Meestal worden ze eraf gehaald omdat de koeien dan makkelijker te hanteren zijn. Tjalling: “Het klinkt misschien raar, maar horens voorkomen problemen met de klauwen, de poten. Als er in het voer even wat te weinig mineralen zitten, vult een koe als zij geen horens heeft, het tekort aan met mineralen uit haar poten.
Na de Romeinse tijd verdwenen de hoornloze koeien uit het Nederlandse landschap en was er eeuwenlang maar één goede koe: een koe met hoorns. Totdat de boeren zoveel koeien bij elkaar in de stal zetten, dat de hoorns in de weg zaten. Sindsdien worden die lastige uitsteeksels al op jonge leeftijd verwijderd.
Bloeduiers, huidverwondingen en eigen veiligheid. Dat is de reden voor de meeste boeren om hun koeien te onthoornen.
De hoorns van de koe nemen deel aan de levensprocessen. Ze worden bijvoorbeeld warm tijdens het grazen. Via subtiele hoornbewegingen geeft een koe signalen aan haar kuddegenoten. Het eigen karakter van de koe, met alle gedragseigenschappen als koe, komt meer naar voren wanneer zij haar hoorns mag houden.
Geschiedenis hoornloosheid
Dat zijn met name Scandinavische rassen zoals het Zweeds Red Polled en twee oude Noorse rassen waaruit het huidige Noorse Roodbonte ras is ontstaan. Maar ook de Aberdeen Angus en de Galloway zijn rassen zonder hoorns. Daarnaast zijn er ras sen waarbij hoornloosheid helemaal niet voor komt.
Mijn kinderen dachten in eerste instantie zelfs dat er allemaal stieren in de stal stonden. Maar goed, koeien (de vrouwtjes dus) hebben normaal gesproken ook hoorns. Even wat informatie over het onthoornen. Kalveren mogen tot een leeftijd van 2 maanden zelf onthoornd worden.
Runderen als rode geuzen gebruiken hun hoorns om takken te breken of te buigen om te kunnen vreten van de jonge takken, schors en blad. Hoorns zijn meestal alleen bij de stieren aanwezig, maar bij sommige soorten kunnen ook de vrouwelijke dieren hoorns hebben.
In de biologisch-dynamische (en soms ook in de biologische) veehouderij worden koeien niet onthoornd. Hoorns worden gezien als onderdeel van de koe als geheel, ze hangen samen met allerlei lichaamsprocessen en zij heeft het recht haar hoorns te behouden.
Koeien hebben niet veel geduld. Als koeien stilstaan in de melkstal is het geen geduld maar angst/stress voor iets. Angst/stress ontstaat als ze niet weten wat er komt/gaat gebeuren; Koeien denken maar aan 1 ding tegelijk.
De meeste runderrassen hebben hoorns, maar er zijn ook enkele rassen zonder, zoals de Galloways. De meeste professionele rundveehouders onthoornen hun dieren. Onthoorning is een van de weinige toegestane lichamelijke ingrepen bij landbouwhuisdieren.
Een schutstal in de wei moet voldoende ruim zijn om alle koeien tegelijk dicht bij elkaar te laten schuilen. Koeien sluiten vriendschappen voor het leven. Vooral de moeder-kindband is sterk, maar koeien hebben ook maatjes met wie ze graag samen grazen of rusten.
Als kuddedieren zijn runderen van nature op elkaar aangewezen voor bescherming tegen roofdieren. Sociale relaties vormen de basis van een goede groep en zijn dus een belangrijk onderdeel van hun leven. Koeien die samen in een kudde leven, gaan eigenlijk een soort vriendschap aan.
Koeien zijn weliswaar normaliter niet agressief, maar kunnen dat wel worden wanneer ze menen dat hun jongen bedreigd worden. En jonge dieren die in een groep bij elkaar staan kunnen ineens de kolder in de kop krijgen en in hun enthousiasme of balorigheid wandelaars onder de voet lopen.
Horens nog op de koe
Nog iets opmerkelijks, de koeien van Tjalling hebben horens, en dat is bepaald niet gebruikelijk in melkveeland. Meestal worden ze eraf gehaald omdat de koeien dan makkelijker te hanteren zijn. Tjalling: “Het klinkt misschien raar, maar horens voorkomen problemen met de klauwen, de poten.
De stier en de koe zijn namelijk dezelfde dier. Ze zijn allebei runden. De mannelijke vorm noemen we een stier en de vrouwelijke vorm noemen we een koe. Een stier kan veel groter dan een koe worden en de stieren kunnen agressief worden.
d.w.z. eene moeilijke, gevaarlijke onderneming op de juiste manier flink aanpakken; fri. de kou by de hoarnen pakke of it hynsder (paard) by de team (toom) pakke.
Een koe ligt veel - zo'n tien tot vijftien uur per dag is ze aan het herkauwen, rusten, dommelen - maar ze slaapt slechts drie uur per dag en daarvan is ze een uur tot anderhalf uur in een diepe slaap, de zogeheten REM-slaap (1).
Tijdens de eigenlijke tocht, die 6 tot 18 uur duurt, zal ze nog steeds andere koeien bespringen, vaak zelfs aan de kopkant nu. Andere koeien bespringen haar momenteel ook, waarbij ze zal blijven stil staan: dit heet men stagedrag. Ze is nu echt goed tochtig want ze blijft echt volledig staan, ze wil besprongen worden.
Een koebeest heeft veel meer gevoelens dan we denken. Als je ze recht in de ogen kijkt, vindt je ze maar suffig en onsympathiek. Maar volgens Britse wetenschappers hebben ze een boeiend geheim leven waarin zelfs plaats is voor emoties als vriendschap, woede en frustratie. ,,Koeien kunnen vriendschappen sluiten.
Hoe oud wordt een melkkoe? Een koe kan van nature wel twintig jaar oud worden. In de vee-industrie niet: daar gaan melkkoeien bij verminderde vruchtbaarheid, een lagere melkproductie of toenemende gezondheidsproblemen al op jonge leeftijd naar het slachthuis. Gemiddeld zijn ze dan slechts zes jaar oud.
Koeien hebben bovendien een heel goed geheugen. Zo herkennen ze gezichten; boeren maken het vaak genoeg mee dat een koe vrolijk op hen af loopt voor een begroeting. Ook hun ruimtelijk geheugen is prima ontwikkeld.
Als de kalveren zo'n 225 kilo zijn, en niet ouder dan acht maanden, worden ze geslacht. Rosékalveren krijgen een groter aandeel ruwvoer en blijven zo'n acht tot twaalf maanden in leven. Die gaan naar het slachthuis als ze de 360 kilo aantikken.
Een koe heeft botte tanden om het gras te malen.Deze beet zorgt voor kneuzingen. Een hond heeft scherpe tanden die een open en bloedende wond veroorzaken. Ook vogels kunnen bijten.
Vroeger deelden de mensen uit een straat of familie samen een koe. Eerst maakten ze gebruik van haar melk en als die productie gestopt was, deelden ze haar vlees. Van kop tot staart werd de koe gebruikt voor de maaltijden.
Mannelijke kalfjes geven geen melk en zijn daarom 'nutteloos' voor de melkveehouder. In Nederland worden ze meestal op een apart bedrijf vetgemest voor hun vlees. Daarom worden ze ook wel vleeskalveren genoemd. In sommige landen worden de mannelijke kalfjes direct na de geboorte gedood.