Als je kind toch een driftbui krijgt, betekent dit niet dat je kind jouw positieve aandacht niet leuk vond. Peuters willen nou eenmaal steeds meer zelf doen en kunnen boos worden als het niet lukt. Of misschien vindt je kind het jammer dat jullie stoppen met spelen, maar kan het dat niet goed uiten.
Als je kind altijd of heel vaak boos is, dan is er meestal een onderliggende oorzaak. Je kind voelt zich bijvoorbeeld niet veilig, ervaart veel stress op school of heeft conflicten met vriendjes.Ook het temperament van je kind speelt een rol. Het ene kind wordt sneller boos dan het andere kind.
Blijf bij je kind in de buurt en wacht tot de driftbui minder wordt. Vertoont je kind ongewenst gedrag, grijp dan in. Sommige kinderen gaan bijvoorbeeld met spullen gooien als ze driftig zijn of willen jou slaan of schoppen. Stop dan met waar je mee bezig bent en vertel je kind welk gedrag moet stoppen en waarom.
Alle peuters zijn wel eens boos of opstandig. Dat komt bijvoorbeeld tot uiting door schreeuwen, schelden, slaan, bijten of wegrennen. Dit gedrag komt omdat je kind aan het oefenen is met zelfstandiger worden. Je kind merkt dat het makkelijk van jou kan weggaan en probeert uit hoe ver het over grenzen kan gaan.
Geef begrip en erkenning. Zo merkt het dat het boze gevoel er mag zijn. Wacht met praten en vragen stellen tot het kind is afgekoeld. Tijdens de woedeaanval zelf help je het de gevoelens te begrijpen door te benoemen wat je ziet en het gevoel te erkennen.
Ondoordacht gedrag, ook wel impulsief gedrag genoemd. Snel reageren zonder nadenken, veel praten en dingen eruit flappen. Concentratieproblemen. Snel afgeleid zijn, vaak dingen kwijt zijn, veel dagdromen, moeite hebben met het afmaken van taken, snel dingen vergeten, moeilijk kunnen luisteren.
Geestelijk geweld
Alle vormen van geweld tegen een kind zijn kindermishandeling. En er is nog een vorm van geweld die ook schadelijk is voor kinderen. Als je ouders elkaar slaan, elkaar uitschelden of gemene dingen naar elkaar schreeuwen, en jij bent daar bij, dan is dat ook kindermishandeling.
Een parentale burn-out is een toestand van fysieke, emotionele en mentale uitputting die wordt veroorzaakt door de constante stress van het ouderschap. Niet te verwarren met normale ouderlijke stress, die vaak tijdelijk is.
' Door de emotie te noemen, voelt je kind zich gehoord en begrepen en leert hij zijn emoties herkennen. Je hoeft niet toe te geven aan de driftbui van je kind. Leg kort uit waarom iets niet mag. Bijvoorbeeld: 'Dennis, je mag nu geen koekje, want we gaan zo eten en dan heb je zo geen honger meer.
Elke peuter tussen 2,5 jaar en 3,5 jaar krijgt ermee te maken. Deze periode wordt de peuterpuberteit genoemd. Vanaf 4 à 5 jaar is het bovenbrein van de gemiddelde kleuter voldoende ontwikkeld om woorden te geven aan de basisgevoelens. Woedebuien zijn op die leeftijd zeldzamer en minder intens.
Kenmerken van een temperamentvol kind
Ze weten wat ze willen en houden hier aan vast. Als ze ergens voor gemotiveerd zijn, dan gaan ze er ook echt voor. Ze willen graag zelf dingen bepalen en dingen op hun eigen manier doen. Vaak zijn temperamentvolle kinderen gevoeliger voor prikkels dan andere kinderen.
Kinderen gillen en schreeuwen vaak wanneer ze in een groep samen zijn. Dit doen ze om aandacht te vragen. Een kind denkt: als ik zo hard mogelijk praat of gil dan word ik gehoord. En omdat kinderstemmen vaak hoger zijn dan die van volwassenen, lijkt het alsof ze meer lawaai maken.
Je kind wordt boos uit frustratie. Er grenzen opgelegd worden, waar je kind het niet mee eens is. Iemand iets over hem/haar gezegd heeft, waardoor hij zich gekwetst, beledigd, afgewezen of gekleineerd voelt. Het zich niet serieus genomen voelt.
Ze hebben je nodig om ze te leren niet te schoppen, slaan of bijten als ze boos zijn, maar in plaats daarvan hun gevoelens te uiten door middel van woorden . Vermijd bedreigingen. In plaats van te zeggen: "Stop ermee of anders," is het altijd effectiever om alternatief gedrag te leren. Negeer het kleine wangedrag even en vertel je kind dan wat hij/zij in plaats daarvan moet doen.
Neem contact op met het wijkteam, je huisarts of de jeugdgezondheidszorg in jouw buurt als je je zorgen maakt. Samen kunnen jullie bekijken wat er wel en niet goed gaat in het gedrag van je kind. Ook kunnen jullie er met elkaar achter komen waar het lastige gedrag vandaan komt en waardoor het blijft bestaan.
Als ouder richt je je vaak op de behoeften van je kinderen. Veel ouders steken zoveel tijd en energie in hun kinderen dat ze hun eigen behoeften verwaarlozen. Het resultaat is ouderlijke burn-out , een toestand waarin je zo uitgeput bent dat je het gevoel hebt dat je niets meer te geven hebt.
Een parentale burn-out of mommy burn-out is een aandoening die vooral ontstaat door het ouderschap. Als je een burn-out hebt, ben je uitgeput. Je batterij is helemaal leeg. Dit gebeurt niet van de ene op de andere dag.
Waarom heb ik een schuldgevoel na boos worden op mijn kind? Vanuit je eigen levenservaringen heb je jezelf bepaalde dingen aangeleerd, waardoor je nu zo reageert naar je kinderen toe. Je hebt namelijk te maken met je eigen triggers en emoties. Super logisch en heel menselijk.
Schreeuwen voelt misschien als een goede manier om gehoord te worden omdat het zo luid is. Maar het kan leiden tot angstgevoelens, een negatief zelfbeeld, verwarring en verdriet.Het kan op de lange termijn ook een impact hebben op de geestelijke gezondheid en het welzijn van kinderen.
De meest voorkomende disruptieve gedragsstoornissen zijn oppositioneel-opstandige stoornis (ODD), gedragsstoornis (CD) en aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD) . Jongens hebben meer kans dan meisjes om aan gedragsstoornissen te lijden.
Je hebt kinderen die boos zijn, maar ook kinderen die opstandig zijn. De boosheid verdwijnt, maar als het opstandig en agressief gedrag vaker voorkomt en langer duurt, dan kan er sprake zijn van ODD. Dit is de Engelse afkorting voor Oppositional Defiant Disorder.