De reden waarom dit gebeurt, is omdat dit in de huidige realiteit het beste is voor het kalf en de koe. Hoe langer je kalf en koe bij elkaar laat, hoe zwaarder het afscheid en hoe groter de stress. Bovendien is het sneller scheiden ook beter voor de gezondheid van het kalf: zo zijn ze minder vatbaar voor ziektes.
Waarom vroeg scheiden? Het scheiden van koe en kalf kort na de geboorte zou de kans op overdracht van pathogenen van koe op kalf verminderen. Pasgeboren kalveren hebben immers een beperkte immuniteit en zijn dus gevoelig voor ziekten.
Dat doen melkveehouders om te voorkomen dat de kalfjes ziek worden. Kalfjes hebben na de geboorte een lage weerstand en zijn gevoelig voor besmetting met ziektekiemen, die bijvoorbeeld in de mest kunnen zitten.
Antwoord : Op een aantal biologische bedrijven blijft het kalf bij de moeder. De periode varieert van 2 maanden tot wel een half jaar. De kalveren lopen dan tussen de melkkoeien en kunnen zowel bij de eigen moeder als bij andere koeien zuigen.
Een deel van de vrouwelijke kalfjes die op de melkveebedrijven geboren worden, dient om later ingezet te worden ter vervanging van opgebruikte melkkoeien. Het overschot aan vrouwelijke kalfjes en alle mannelijke kalfjes worden verkocht aan vleeskalverenbedrijven, waar ze worden vetgemest voor de slacht.
Mannelijke kalfjes geven geen melk en zijn daarom 'nutteloos' voor de melkveehouder. In Nederland worden ze meestal op een apart bedrijf vetgemest voor hun vlees. Daarom worden ze ook wel vleeskalveren genoemd. In sommige landen worden de mannelijke kalfjes direct na de geboorte gedood.
Koeien leven in kuddes en krijgen een kalfje als ze ongeveer twee jaar oud zijn. Een koe is een vrouwtjesrund en een mannetjesrund noemen we een stier. Een rund heeft van nature horens om zich te verdedigen. Koeien kunnen wel 20 jaar oud worden, maar worden meestal al eerder geslacht voor het vlees en de vacht.
Met loeien zegt een koe eigenlijk: 'Hier ben ik'. Dat is belangrijk bij moeder en kalf, bij stieren en bij dieren die van de koppel zijn afgedwaald of weggehaald. Ook tochtige koeien loeien om de aandacht op zichzelf te vestigen, net als hongerig rundvee.
Het merendeel van deze kalfjes is een 'restproduct. ' De stiertjes geven tenslotte geen melk en groeien niet snel genoeg om er biefstuk van te maken. Dus worden zij vetgemest en geslacht voor kalfsvlees, na een kort leven zonder moeder.
De meeste vleeskalveren in Nederland – de witvleeskalveren – worden al op de leeftijd van zes maanden geslacht.Rosékalveren worden geslacht als ze acht à negen maanden oud zijn. Het kalfsvlees is grotendeels bestemd voor de export.
Maar het idee is hetzelfde: de kalfjes staan daar alleen, 'om onderlinge besmettingen tegen te gaan' en 'te controleren of ze hun voedsel goed opnemen'. Dat klinkt misschien goed, maar 'dierenwelzijn' is hier niet het grootste belang. Anders zouden de kalfjes wel gewoon bij hun moeder mogen blijven, natuurlijk.
Klein kalf aanhouden kost € 5 per week
Een klein kalf van 38 kg kan 6 liter melk per dag opnemen. De opbrengstprijs voor zo'n kalf is € 2,50 per kilo. Bij een gemiddelde melkpoederprijs van € 190 per 100 kg melk is het voersaldo € 70, als het kalf 14 dagen op uw bedrijf is.
De biest/melk die het kalf drinkt moet via de slokdarm in de lebmaag terecht komen. Onderweg komt de biest langs de pens. Het kalf heeft een plooi ter hoogte van de pens die ervoor zorgt dat, als er warme melk door de slokdarm gaat, de melk direct in de lebmaag terecht komt en niet in de pens.
Kalf – jong dier, ook wel 'kuuske' genoemd (stierkalf = mannelijk, vaarskalf = vrouwelijk); Pink – eenjarig kalf, ook wel 'hokkeling' genoemd; Var – jonge stier; Vaars – jonge koe die voor het eerst is gedekt, ook wel 'maal' of 'eerstekalfskoe' genoemd.
Voor de productie van melk krijgt een koe ieder jaar een kalf. Kalveren worden in de melkveehouderij vrijwel direct na de geboorte bij de moeder weggehaald.
Alvorens een kalf te doden wordt het dier volgens de Europese regels met een schietmasker verdoofd. Degenen die dat op een slachterij doen, hebben hiervoor een speciale opleiding genoten. Na het verdoven wordt een halssnede toegebracht waardoor het dier leegbloedt, het hart pompt immers nog.
Stierkalfjes gaan naar de kalverhouderij
Na ongeveer twee weken op de melkveehouderij gaan ze naar een vleeskalverhouderij. Daar worden ze opgefokt om na ongeveer een 8 maanden te worden geslacht. Het kalfsvlees gaat bijna allemaal naar het buitenland, omdat in Nederland relatief weinig kalfsvlees wordt gegeten.
Hij weet niet eens dat de doek rood is! Stieren zijn namelijk kleurenblind. Toch zal de stier wel achter het doek aangaan, omdat hij reageerd op alles wat er om hem heen beweegt. Zo wil de stier zich verdedigen tegen zijn aanvallers.
Stieren, ossen en kalveren worden alleen voor het vlees gehouden. Dit vlees ligt als rundvlees of kalfsvlees in de winkel. Onbewerkt mager rundvlees staat in de Schijf van Vijf.
In tegenstelling tot stereotypen, zijn koeien geen hersenloze wezens. Er is aangetoond dat ze complexe emoties voelen en verwerken. Ze huilen zelfs, compleet met het laten van tranen net als mensen.
Elke koe heeft een eigen stemgeluid, waarmee ze emoties kan uiten. Dat blijkt uit onderzoek naar de geluiden van koeien in positieve en negatieve omstandigheden, zoals wachten op voer, afzondering van de kudde, hitte en kou.
Als je wordt aangevallen door een koe, geef het dier dan een gerichte tik op de neus met een stok. Als een koe je hond aanvalt, probeer je huisdier dan niet te beschermen, maar laat hem los. De kans is groot dat jouw hond sneller de benen neemt dan jij.
Een mannelijk kalf wordt stierkalf genoemd. Een stierkalf is bij de geboorte zwaarder dan een vaarskalf. Dit veroorzaakt een groter aantal moeilijke geboorten, en ook is het aantal doodgeboorten groter dan bij vaarskalveren.
Voorbeelden van herkauwers zijn: de geit, het schaap, het rund, de antilope, het hert en de giraffe.
Vroeger deelden de mensen uit een straat of familie samen een koe. Eerst maakten ze gebruik van haar melk en als die productie gestopt was, deelden ze haar vlees. Van kop tot staart werd de koe gebruikt voor de maaltijden.