Alles bij elkaar bleek het percentage buitenechtelijke kinderen vrij laag: 1,6 procent per generatie. Dat impliceert echter alsnog dat er tegenwoordig enorm veel mensen zijn met een andere biologische vader dan ze denken.
Het blijft een taboe." De schattingen lopen uiteen, weet Brons, maar 2 tot 10 procent van de kinderen hebben een vader die niet hun biologische vader is. Vaders die een vaderschapstest laten doen, vinden dat hun partner raar gedrag vertoont of vinden dat hun kind niet op hen lijkt.
Over vaderschap gaan meest wilde verhalen rond. Tien, twintig of zelfs dertig procent van alle kinderen zou een 'bastaardkind' zijn. Uit onderzoek van de Universiteit Leuven blijkt nu dat dit percentage veel lager ligt, namelijk op maar op één procent. Het is niet de eerste keer dat deze hardnekkige mythe weerlegd is.
De laatste honderden jaren bedraagt het aantal onechte kinderen per generatie in ons land niet meer dan 1 tot 2 procent. Dat blijkt uit een studie van Leuvense onderzoekers. Die weerleggen daarmee de gangbare opvatting dat dat cijfer op 10 procent zou liggen.
Hoeveel buitenechtelijke kinderen zouden er gemiddeld per generatie zijn? Uit een vergelijking van studies uit verschillende landen blijkt dat elke generatie zo'n een tot twee procent buitenechtelijke kinderen telt. Dat is een stuk minder dan vaak wordt gedacht.
Een buitenechtelijk kind, vroeger ook onwettig, onecht of natuurlijk kind, is een kind van een vader en moeder dat niet tijdens een wettig huwelijk of binnen een bepaalde periode na de ontbinding daarvan is geboren.
U kunt een kind erkennen als u niet de juridische ouder van het kind bent. Dat wil zeggen als u niet getrouwd bent of geen geregistreerd partnerschap heeft met de moeder. Een stiefouder kan een kind erkennen als alleen de partner ouderlijk gezag heeft over het kind.
Bij een DNA-vaderschapsonderzoek toont Verilabs met een zekerheidspercentage van meer dan 99,99% aan of een man de biologische vader van een kind is. Indien een man zeker NIET de biologische vader is, weten we dat 100% zeker. Aan het onderzoek dienen minimaal vader en kind mee te testen.
De erkenning van een kind door de biologische vader kunt u niet ongedaan maken. Is de erkenner niet de biologische vader van het kind? Dan kan de rechter de erkenning soms terugdraaien. De moeder, vader of het kind vraagt dan om vernietiging van de erkenning.
Bij een vaderschapstest kan worden vastgesteld of iemand de echte (biologische) vader is van een kind. Bij deze test wordt het DNA-materiaal van de vermoedelijke vader en het DNA-materiaal van het kind geanalyseerd en met elkaar vergeleken. Met de uitslag van de test wordt het vaderschap aangetoond of uitgesloten.
Is een niet-erkend kind erfgenaam? Nee, in beginsel niet. Het kind kan wel worden opgenomen in het testament. Via een gerechtelijke vaststelling kan het kind ook meedelen in de erfenis.
Een kind kan medewerking aan een DNA-test verlangen van zijn vermoedelijke biologische vader om het vaderschap definitief vast te kunnen stellen. Daaraan moet de vermoedelijke biologische vader in beginsel meewerken. Slechts onder uitzonderlijke omstandigheden kan daarvan worden afgeweken.
Vanaf 1 april 2014 zal de wet met betrekking tot de erkenning van een kind door een getrouwde man wijzigen. Op dit moment bepaalt het Burgerlijk Wetboek dat de erkenning door een man die getrouwd is met een ander dan de moeder, nietig is.
Meisjes met een goede relatie met hun vader staan bijvoorbeeld steviger in hun schoenen dan meisjes met een slechte band. Ze hebben meer zelfvertrouwen, maken minder stresshormonen aan, en hebben minder kans op een depressie.
Als ze op hun papa kunnen rekenen, maken kinderen vlugger vriendjes, doen ze het goed op school en gedragen ze zich beter. Dat concluderen Zweedse onderzoekers uit de resultaten van een langdurig en wereldwijd onderzoek. En ook bij jongeren is de positieve invloed van een vader die dag en nacht klaarstaat merkbaar.
Ongewenste zwangerschappen (Engelse link) zijn een ander veelvoorkomende reden voor het in de steek laten van kinderen. Verkrachting is één mogelijke factor, evenals zwangerschap bij minderjarigen. Vrouwen en meisjes in deze situaties voelen zich vaak alleen en weten niet goed wat ze moeten doen.
In artikel 8 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens staat het begrip family life omschreven. Het houdt in dat iedereen die in een nauwe betrekking staat tot het kind, recht heeft op omgang. Dit geldt dus ook voor de biologische vader, zelfs als erkenning niet heeft plaatsgevonden.
Een vader, die getrouwd is met de moeder van het kind, krijgt automatisch het gezag. Een vader die niet getrouwd is met de moeder, dient echter het kind te erkennen en apart het gezamenlijke gezag aan te vragen. In de praktijk blijkt vaak dat de vader van het kind wel het kind erkend heeft, maar geen gezag heeft.
De vader kan door de moeder niet verplicht worden het kind te erkennen. Wel kan zij gerechtelijk laten vaststellen wie de verwekker is, aan de hand van DNA test. De rechter kan een DNA test bevelen, in het belang van het kind. In zoverre moet de vader dus een inbreuk dulden op zijn integriteit.
De additieve genetische relatie tussen volle broers en volle zussen is 0.5, omdat ze gemiddeld 50% van hun DNA delen.
Of je biologisch familie van elkaar bent, kun je alleen weten door DNA-onderzoek te laten doen. Dit noem je een verwantschapstest. Als je dezelfde vader of moeder hebt, zijn je broers en zussen je biologische familie.
Gemiddeld delen kinderen van dezelfde ouders ongeveer 50% van hun DNA met elkaar, maar sommigen delen iets meer en sommigen iets minder. Dus, terwijl we allemaal 50% van ons DNA van elk van onze ouders ontvangen, zijn de segmenten die we ontvangen volledig willekeurig.
Indien er geen onderlinge overeenstemming voor een DNA-test is, kunt u zich onmiddellijk wenden tot de afstammingsrechter die de opdracht tot een DNA-onderzoek geeft aan een deskundige. Blijkt hieruit dat u niet de biologische vader bent, dan kan de familierechter het vaderschap doorbreken of uitwissen.
Een kind kan maximaal vier juridische ouders hebben en kan opgroeien in maximaal twee huishoudens, stelt de staatscommissie voor in het rapport. Hiermee zegt zij dat twee vrouwen beiden wettelijk als moeders erkend worden (dus niet één als de biologische en de ander als 'meemoeder' met minder rechten).
Erkennen kind
Wilt u juridisch ouder worden van een kind door erkenning? Als de moeder (en het kind van 12 jaar of ouder) geen toestemming geeft, kunt u de rechter vragen om vervangende toestemming te verlenen. U kunt de rechter ook vragen om een eerdere erkenning ongedaan te maken.