Heel anders is dat op de maan of op Mars. De maan heeft helemaal geen atmosfeer, en die van Mars bevat een verwaarloosbare hoeveelheid zuurstof. Leven is er al helemaal niet. Verbranding is dus geen optie, en vergaan doen lichamen evenmin.
Om deze reden is het een probleem dat de Maan, in tegenstelling tot de Aarde, geen atmosfeer heeft die zuurstof bevat . Om op de Maan te kunnen ademen, moeten we zuurstof transporteren op de lange en energieverslindende reis vanaf de Aarde. Dat wil zeggen, tenzij we een manier kunnen vinden om de zuurstof die we nodig hebben op de Maan zelf te maken.
Het ontbreken van een atmosfeer op de maan, zorgt er ook voor dat er daar geen lucht is. 'En je hebt zuurstof nodig om te ademen,' weten de kinderen. Dus: zuurstof gaat ook in de koffer.
Dat we sinds 1972 niet meer op de maan zijn geweest, komt vooral door een gebrek aan politieke wil. De techniek is sinds 1969 enorm vooruitgegaan. Ook de ambities groeien: er bestaan plannen voor bemande missies naar Mars en verder.
In de donkere kraters rond de zuidpool van de maan kan niet alleen bevroren water, maar ook bevroren koolstofdioxide te vinden zijn. Dat blijkt uit nieuw onderzoek gebaseerd op gegevens van NASA's Lunar Reconnaissance Orbiter (LRO). Dat is goed nieuws voor toekomstige bemande maanmissies.
Wetenschappers dachten lange tijd dat er geen atmosfeer op de Maan was, maar recente studies hebben bevestigd dat er wel een is . De zeer dunne atmosfeer, bekend als exosfeer, bevat helium, argon, neon, ammoniak, methaan en koolstofdioxide.
Heel anders is dat op de maan of op Mars. De maan heeft helemaal geen atmosfeer, en die van Mars bevat een verwaarloosbare hoeveelheid zuurstof. Leven is er al helemaal niet. Verbranding is dus geen optie, en vergaan doen lichamen evenmin.
' De Amerikaanse astronaut Neil Armstrong sprak deze iconische woorden toen hij in 1969 als eerste mens voet zette op de maan. Inmiddels zijn we vele jaren verder en zijn er twaalf mannen op de maan geweest. Hoe kwam de eerste maanlanding in 1969 tot stand? Hoe werkt een reis naar de maan?
“De reden is dat de ruimte – NASA's favoriete plek – een verre, vijandige en levenloze plek is. Het onderzoek ernaar levert weinig grote ontdekkingen en een overdaad aan gehypede claims op,” schreef socioloog Amitai Etzioni over de ongelijkheid in Issues in Science and Technology.
Al sinds de jaren 50 zijn er plannen gemaakt voor mogelijke missies, die meestal 10 tot 30 jaar in de toekomst zouden moeten plaatsvinden, maar tot op heden is er nog nooit een bemande ruimtereis naar Mars ondernomen.
Volgens sterrenkundige Lucas Ellerbroek zou je in principe wel op de maan kunnen leven. Maar je moet dan wel ontzettend veel spullen meenemen. Er is op de maan namelijk geen eten, drinken of zuurstof.
In de ruimte kan niemand je horen schreeuwen. Dat komt doordat er geen lucht is - de ruimte is een vacuum. Geluidsgolven kunnen zich in een vacuum niet verplaatsen. De 'kosmische ruimte' begint ongeveer 100 km boven de Aarde, waar de lucht rond onze planeet ophoudt.
Als de zon op de maan schijnt kan het er boven de 100 °C zijn, maar als de zon onder is dan kan het juist -200 °C worden.
Als de maan dichterbij zou komen, zou dat leiden tot lichtere nachten, sterkere getijdekrachten en meer aardbevingen. Het is niet ondenkbaar dat de maan ooit dichter bij ons heeft gestaan dan nu het geval is, want de maan trekt weg van de aarde, dus terugrekenend moet hij in de buurt hebben gestaan.
De zwakke atmosfeer van de maan en het gebrek aan vloeibaar water kunnen het leven zoals wij dat kennen niet ondersteunen . Apollo-astronauten brachten in totaal 842 pond (382 kilogram) aan maanstenen en grond terug naar de aarde. We bestuderen ze nog steeds.
De hersenen hebben een noodvoorraad zuurstof van 3 minuten. Als het zuurstoftekort langer duurt worden eerst de meest kwetsbare delen aangetast. Naarmate het zuurstoftekort voortduurt sterven meer hersendelen af. In normale omstandigheden is er na 9 minuten sprake van hersendood.
Het was in januari 1960 - 9 jaar voordat de eerste mens een stap op de maan zette - dat de Zwitser Jacques Piccard en de Amerikaan Don Walsh de bodem van de Challengerdiepte bereikten, het diepste punt van de aardbol, aan boord van de bathyscaaf Trieste, op 10.916 meter. En wat een verrassing!
De National Aeronautics and Space Administration (NASA) begon in 1958 met het onderzoeken van de diepzee, maar stopte in 1978 of 2014 met het onderzoeken van oceanen vanwege een onbekende, mysterieuze ontdekking.
De NASA heeft fosfor gevonden in de oceaan van Enceladus, een maan van Saturnus. Fosfor is het zeldzaamste element dat nodig is voor leven. Zes elementen zijn essentieel voor het leven zoals wij dat kennen: koolstof, waterstof, zuurstof, stikstof, fosfor en zwavel.
Tot en met 1972 waren die eisen een stuk minder streng. Eigenlijk ging het met Armstrong in 1969 maar net goed. Zo was de Apollo 11 bijna door de brandstof heen. Ook moeilijkheden rond het gewicht van ruimtevaartuigen spelen mee, zegt Jan Wörner, voormalig algemeen directeur van ESA tegen The Guardian.
De meeste astronauten zijn mannen. Ook heeft er nog nooit een vrouw op de maan gestaan. In 1963 wordt de eerste vrouw de ruimte in geschoten: de Russische Valentina Teresjkova.
De afstand van de aarde tot Mars varieert van 54 miljoen tot 400 miljoen kilometer. Dan staan Mars en de aarde aan weerszijden van de zon. Bovendien vlieg je er in een boog naartoe, omdat je de draaiing van de aarde om de zon meekrijgt. Een retourtje Mars kost je zo 2,5 jaar.
Ja, naar 1969 om precies te zijn. De astronauten Neil Armstrong en Buzz Aldrin zetten toen als eerste mensen ooit een stap op de maan. Het was het resultaat van jarenlang onderzoek doen en heel veel testen. De afstand tussen de aarde en de maan is erg groot, bijna 400.000 kilometer.
De ruimte buiten de aardse atmosfeer is uiterst vijandig. Er is geen luchtdruk en geen zuurstof om in te ademen. Meteorieten vormen een risico en de temperaturen kunnen extreem zijn.
Door de maanlandingen van de afgelopen jaren, weten we steeds meer over de maan. Zo weten we dat er geen wind en regen is. Er stromen geen rivieren die het landschap uitslijten en veranderen, zoals op aarde. De maan ziet er al miljoenen jaren hetzelfde uit.