsysteem triggeren.
De meest voorkomende auto-immuunziekten zijn: Reumatoïde artritis (RA), systemische lupus erythematosus (SLE) en Multiple Sclerose (MS). Reuma komt vaker voor bij vrouwen, met een verhouding tussen vrouwen en mannen van ongeveer 3:1.
Levensverwachting. Zonder behandeling heeft een patiënt met auto-immuunhepatitis ongeveer 20% kans op vijf jaar overleving. Door behandeling met een combinatie van ontstekingsremmende medicijnen en medicijnen die het afweersysteem onderdrukken is dit beeld veranderd.
Veel auto-imuunziektes veroorzaken schade aan verschillende organen zoals de lever, de nier of de longen.Ook kunnen er beschadigingen ontstaan aan uw gewrichten, huid of zenuwen.
Een auto-immuunziekte ontstaat als er bij het opruimen van lichaamseigen celresten iets verkeerd gaat. Dit gebeurt bijvoorbeeld als goed werkende cellen worden opgeruimd door het lichaam. Hierdoor beschadigt het orgaan waarin deze cellen voorkomen.
De meeste auto-immuunziekten zijn gelukkig goed behandelbaar, zegt Leavis. “De basis is vaak prednison, maar we hebben een heel scala aan middelen tot onze beschikking waarmee we het merendeel van de auto-immuunziekten grotendeels onder controle kunnen krijgen.
Auto-immuunziekten kunnen een verlammende en vernietigende uitwerking hebben op lichaam en geest. Ze kunnen zich zowel op het hele lichaam richten als op specifieke organen. Opvallend is de sterke groei van auto-immuunverstoringen in de huid, zoals onder meer Psoriasis.
Bij een auto-immuunziekte keert uw afweersysteem zich tegen uw eigen lichaam. De belangrijkste klachten bij spierreuma zijn pijn en stijfheid in de nek, schouders, bovenarmen, heupen en bovenbenen. De ziekte gaan bijna altijd over. Dat kan 2 tot 3 jaar duren.
In je bloed kunnen stoffen aanwezig zijn die mogelijk op een auto-immuunaandoening wijzen.
Als je grote hoeveelheden auto-antilichamen of anti-nucleaire antilichamen (ANA) in je bloed hebt, kan dit wijzen op een auto-immuunziekte. De ANA-test spoort de anti-nucleaire antilichamen (ANA) in je bloed op. Anti-nucleaire antilichamen (ANA) richten zich tegen de kern (nucleus) van de cellen in je lichaam.
Een verzwakt immuunsysteem herken je aan de volgende symptomen: Aanhoudende vermoeidheid. Terugkerende infecties, zoals regelmatige blaasontstekingen, ontstoken tandvlees, maagklachten of diarree. Regelmatige verkoudheidsklachten.
Bij de meeste auto-immuunziekten kan men in het laboratorium aantonen (vooral in de vorm van afweerstoffen = antistoffen) dat het lichaam afweerreacties vertoont tegen bestanddelen van het eigen lichaam (men spreekt van autoantistoffen). Bloedonderzoek is de meest gebruikte manier om autoantistoffen aan te tonen.
In Nederland leven ongeveer 1 miljoen mensen met een auto-immuunziekte (Hoefnagel et al. 2016 ).
Omdat auto-immuunziekten vaak schade veroorzaken aan meerdere organen, worden de patiënten behandeld en begeleid door een team van experts waarbij in ieder geval een reumatoloog, internist-nefroloog en longarts betrokken zijn.
Het Radboudumc Expertisecentrum voor systemische auto-immuunziekten verricht wetenschappelijk onderzoek. De nadruk van dit onderzoek ligt op het verbeteren van de vroege diagnostiek naar systemische sclerose en haar complicaties, de behandelingen en door de patiënt beleefde gevolgen van systemische sclerose.
Veel mensen geloven dat fibromyalgie een auto-immuunziekte is. Tot dusverre is het niet geclassificeerd als één, hoewel er aanwijzingen zijn dat sommige gevallen een auto-immuuncomponent kunnen hebben.
Bij een auto-immuunziekte richt uw immuunsysteem zich tegen uw eigen lichaam. Bij een auto-immuunziekte worden door uw eigen immuunsysteem (per vergissing) gezonde en goed werkende cellen in uw lichaam aangevallen. Dit kan ontstekingen veroorzaken, onder andere in uw huid.
Bij een auto-immuunziekte maakt het systeem echter afweerstoffen tegen een deel van het eigen lichaam. Als het immuunsysteem antistoffen maakt tegen de schildklier, dan kan dit tot een hypothyreoïdie (ziekte van Hashimoto) of een hyperthyreoïdie (ziekte van Graves/Basedow) leiden.
Psychologische stress, zoals langdurig te hoge werkdruk, relatieproblemen, onrecht, eenzaamheid of financiële stress kunnen daarom belangrijke oorzaken zijn waardoor een ontsteking chronisch wordt. Hoe meer leed iemand heeft meegemaakt in zijn leven, hoe groter de kans dat dergelijke factoren meespelen.
Voeding speelt vaak een grote rol
Met name glutenbevattende granen, koemelk, geraffineerde suikers, FODMaPs, eieren, gist, verzadigde vetten kan van grote invloed zijn op je gezondheidsklachten.
Een grootschalige trial onder oudere Amerikanen laat zien dat vitamine D-suppletie het risico op het ontwikkelen van een auto-immuunziekte met 22% kan verlagen.
Auto-immuunziekten in het verloop van chronische lymfoïde leukemie treden op bij ongeveer een vierde van de patiënten. Het precieze mechanisme is niet gekend. Zeker is dat het afweersysteem (immuunsysteem) van de patiënt de eigen cellen aanvalt.