Agressie kan heel wat verschillende oorzaken hebben. Het kan bijvoorbeeld zijn dat de agressor heel bewust iets van je gedaan wil krijgen. Ook drugs, alcohol of medicatie kunnen leiden tot agressie. Of het kan ontstaan vanuit een gevoel van onmacht, uit frustratie.
De oorzaken van agressie – risicofactoren
Door ziekte, geldproblemen, verslaving, medicijnen of drugs kunnen mensen ook sneller agressief reageren. Ook negatieve gedachten en gevoelens als angst, achterdocht, wantrouwen, gezichtsverlies of onveiligheid zijn ook vaak een trigger voor agressief gedrag.
Agressief gedrag op zich is geen ziekte. Iedereen heeft weleens een woede-uitbarsting.
Agressie kan heel wat verschillende oorzaken hebben. Het kan bijvoorbeeld zijn dat de agressor heel bewust iets van je gedaan wil krijgen. Ook drugs, alcohol of medicatie kunnen leiden tot agressie. Of het kan ontstaan vanuit een gevoel van onmacht, uit frustratie.
De officiële definitie van agressie is als volgt: “gedrag wat iemand inzet om – bewust of onbewust – kapot te maken, een ander schade te berokkenen, en/of duidelijk te maken wat hij wel of niet wil.” De term agressie slaat dus op gedrag en niet op een emotie.
Kalmeren: uit laten razen, actief luisteren, begrip tonen, vragen stellen, vragen beantwoorden/informatie geven, houd voldoende afstand; Confronteren: gedrag benoemen, grenzen aangeven, consequentie aangeven, keuze bij de agressor laten. Aangeven dat het agressieve gedrag een gesprek of behandeling onmogelijk maakt.
Probeer met de agressor mee te kijken naar zijn/haar situatie. Je instinctieve reactie is 'vechten', een tegenwoord geven of excuus aandragen, 'ja maar…'. Het werkt beter om je mening voor jezelf te houden, ook al voelt dat onnatuurlijk. Probeer objectief het perspectief van de ander te volgen en actief te luisteren.
Voorbeelden hiervan zijn het schudden met een vinger of het hoofd, het ballen van een vuist, of rusteloos schuifelen met een voet. Ook wanneer iemand plotselinge, onvoorspelbare bewegingen of schokken maakt, of op een provocerende manier dicht bij je komt, kan dit een teken zijn dat er waarschijnlijk iets mis is.
De biologische benadering gaat ervan uit dat agressie een fysiologische basis kent in de vorm van een aangeboren drift (genetisch bepaald). Ze stellen ook dat agressie kan ontstaan als mensen te maken krijgen met aanvallende situaties.
Kort gezegd is boosheid een emotie waarbij er uiting wordt gegeven aan onderliggende frustraties. Een frustratie die overal over kan gaan, onbegrip van de omgeving of juist onbegrip over jezelf. Op het moment dat frustratie toeneemt, neemt ook de emotionele spanning toe.
Iemand met agressief gedrag overschrijdt de grenzen van een ander en roept angst, pijn, verdriet en/of boosheid op. Ook kan diegene zich onveilig voelen.
De verwerking van een schokkende gebeurtenis verloopt bij iedereen ongeveer hetzelfde, er zijn drie fasen te onderscheiden: ontlading, doorwerking en herstel. De heftigheid en tijdsduur van deze fasen lopen sterk uiteen. Als een klant zich agressief heeft gedragen, zijn daar sancties aan verbonden.
De belangrijkste verklaring voor het ontstaan van gedragsproblemen is een negatieve spiraal tussen kenmerken of gedrag van een kind en de reactie van de omgeving daarop. Probleemgedrag roept een negatieve reactie van de omgeving op, die het probleemgedrag versterkt en zo opnieuw tot negatieve feedback leidt.
Agressie is een vorm van gedrag waarbij iemand opzettelijk schade wil toebrengen aan zichzelf, anderen of de omgeving. Dit kan met woorden of daden zijn en varieert van mild tot extreem gewelddadig. Voorbeelden van agressief gedrag zijn schelden, intimideren, bedreigen, saboteren, slaan en zelfs geweld met wapens.
Typische stresssymptomen die zich lichamelijk uiten zijn slapeloosheid, melancholie en apathie, concentratiestoornissen en gebrek aan initiatief. Fysiek kunnen slachtoffers van agressie en geweld last krijgen van hoofdpijn, maag- en darmklachten, trillen, transpireren, hartkloppingen en gespannenheid.
Het STOP-principe wordt gebruikt bij slimme inplanning van mobiliteitsbeleid, waarbij de prioriteit eerst naar Stappen, dan Trappen (fiets), vervolgens Openbaar vervoer en dan pas naar Personenwagens gaat.
“Passief agressief gedrag is vaak geworteld in iemands gebrek aan eigenwaarde en angst voor conflict, confrontatie of afwijzing", zegt Joshua Klapow, klinisch psycholoog en gedragswetenschapper. “Sarcasme stelt een persoon in staat om onopgeloste frustratie, woede of teleurstelling over te brengen zonder confrontatie.”
Agressie en geweld kan plaatsvinden op verschillende manieren: verbaal (schelden, schreeuwen, zeer felle discussie) fysiek (schoppen, duwen, slaan, spugen, bijten, vernielen) psychisch (bedreigen, intimideren, chanteren, vernederen)