berenklauw * [plantensoort] {berenclau 1351-1400} zo genoemd omdat de zaden een afdruk van een berenklauw lijken te vertonen, vertaling van latijn branca ursina.
Een berenhap (ook wel berenpoot, berenklauw, gehaktbal speciaal of spoetnik genoemd) is een in plakken gesneden gehaktbal aan een satéprikker met daartussen een aantal uienringen. Soms wordt er naast ui ook gebruikgemaakt van ananas of paprika.
De stengels van de gewone jonge berenklauw zijn eetbaar. Je kunt de berenklauw oogsten als de plant circa 20 centimeter is. De stengels doen qua smaak denken aan een combinatie van mandarijn, kokos en komkommer. Ook kun je ervoor kiezen om de plant dan in zijn geheel eten.
En vooral: wat moet u doen als u ermee in aanraking komt? De meest voorkomende variant van de berenklauw in Nederland is de Gewone berenklauw, tevens de minst schadelijke van allemaal. Gevaarlijker zijn de Reuzenberenklauw en Sosnowsky's berenklauw.
Als er geen ruimte is om de plant te ontwijken, kan de berenklauw in contact komen met de huid. Uw huid voelt daarna geïrriteerd, er ontstaan rode blaren en u krijgt last van jeuk. De blaren kunnen lijken op ernstige brandwonden. Op deze plek kunnen littekens ontstaan en de huid kan bruin gaan verkleuren.
Het verschil tussen fluitenkruid en berenklauw
Onthoud dat fluitenkruid dunnere stelen en iets fijnere bloemen heeft. Bovendien bloeit deze plant van april tot juni, terwijl de berenklauw van juni tot oktober (de 'gewone' variant) of van juni tot augustus (de 'reuzenvariant') te vinden is.
Dus is het logisch om berenklauw te gebruiken, wat helpt om de gezondheid, het uithoudingsvermogen en de vitaliteit te herstellen. Dit kruid kan ook leveraandoeningen zoals hepatitis, geelzucht, anemie door een ijzergebrek en een trage lever verbeteren.
Schapen blijken zeer effectief te zijn in de bestrijding van de reuzenberenklauw. De dieren houden de planten kort. Dat verhindert dat de planten tot bloei komen, waardoor ze ook geen zaden kunnen verspreiden. Voor de schapen is de berenklauw een lekkernij.
Steek de plant 15-20 cm onder de grond af; dit is net onder het groeipunt (indien nodig enkele keren in het seizoen herhalen). Dit is de meest effectieve methode. Afmaaien is ook een optie; dit moet meerdere keren (minimaal 5 keer) per groeiseizoen herhaald worden. Voer de plantenresten af met het groenafval.
Leg een stuk bakpapier in het mandje van de airfryer. Leg de berenklauwen naast elkaar op het bakpapier en bak voor ongeveer 15 minuten tot het gehakt goudbruin is en de ui begint te kleuren. Schep er pindasaus over en serveer.
Ook wel Berenhap, Berenpoot, Grizzly of Spoetnik.
Maar deze lekkere vette gefrituurde hap van gehaktbal, ui en satésaus is niet altijd en overal voor handen. En daarom maken we de berenklauw, trouwens soms ook wel berenlul genoemd, af en toe ook zelf, bijvoorbeeld als we op vakantie zijn.
Als je de gewone berenklauw aanraakt, kunnen de haartjes van de plant jeuk en irritatie bezorgen. In sommige gevallen veroorzaakt de berenklauw blaasjes en blaren. Voor de Reuzenberenklauw is het oppassen geblazen, deze plant heeft namelijk veel stijve haren op de stengel.
Planten met potgrond zijn op de kamers van patiënten niet toegestaan. Potgrond bevat veel bacteriën en schimmels. Bloemen zijn niet toegestaan op de afdelingen Intensive Care, Hartbewaking en Neonatologie.
via de stengel of het blad met het sap van de reuzenberenklauw in aanraking komt, kan zware brandwonden oplopen. Niet enkel mensen, maar ook paarden kunnen er huidirritatie, blaren of zelfs brandwonden aan overhouden.
Ja, berenklauw is gevaarlijk voor honden. Berenklauw is gevaarlijk voor mens en dier. Gevaarlijk in die zin dat mensen en dieren na aanraking rode plekken, blaren en brandwonden kunnen oplopen.
Schapen zijn bij uitstek geschikt om deze plant aan te pakken. Ze hebben geen last van de irriterende eigenschappen van de plant. Ze eten alle onderdelen van de plant, ze duwen zelfs de grote stelen om om die te schillen en op te eten. De plant bevat allerlei voedingsstoffen voor de schapen en ze zijn er dol op.
Invasieve soort
In de 19e eeuw is de reuzenberenklauw uit de Kaukasus als tuinplant in Europa geïntroduceerd. In de Benelux is deze exoot volledig ingeburgerd.
Zijn de stengels goed gedroogd? Dan zijn ze niet meer gevaarlijk. Goed gedroogde berenklauw bevat namelijk geen sap meer. Ook de haren van de stengel verliezen hun irriterende werking.
Je kunt bijna alles van de plant gebruiken. De jonge bladeren en stengels zijn heel fijn gesneden lekker in de sla, de grote knoppen met daarin de bloemen en nieuwe scheuten eveneens. De zaden zijn lekker in vruchtengerechten en zijn als specerij te gebruiken, de jonge knoppen kun je als groente stoven.
Bioloog Arnold van Vliet bevestigt dat de reuzenberenklauw zwellingen en brandwonden kan veroorzaken. "Als het sap van de plant in de ogen komt, kan je er zelfs blind van worden. Gevaarlijk, omdat veel mensen dat niet weten.
Een schermbloemige soort met een fraai koepelvormig scherm is de Gewone engelwortel, Angelica sylvestris. De planten kunnen erg groot worden en lijken in eerste instantie wat op Gewone berenklauw. Maar de bladeren zijn meervoudig geveerd.
De Reuzen-berenklauw wordt ook weleens met Engelwortel verward. Het verschil zit erin dat de bloemschermen van de Reuzenberenklauw plat zijn en van Engelwortel bol.