Maar waarom doen we het? Volgens Bellieni is de meest plausibele verklaring een evolutionaire. Huilen van verdriet zou zijn geëvolueerd uit reflexmatige tranen die opwellen bij irritaties aan de ogen of bij oogziektes. Die tranen waren goed te zien voor anderen en werden daardoor een symbool van pijn.
Je hebt geen plezier meer in je leven, niets is nog leuk en je hebt nergens energie voor. Je komt slecht in slaap, of je kan juist moeilijk uit je bed. Je bent het liefst alleen. Sommige jongeren gaan drank of drugs gebruiken als ze zich somber voelen.
Eigenlijk zijn tranen niets anders dan zweet of speeksel. Dit kun je steeds opnieuw aanmaken. Als je uitgehuild bent kan het zijn dat je emotie verandert of afneemt, maar de tranen kunnen niet fysiek op zijn. ' zegt Vingerhoets.
Het is wetenschappelijk bewezen dat huilen je een beter gevoel geeft. Er komen opgekropte emoties en energie los. Huilen kan ook helpen om hoge emotionele pieken en dalen beter te reguleren. Tranen helpen je daarnaast om uit het moment te komen als je te intens voelt.
Wat gebeurt er in de hersenen als je huilt? Het zit zo: acetylcholine - een neurotransmitter stuurt een seintje van je hersenen naar de traanklieren (boven je oogleden) om te waarschuwen dat emoties hoog oplopen.
Henrik Sjögren beschrijft in 1933 als eerste het syndroom van Sjögren. Hij merkte op dat patiënten aangeven dat hun ogen droog blijven bij het huilen, terwijl ze zeker weten dat zij vroeger wel konden huilen met tranen. In de jaren die volgden is er weinig geschreven over problemen met huilen bij mensen met droge ogen.
Gemiddeld huilen mannen tussen de 5 tot 20 keer per jaar terwijl vrouwen tussen de 20 en 50 keer per jaar huilen. Er zit zeker waarheid in de theorie dat jongens en meisjes anders opgevoed worden en daardoor ook anders met tranen omgaan.
Je kunt bloed huilen
Ja, dat klinkt een beetje eng. Maar als je hemolacrie hebt, dan kunnen je tranen geheel of gedeeltelijk uit bloed bestaan. Vaak is het een teken dat zich in het oog een tumor bevindt. Het kan ook een infectie zijn.
Zo kun je verdriet voelen, maar ook boosheid, ongeloof of schuld. Daarnaast brengt rouwen ook vermoeidheid, lichamelijke pijn en bijvoorbeeld hoofdpijn met zich mee. Lichamelijke klachten door rouw zijn te verklaren door de schok die het plotselinge verlies bij je teweegbrengt.
Daarnaast is huilen gezond omdat het je lichaam stimuleert oxytocine en endorfines aan te maken. Deze hormonen zijn kalmerend, pijnverlichtend en zorgen ervoor dat je in een beter humeur komt. Al voel je je tijdens het huilen misschien verschrikkelijk, achteraf zul je je meestal juist een stuk beter voelen.
Vrouwen huilen gemiddeld 16 maanden van hun leven (berekend tot een leeftijd van 78 jaar), dat is omgerekend zo'n 12.000 uur. Een huilbui van een vrouw duurt gemiddeld 6 minuten. Een huilbui van een man 'slechts' 2 tot 4 minuten.
Wist jij dit? Mensen zijn de enige 'dieren' die huilen met tranen. In een mensenleven is ongeveer 70 liter traanvocht per oog nodig om de ogen voldoende vochtig te houden.
Houd je ogen wijd open.
Door je ogen open te houden droog je ze uit, waardoor je lichaam tranen gaat produceren. Doe alsof je een staarwedstrijd met iemand houdt en houd je ogen zo lang mogelijk open. Als er nog geen tranen komen en je voelt de drang om te knipperen, gebruik dan je vingers om je ogen open houden.
Normaal, bestaat dat eigenlijk? Er bestaat geen standaard proces voor rouw. Er is ook geen tijdlimiet aan een rouwproces. Verdriet van een verlies draag je met je mee en er kunnen in een leven altijd momenten komen dat dit weer heel sterk voelbaar is.
Als je verdriet maar niet overgaat, of als je vaak zomaar verdrietig bent zonder duidelijke aanleiding, dan ben je misschien depressief. Doe de depressietest om te ontdekken of dat zo is.
Blijf in contact met je vrienden en familie, want zij kunnen jou ook helpen in deze zware periode. Zij kunnen een luisterend oor bieden, helpen waar nodig en ze kunnen je helpen met de juiste afleiding vinden. Op deze manier krijg je niet het gevoel dat je er alleen voor staat.
Herstellen van de schok
Mensen met stress kunnen minder eetlust hebben, slechter slapen, maag- en darmklachten of hoofdpijn krijgen. Daarnaast zijn er allerlei mentale klachten zoals gevoelens van angst, onzekerheid, een opgejaagd gevoel en negatieve gedachten.
Van een dramatische gebeurtenis breekt je hart natuurlijk niet letterlijk in tweeën, maar het kan wel degelijk van slag zijn. Hevige emoties veroorzaken soms een ontsteking aan het hart, waardoor je je heel beroerd kunt voelen. Ivo van der Bilt deed tien jaar onderzoek naar dit gebrokenhartsyndroom.
Rouwreacties zijn normale, menselijke emotionele reacties. Normale rouwreacties zijn reacties op de dood van een dierbare; en deze normale menselijke reacties komen overeen met de logische verwachtingen die men heeft over dat soort rouwreacties. Toch zijn er vormen van abnormale rouwreacties, ofwel gecompliceerde rouw.
Dit is te zien wanneer de ogen gesloten zijn en deze naar de achterkant van de oogleden kijken. In een lichte kamer ziet men een donkerrode kleur doordat een kleine hoeveelheid licht de oogleden binnendringt en de kleur aanneemt van het bloed waar het doorheen geschenen is.
De oogleden beschermen de ogen tegen uitdroging en infecties. Door met de oogleden te knipperen wordt het oog gereinigd en vochtig gehouden. Daarom zijn de ogen ook tijdens de slaap dicht.
Onze ogen groeien met ons hoofd mee. Rond de pubertijd hebben onze ogen vaak de maximale grootte bereikt (ca 24 mm in de aslengte). Als de lengtegroei van het oog te vroeg stopt, word je verziend. Gaat deze te lang door, dan word je bijziend.
Bij huilen komen er 'endorfinen' vrij. Dat zijn hormonen die ervoor zorgen dat de pijn in je hoofd iets verzacht. Huilen is dus een soort psychische pijnstiller.
Het varieert dan ook welke spieren erbij betrokken worden. Bij ieder mens is dat weer anders. Het lijdt echter geen twijfel dat verdriet een aanslag pleegt op je lichaam. Spieren, ademhaling, hart en de productie van tranen en snot vergen op zo'n moment extra energie.
Een veelvoorkomende oorzaak is stress. Je kunt bijvoorbeeld veel deadlines op je werk hebben of weinig waardering ontvangen. Kritiek van andere mensen kan ook stressvol zijn, net als te weinig tijd voor jezelf. Wanneer je veel stress hebt, kun je overbelast raken.