Creative Commons biedt auteurs, kunstenaars, wetenschappers, docenten en alle andere creatieve makers de vrijheid om op een flexibele manier met hun auteursrechten om te gaan.
Wat is Creative Commons? Bij Creative Commons geef je een soort 'licentie' af voor een werk waar jij het auteursrecht op hebt. Je geeft toestemming dat een ander, onder bepaalde voorwaarden, jouw foto of andere creatieve werken mag gebruiken zonder dat daarvoor direct nadrukkelijk toestemming voor gevraagd moet worden.
Creative Commons (CC) licenties bieden een ieder (individu of organisatie) in de wereld een gratis en gemakkelijk te gebruiken, gestandaardiseerde manier om toestemming te verlenen voor het gebruik van creatieve- en academische werken.
We bieden zes licenties aan bij Creative Commons, een Publieke Domein Dedicatie (CC0) en een Publieke Domein Verklaring (PDM). Om je te helpen bij het besluit welke licentie bij jou past hebben we een licentiekiezer ontwikkeld en hebben we informatie over het publieke domein.
De onderste optie van Google is 'Commerciële of andere licenties'. Dit betreft alle overige zoekresultaten waarbij de gebruiksrechten zijn aangegeven.
Een licentie is een afspraak waarin u een bedrijf of persoon (onder voorwaarden) toestemming geeft om uw creatie te gebruiken. Die afspraak kunt u mondeling of schriftelijk maken, bijvoorbeeld in een overeenkomst of in uw algemene voorwaarden. Als u een licentie geeft, blijft u zelf eigenaar van uw creatie.
“Voor zoekresultaten waarbij de maker van de afbeelding licentie informatie geeft, laten we een 'licentieerbaar' badge zien op de afbeelding”, zegt Google. “Wanneer je een afbeelding met een badge selecteert, laten we een link zien die verwijst naar de licentiedetails van de afbeelding.
CC0 is dus bedoeld voor werken die nog auteursrechtelijk beschermd zijn, maar waarvan de rechthebbende afstand wil doen van deze rechten. Onder CC0 beschikbaar gestelde werken kunnen dus door iedereen voor alle doeleinden gebruikt worden en ook naamsvermelding is daarbij geen verplichting.
GelijkDelen — Als je het werk hebt geremixt, veranderd, of op het werk hebt voortgebouwd, moet je het veranderde materiaal verspreiden onder dezelfde licentie als het originele werk.
Als je zelf foto's, afbeeldingen of teksten maakt, krijg je hiervoor automatisch auteursrecht, ook wel copyright genoemd. In de Auteurswet staat dat alleen de maker zijn werken mag publiceren en vermenigvuldigen. Staat een foto of tekst van jou op internet, dan heb jij nog steeds auteursrecht op jouw werk.
Bescherming door het auteursrecht ontstaat automatisch door de creatie zelf van een origineel werk. In tegenstelling tot de industriële eigendomsrechten (bv. een octrooi of het merkenrecht), zijn dus geen administratieve formaliteiten vereist om auteursrecht te verwerven.
Wanneer u overlijdt, gaat het auteursrecht automatisch over naar uw erfgenamen. Het auteursrecht vervalt 70 jaar na het overlijden van de maker.
Rechtenvrije afbeeldingen zijn foto's waar géén auteursrecht op rust of waarvan de auteur het goed vindt dat je de afbeeldingen (commercieel) gebruikt. Je mag ze dus gratis of tegen een kleine vergoeding gebruiken. Afbeeldingen zonder auteursrecht zijn vaak ook geschikt voor commercieel gebruik.
Het internet is vrij, toch? Dus mag je gewoon alle afbeeldingen van internet gebruiken. Al helemaal wanneer je de maker of auteursrechthebbende niet binnen een of twee kliks kunt vinden. Dit is inderdaad zoals we het internet gebruiken.
Commercieel gebruik beschrijft elke activiteit waarbij je een product of dienst gebruikt voor een financieel gewin. Dit geldt niet alleen voor beelden maar ook wanneer je software gebruikt om marketingmateriaal te maken.
Licentieprijzen worden in grote mate bepaald op basis van de gebruikersrollen. Hoe meer rechten een gebruiker heeft, hoe duurder de licentie. Bijvoorbeeld: een ERP-licentie kan in het huurmodel voor een beheerder (admin rol) €130/maand kosten, voor een full user €80/maand en voor een limited user €40/maand.
Bij een merklicentie bijvoorbeeld, geeft de merkhouder toestemming aan anderen om zijn merk in een bepaald gebied onder bepaalde voorwaarden te gebruiken. In ruil hiervoor betaalt de licentienemer een financiële vergoeding (royalties) aan de licentiegever.
Open source licenties zijn in feite niets anders dan de toestemming van de auteursrechthebbende om software onder voorwaarden (vrij) te gebruiken.
De billijke vergoeding is een vergoeding die de gebruiker verschuldigd is aan de beheersvennootschappen die de uitvoerende kunstenaars (zanger, gitarist, …) en de producenten (muziekproducenten) vertegenwoordigen.
Bijna al die claims zijn automatisch verstuurd: 99 procent. Dat gebeurt via het systeem Content ID, een geautomatiseerd systeem van YouTube dat video's scant op inhoud. Zo worden automatisch video's ontdekt die zijn gekopieerd van de echte eigenaar, of video's waarin muziek met copyright wordt gebruikt.
Om auteursrecht te krijgen is geen enkele formaliteit vereist. Je hoeft niets aan te vragen, te deponeren of te registreren en het kost niets. Auteursrecht krijg je automatisch als je een 'werk' maakt op het gebied van letterkunde, wetenschap of kunst. Een 'werk van letterkunde, kunst of wetenschap' is een ruim begrip.
Een logo is auteursrechtelijk beschermd als het logo – kort gezegd – origineel is. Daarvan is sprake als de tekst een eigen oorspronkelijk karakter heeft en het persoonlijk stempel van de maker draagt. Om aan die vereisten te voldoen mag het werk niet ontleend zijn aan een ander werk.
Het auteursrecht biedt iedereen die werken creëert auteursrechtelijke bescherming. Dit betekent dat de maker van zo'n werk, ook wel auteur genoemd, als enige mag beslissen over de exploitatie van de werken die hij heeft gecreëerd. Daarnaast worden deze werken beschermd tegen misbruik door anderen.