Omdat zeekraal een van de meest zouttolerante gewassen is en zelfs op zeewater kan groeien, is het een modelplant voor onderzoek naar zouttolerantie. Zouttolerantie betekent eigenlijk altijd dat de plant een manier heeft gevonden om met de osmotische druk om te gaan die het gevolg is van verschillen in zoutgehalte.
Omdat zeekraal goed tegen zout in de bodem kan en lekker smaakt, wordt hij als zilte zeegroente geteeld op gronden met zout of brak grondwater. Hoewel zeekraal heel goed groeit op zoute grond kan hij alleen ontkiemen met de hulp van zoet regenwater.
Men noemt ze zoutverdragende planten. De meest uitgesproken zoutplant is zeekraal, een plantje dat sterk doet denken aan een vetplant. Veel kwelderplanten hebben zoutklieren op hun bladeren zitten. Met behulp van deze klieren kunnen ze het teveel opgenomen zout weer kwijtraken.
Zeekraal groeit in het wild op "schorren": het land vlak aan zee dat onder invloed staat van het eb- en vloedgetijde. Het is een pioniersplant die als geen andere plant bestand is tegen zoute omstandigheden. De plant neemt het zout op tijdens de groei en heeft daardoor een zilte smaak.
De plantjes houden van zout water, maar je hoeft ze niet iedere week zout water te geven. Doe dit in de maanden dat het warm is wel één keer in de 2 weken. De andere keren kun je het beste water geven met regenwater (uit de regenton bijvoorbeeld, want hier zit veel minder kalk in).
Zeekraal bevat veel zout, maar het zout in zeekraal is heel gevarieerd van samenstelling. Het bevat natriumchloride (NaCl ofwel 'keukenzout'), kaliumchloride (KCl), magnesiumchloride (MgCl2) en andere mineralen die een verbinding met chloor kunnen aangaan. Zeekraal kan tegen onderdompeling in zout water.
Het EFSA ( Europese Voedselveiligheid Autoriteit) heeft een veilige marge ingesteld voor dagelijks inname: dit ligt op 150 microgram per dag voor volwassenen. Zeekraal bevat aardig wat jodium, waardoor het zeker geen verkeerd idee is, om het dagelijks op je menu te zetten als je geen brood eet.
Ja, er zit van nature vrij veel zout in zeekraal: 2,3 gram zout per 100 gram zeekraal. Dat is veel meer dan in sla, maar ook zelfs meer dan in zuurkool. Dat zeekraal zoveel zout bevat, komt doordat het op het land in zout of brak water groeit. En tijdens de groei neemt het plantje zout uit het water op.
Ze is zowel rauw als gekookt eetbaar. Kort roerbakken of kort koken is voldoende. Verwijder zo nodig de onderste stugge delen en spoel de zeekraal snel schoon onder koud stromend water. Let erop dat je zeekraal nooit in een bak met kraanwater legt.
Zeekraal is, in tegenstelling tot wat velen denken, geen zeewier en bevat bovendien slechts weinig jodium. Er zijn honderden soorten zeewier, maar die zijn lang niet allemaal geschikt voor consumptie, en ze zijn ook niet allemaal even eenvoudig te koop.
Slakken kunnen absoluut niet tegen zout, maar het doden van slakken met zout is een bijzonder dieronvriendelijke oplossing omdat de slak langzaam wordt weggevreten. Uiteindelijk blijft er een hoop groen slijm over.
Eén van de meest efficiënte middeltjes om niet alleen onkruid te bestrijden, maar ook tegen te gaan is zout. Strooi ze met de nodige regelmaat in de voegen van je tegels en je zal merken dat onkruid geen schijn van kans meer heeft. Het volstaat om zo'n 20 gram zout per vierkante meter te strooien.
Als hagen of bomen vlak aan een weg liggen dan kan strooizout hen beschadigen. Het zout trekt in de stam en wortels van de hagen en bomen. Het zoute water geabsorbeerd door de wortels. De gevolgen hiervan zijn onder andere een slechte groei of zelfs de dood van de haag of boom.
Water in een pan doen, en vooral geen zout toevoegen. Breng het aan de kook, en voeg voorzichtig de zeekraal toe. Laat het enkele minuten koken, maar niet te lang, 2 tot 4 minuten is voldoende.
De groente is ca. 7 dagen houdbaar in de koelkast. Verwijder van zeekraal de onderste stugge en houtige delen. Was de groente snel in stromend koud water.
Zeekraal bevat 'maar' 90 mcg jodium per 100 gram. Toch zit in 100 g zeekraal dus nog meer dan de helft van dagelijkse hoeveelheid jodium die we nodig hebben (150 mcg). Fijn voor de schildklier dus!
Zeekraal is het hele jaar verkrijgbaar.
Gedroogd zeewier ziet er niet altijd even mooi uit, maar niet getreurd, met een beetje heet water tover je het algauw om. Doe het zeewier in een kom, giet er kokend water over en wacht 10 minuten, het wier wordt maar liefst tien keer zo groot.
Groene en rode zeewieren, zoals nori en dulse, bevatten meer eiwit dan de bruinwieren (met uitzondering van wakame). Naast eiwitten bevatten alle soorten zeewieren ook B-vitamines, zoals vitamine B1, maar wel minder dan bonen. Zeewier kan meer ijzer bevatten dan vlees en in rood- en groenwieren zit vitamine C.
Iris Groenenberg: “In pure zeewier en zeekraal zit respectievelijk 0,26 gram en 2,8 gram zout per 100 gram.
Van nature komt jodium voor in zeevis, eieren, zuivelproducten en zeewier. Toegevoegd jodium zit in sommige vleeswaren, gejodeerd keukenzout en bakkerszout.
Zeekraal kun je 2 maanden bewaren in de vriezer. Zeekraal nooit buiten de koelkast bewaren, de groente zou binnen enkele uren bederven en vocht verliezen. Zeekraal dus altijd in een bak in de koelkast bewaren, dan kan de groente vier tot zeven dagen bewaard worden.
Zaaien: jaarrond in bakjes binnen, voor de buitenteelt van maart-juni. Zoetwaterteelt: kieming lukt het beste met een dag- en nachtwisseling van 5̊C-25̊C. Het zaad mag iets bedekt worden met zaaigrond, af en toe licht doorharken en weer aandrukken geeft een gunstig licht-ontvangend effect.
Zeekraal 80g bestellen? - Groente — Jumbo Supermarkten.