Celwanden (voederwaarde) Een plantencel bestaat uit een celinhoud en een celwand. De celinhoud bevat stoffen zoals zetmeel, suikers en eiwitten welke van belang zijn voor de melkproductie. De celwand bestaat uit structurele koolhydraten: ze geven structuur en stevigheid aan de plant.
De functie van de celwand is in de eerste plaats mechanisch: om fysische krachten op te vangen, waaronder ook bescherming tegen indringers. De celwand speelt een rol bij het tot stand komen van de turgordruk; ze zorgt voor tegendruk als de cel door osmotische wateropname opzwelt.
In een plantaardige cel zit een stroperige vloeistof: het cytoplasma. In het cytoplasma ligt de celkern. De kern regelt wat er in de cel gebeurt. Alle eigenschappen van organismen, of je een koe bent, gras, of een mens, ligt opgeslagen in het DNA in de celkern.
Dierlijke cellen zijn gemakkelijk te herkennen omdat ze geen celwand hebben. Een cel zonder celwand is dus altijd dierlijk. Plantencellen zijn de enigen met bladgroenkorrels , dus zie je die groene stipjes in je cel, dan weet je al dat je met een plant te maken hebt.
Dierlijke cellen hebben geen celwand én geen vacuole, plantaardige cellen wel. Plantaardige cellen kunnen (afhankelijk van welk deel van de plant ze zijn) bladgroenkorrels, kleurstofkorrels en zetmeelkorrels hebben. Verder hebben dierlijkeen plantaardige cellen wel beiden een celmembraan en cytoplasma.
De celwand in de plantaardige cel vormt een extra laagje om het celmembraan. De celwand bestaat uit de taaie stof cellulose en geeft hiermee veel stevigheid aan de cel. Dit zorgt er dan ook voor dat een plantaardige cel steviger is dan een dierlijke cel.
Planten planten zich voort door zaden te maken, terwijl dieren eieren leggen of hun jongen baren . Net als dieren leven planten ook. Ze ademen nog steeds - maar niet op dezelfde manier. Planten nemen koolstofdioxide op en geven zuurstof af via hun bladeren.
Een plantencel zonder celwand wordt een protoplast genoemd. Protoplasten worden in weefselkweekprotocollen gebruikt als explantaten.
De celwand is er om cellen te beschermen. Dieren (waaronder de mens) hebben geen celwanden. Alle organismen behalve de dieren hebben een celwand. Bacteriën, schimmels en planten hebben wel celwanden om hun cellen.
Een dierlijke cel is een cel zoals die bij dieren voorkomt. Zo'n cel bestaat van buiten naar binnen uit een membraan en het cytoplasma; een celwand zoals bij bacteriën en bij planten ontbreekt. In het cytoplasma bevinden zich de overige celorganellen zoals golgiapparaat, mitochondriën en het endoplasmatisch reticulum.
Door het huisvesten van het genoom van de cel, fungeert de kern zowel als opslagplaats van genetische informatie als als controlecentrum van de cel . DNA-replicatie, transcriptie en RNA-verwerking vinden allemaal plaats in de kern, waarbij alleen de laatste fase van genexpressie (translatie) zich in het cytoplasma bevindt.
De celwand bij planten bestaat uit cellulose.
Iedere chromosoom bestaat uit een lang, in elkaar gevlochten draad. Dit is het DNA (Desoxyribo Nucleic Acid). DNA is kortgezegd de stof die in de celkern zit en informatie (genetische code) bevat voor erfelijke eigenschappen, zoals haarkleur, huidskleur en kleur van de ogen.
Celwanden behoren tot de tussencelstof van het plantaardige weefsel. Celwanden zorgen voor stevigheid en bescherming.
Peroxisomen staan in voor de synthese van bepaalde fosfolipiden die betrokken zijn bij de efficiënte geleiding van impulsen in zenuwcellen. Peroxisomen in de lever zijn bijvoorbeeld in staat giftige stoffen zoals alcohol te detoxificeren.
Een plantaardige cel is een cel zoals die bij planten en algen voorkomt. Zo'n cel bestaat van buiten naar binnen uit een celwand, een membraan, een laagje cytoplasma en een vacuole: de grote, centrale ruimte die gevuld is met water en opgeloste stoffen.
Een plantencel bestaat uit een celinhoud en een celwand. De celinhoud bevat stoffen zoals zetmeel, suikers en eiwitten welke van belang zijn voor de melkproductie. De celwand bestaat uit structurele koolhydraten: ze geven structuur en stevigheid aan de plant.
Bovendien hebben plantencellen een celwand omdat planten niet van de ene naar de andere plaats bewegen en daarom stijfheid nodig hebben die wordt geboden door de celwand, maar dierlijke cellen bewegen. De celwand, indien aanwezig in de dierlijke cel, zal een belemmering vormen voor beweging.
Dus, planten hebben celwanden omdat ze niet bewegen. Maar dieren kunnen helemaal geen wanden hebben, omdat dat hen zou verhinderen om vrij te bewegen .
Bacteriën hebben geen celkern en wel een celwand. Ze zijn eencellig, dat betekent dat ze uit 1 cel bestaan.
Vooral de celwanden van de wortelharen nemen water op. De celwanden van de wortelharen vervoeren het grootste deel van het opgenomen water en de mineralen naar de houtvaten die in het midden van de wortel liggen. De rest van het water gaat naar de cellen van de wortel zelf.
In een plantencel is de celwand het enige deel dat niet-levend is . Het is namelijk een extracellulair product en bevindt zich buiten de levende grenzen van de cel, oftewel het plasmamembraan. Het beschermt de cel en geeft deze een bepaalde vorm.
Dierlijke cellen hebben centriolen, centrosomen (besproken onder het cytoskelet) en lysosomen, terwijl plantencellen dat niet hebben . Plantencellen hebben een celwand, chloroplasten, plasmodesmata en plastiden die worden gebruikt voor opslag, en een grote centrale vacuole, terwijl dierlijke cellen dat niet hebben.
Zonder planten zouden daarom vele andere organismen niet kunnen bestaan. Het leven van dieren op het land kon dan ook pas beginnen nadat planten het land koloniseerden. Door de aanwezigheid van planten kwam er genoeg zuurstof in de lucht en was er eten aanwezig.
Bladplanten. De kleur en vorm van blad speelt in een tuin een belangrijke rol. Vaste planten bloeien slechts een gedeelte van het seizoen maar bladplanten zorgen het hele seizoen voor een mooi totaalplaatje in de tuin.