Komkommers hebben stekels omdat ze rechtop groeien. De komkommerplant groeit rechtop, zodat de bladeren de grond raken. Wanneer de komkommervrucht begint te groeien, wordt de steel dikker en langer dan de rest van de komkommer.
In China en Japan eten ze komkommers met stekels. Deze hebben een stevigere structuur en zijn daardoor geschikt om mee te wokken.
Dieven en toppen
Om een stevige plant te krijgen, moet je hem in het begin veel toppen en nijpen. Knijp na de eerste vier bladeren de top eruit. Er groeien nu ranken uit, top deze na drie bladeren. De scheuten die hierna uitlopen, mogen blijven.
Knip alle lelijke/zieke bladeren weg, stukken van aangetaste stengels, etc.. Zo lang de plant nog steeds nieuwe bloempjes en komkommers maakt is ze 'nog niet klaar'. Door die aangetaste plantdelen te verwijderen kun je soms nog wel 5 tot 10 komkommers in de herfst oogsten.
De vruchten bestaan voor 95 % uit water. Geef zeker iedere dag een halve gieter water per plant. Je merkt dat de plant meer water nodig heeft als de bladeren gaan hangen. Komkommers zijn gevoelig voor de ziekte 'meeldauw', dus geef geen water op het blad.
Komkommers moeten net zoals tomaten in de volle zon staan. Dit wil zeggen: minimum 6u zon per dag (ongeacht of dit nu ochtend- of namiddagzon is). Daarnaast geef je ze best ook voldoende ruimte. Hoe dichter de bladeren bij elkaar groeien, hoe meer kans op ziektes.
Het beste kan men de komkommers vroeg oogsten omdat dan de plant nog verdere vruchten aanzet. Als de komkommers glad aanvoelt en helemaal groen is, is deze rijp om te oogsten Wanneer men de komkommers te groot laat worden, ontwikkelt de plant geen nieuwe vruchten meer!
Oogsten vanaf half juli tot einde zomer. Komkommers kunnen geen vorst verdragen. Daarom zaai je ze niet te vroeg. Zaai de zaden tussen half april en half mei voor, de oogst valt dan vanaf ongeveer half juli en duurt tot de planten het in de nazomer door kou of ziekte begeven.
Komkommers hebben behoefte aan een rijke grond met veel organische stof. Eventueel kan er in de loop van het seizoen extra bemest worden, door bv compost rond de stengel te leggen. Zo'n laagje compost beschermt tevens de wortels die aan de oppervlakte verschijnen.
Bij tomaten kan je ook nog paprika, meloenen, pepers, en komkommers planten. Wel te verstaan als ze groot genoeg is .
'Groen is de onrijpe kleur van de vrucht. ' Als hij geel wordt, smaakt hij een beetje zurig. Niet echt lekker.
Komkommers bevatten van nature een stof die erg bitter is, Cucurbitacin. Deze stof is meestal verdeeld over de bladeren en de stam van de plant, maar kan onder bepaalde omstandigheden in de komkommer terecht komen.
Een komkommer kweken begint met het zaaien. Je zaait ze in potjes: één zaadje per potje, van ongeveer 9 bij 9 centimeter. Deze grote is aan te raden omdat de komkommerzaailingen aardig groot worden voordat ze naar buiten mogen: de zaden kunnen zo extra sterke wortels maken.
Snijd de courgettes met een mes van de plant af waarbij u een niet te kort steeltje laat zitten om te voorkomen dat de vruchten gaan rotten. Sommige personen kunnen allergisch zijn voor de borstelige stekels op de bladeren, het dragen van handschoenen kan het risico op allergische reacties beperken.
KOMKOMMERPLANTEN LATEN KLIMMEN
De planten kunnen meer dan 1,5 meter lang worden en proberen overal in te klimmen. Bamboestokken, een rozenboog, een hek of een boom zijn goede klimmaterialen voor een komkommer plant. Als de plant ongeveer 1,5 meter lang is, dan knipt u de top van de plant af..
Maar, ze staan ook leuk in je moestuin en je kan ze goed zelf kweken. Komkommer groeit snel, waardoor je ze snel kunt oogsten. De komkommer behoort net als de courgette tot de Cucurbita familie. Het is een eenjarige plant en aan een stengel kunnen wel tientallen komkommers groeien.
Kalium en calcium zijn essentiële voedingsstoffen voor een goede vruchtkwaliteit. Dit is erg belangrijk voor komkommers, omdat de houdbaarheid kort is. De behoefte aan kalium is het hoogst tijdens de midden- en eindfase van de vruchtontwikkeling.
Volle grond komkommers produceren mannelijke en vrouwelijke bloemen op dezelfde plant. Ze moeten bestoven worden om vruchten te produceren. Laat de bloemen dus staan, zodat de bestuivende insecten hun werk kunnen doen.
Komkommers houden van goed bemeste en luchtige grond. Om te voorkomen dat de komkommerranken de hele tuin door gaan kun je de plant de hoogte in leiden. Help de plant omhoog te klimmen door de ranken op te binden aan stokken of aan een hek. Om sterke komkommerplanten te kweken is het van belang om de plant te 'dieven'.
De planten zijn niet winterhard, je kunt ze dus pas uitplanten na 12 mei (ijsheiligen). Na deze datum is er onofficieel geen kans meer op nachtvorst. Toch is het wel verstandig het weerbericht een beetje in de gaten te houden.
Laat de augurk of komkommer vervolgens volledig afrijpen, tot ze heel dik/groot en geel/bruin van kleur is. Snijd de vrucht dan open en oogst de zaden. Doe de zaden in een bakje water; loze zaden drijven, volle zaden zakken naar de bodem.
Krijgt je komkommer geel blad, dan is dat vaak een van de eerste signalen dat hij te veel water krijgt. Houdt dit probleem te lang aan, dan worden de randen van het blad bruin en dor. Uiteindelijk verwelkt het blad en valt het af.
De Komkommer geënt (Cucumis sativus) is een eenjarige, maar wel snelgroeiende plant. Deze komkommerplant is geënt, dit betekend dat er twee komkommerplanten zijn gecombineerd, namelijk een sterke plant en een plant die veel vruchten draagt. Hierdoor heeft u een hele sterke en veel vruchtgevende plant.
Oorspronkelijk komt de komkommer uit Azië maar vandaag is het een goed ingeburgerde moestuin plant. De plant groeit goed in een tuinkas of serre maar ook buiten in volle grond.
Wordt beschadigd bij lichte vorst in de moestuin (tot -2°C):
Bonen, Mais, Komkommer, Aubergine, Meloen, Okra, Pepers, Paprika's, Nieuw-Zeelandse Spinazie, Pompoen, Tomaat, Ananaskers, Watermeloen, Courgette. Let wel dat de vruchten iets beter de lichte vorst tolereren dan de plant.