In 1963 werd het gebied door de Verenigde Naties aan Indonesië overgedragen. Op 15 december 1954 tekende Koningin Juliana het
De onafhankelijkheid kwam de toenmalige regeringen van beide landen goed uit: Nederland wilde van zijn kolonie af; de Surinaamse regering wilde de zelfstandigheid binnenhalen onder de gunstigste economische voorwaarden. Een overwegend deel van de onderhandelingen betrof de Nederlandse hulp.
Vooral door plantage-eigenaren, ambtenaren en hun familieleden. In de 20ste eeuw kwamen veel Surinamers naar Nederland om te studeren, maar vanaf de jaren twintig ook om te werken, bijvoorbeeld als muzikant of later verpleegster. De grootste groep echter vestigde zich rond de onafhankelijkheid in 1975.
In 1973 werd Joop den Uyl premier van Nederland.Hij was van mening dat Nederland geen koloniën meer hoorde te hebben. Suriname diende zo snel mogelijk onafhankelijk te worden. De Nationale Partij-kombinatie (NPK) die het land op dat moment regeerde was ook voorstander van de onafhankelijkheid.
Het Statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden trad in december 1954 in werking en verleende Suriname autonomie binnen de natie, uitgezonderd op de gebieden van defensie, buitenlands beleid en nationaliteit. In 1973 verkondigde premier Joop den Uyl dat Suriname tijdens zijn regering onafhankelijk moest worden.
Suriname werd in 1650 door Engelsen bezet en ontwikkeld als plantagekolonie met geïmporteerde slavenarbeid uit Afrika. In 1667 werd het door Nederlanders veroverd en is het, met korte onderbrekingen, tot 1975 een kolonie gebleven.
De Tweede Kamer stemt in met de onafhankelijkheid. Vanaf 25 november 1975 is Suriname, na ruim 300 jaar in Nederlandse handen te zijn geweest, een onafhankelijk land.
Suriname, officieel de Republiek Suriname, is een republiek aan de noordkust van Zuid-Amerika met als hoofdstad Paramaribo. Het land was van 1667 tot 1954 een kolonie van Nederland en daarna een land binnen het Koninkrijksverband. Op 25 november 1975 werd Suriname onafhankelijk.
In 1975 werd Suriname officieel onafhankelijk, maar in economische zin was het voor het land moeilijk om op eigen benen te staan. Nederland keerde daarom eenmalig 3,5 miljard gulden uit.
Suriname was van 1667 tot 1922 (met enige onderbreking) een kolonie; eerst in particulier bezit en na de Franse tijd in staatsbezit. In 1922 werden de landsdelen gelijkwaardig. De Grondwet bepaalde sindsdien dat het Koninkrijk bestond uit Nederland, Nederlands-Indië, Suriname en Curaçao.
U legt een verklaring af dat u Nederlander wilt worden. U verliest de Surinaamse nationaliteit. U moet ten minste een jaar in Nederland (of in een van de andere delen van het Koninkrijk) wonen. U bent in het bezit van een verblijfsvergunning met een niet-tijdelijk doel (zoals gezinshereniging).
Inheemse Surinamers zijn de oorspronkelijke bewoners van Suriname. Tot en met de jaren 1980, en informeel lang erna, was indianen als benaming algemeen gebruikelijk. Inheemsen wonen met name in het binnenland en op de oostelijke kustvlakte.
Surinamers zijn inwoners van Suriname, mensen die afkomstig zijn uit Suriname of mensen van Surinaamse afkomst. Suriname was een kolonie van Nederland en na de Surinaamse onafhankelijkheid in 1975 en begin jaren 80 zijn veel inwoners van Suriname naar Nederland verhuisd.
De criminaliteit in Suriname is de voorbije jaren teruggedrongen maar blijft op een gemiddeld niveau. Zij concentreert zich in de hoofdstad en neemt meestal de vorm aan van (gewapende) roofovervallen. Het stadsdeel van Paramaribo waar zich de meeste internationale hotels bevinden kan als veilig worden beschouwd.
Vóór 1667 is Suriname, de 'Wilde Kust' tussen de Spaanse en Portugese gebieden, een Engelse kolonie. Bij gebrek aan belangstelling voor een Zeeuws plan om de Engelsen tijdens de Tweede Engelse Oorlog in hun kolonie te treffen, besluiten de Zeeuwen zelf een vloot uit te rusten om de kolonie te veroveren.
De kolonie Suriname stond samen met de andere Nederlandse kolonies (Essequebo, Demerary, Berbice en Pomeroon) bekend onder de verzamelnaam Nederlands-Guiana. In 1954 werd Suriname een autonoom land binnen het Koninkrijk der Nederlanden, tot het in 1975 onafhankelijk werd als de Republiek Suriname.
Weetje: Vroeger heette Suriname, Nederland-Guyana. Dus hadden we Brits-Guyana, Nederlands-Guyana en Frans-Guyana, om het even moeilijk te maken. Suriname heeft een tropisch regenwoudklimaat, met een grote en kleine regentijd.
Suriname is geen duur land. Vervoer, accommodatie en lokale restaurantjes zijn erg goedkoop.
De niet alleen in Suriname, maar ook onder de afstammelingen van negerslaven elders in West-Indië en in de Verenigde Staten gebruikelijke aanduiding van 'blanken' met de term bakra of buckra, gaat terug op mbekere, een woord dat in verschillende West-Afrikaanse talen de betekenis heeft van 'rood' of 'rooie'.
Suriname is rijk aan grondstoffen zoals goud, olie en bauxiet. Het land behoort tot de top 20 van rijkste landen ter wereld op basis van natuurlijke hulpbronnen. Olie, goud en aluminium zijn samen goed voor meer dan 90 procent van de totale Surinaamse export en een derde van de staatsinkomsten.
Suriname is één van de meest laagbevolkte landen ter wereld. Het is zo'n vier keer groter dan Nederland en er wonen slechts 487.000 mensen. Daarmee heeft het land een bevolkingsdichtheid van drie inwoners per vierkante kilometer.
De Hindostanen vormen de grootste groep, met 151 duizend. Ze wonen vooral in Den Haag, Rotterdam, Zoetermeer en Almere. Daarna volgen de Creolen, met 132 duizend. Zij wonen overwegend in Almere, Amsterdam en Rotterdam.
De eerste bewoners
Een Akoerio-indiaan. In het diepe zuiden van Suriname zijn sporen gevonden van indianen die daar tussen 10 000 en 7000 jaar geleden leefden. De eerste indianenstammen op Surinaams grondgebied waren de Arowakken en de Caraïben. Zij leefden van jagen en verzamelen.
Een verblijfsvergunning en mvv aanvragen
U kunt een verblijfsvergunning en mvv op 2 manieren aanvragen: via een referent in Nederland (bijvoorbeeld een werkgever, familielid of onderwijsinstelling) zelf bij een Nederlandse ambassade of consulaat-generaal.