Alle peuters zijn wel eens boos of opstandig. Dat komt bijvoorbeeld tot uiting door schreeuwen, schelden, slaan, bijten of wegrennen. Dit gedrag komt omdat je kind aan het oefenen is met zelfstandiger worden. Je kind merkt dat het makkelijk van jou kan weggaan en probeert uit hoe ver het over grenzen kan gaan.
Waarom gilt ons kind? Kleine kinderen kunnen nog niet (goed) verwoorden wat ze voelen. Als ze overmand worden door heftige emoties zoals boosheid, frustratie of angst, gebruiken ze hun lichaam om duidelijk te maken dat er iets aan de hand is. Ze gaan huilen, roepen, gillen, met dingen gooien, slaan, etc.
Kinderen gillen en schreeuwen vaak wanneer ze in een groep samen zijn. En de hoeveelheid audio verschilt ook per kind. Veel kinderen hebben het schreeuwen nodig (zo lijkt) om zichzelf te manifesteren en te laten zien dat ze er zijn.
Veel kinderen ongebreideld onbeheerst zijn.Buiten het gewone enthousiaste wedstrijdgeluid, angst, pijn en verdriet hebben ze geleerd dat ze met schreeuwen wat bereiken. Veel kinderen hebben van hun ouders geleerd dat ze hun zin krijgen als ze schreeuwen en dat leereffect generaliseert zich naar andere situaties.
Kinderen gillen en schreeuwen vaak wanneer ze in een groep samen zijn. Dit doen ze om aandacht te vragen. Een kind denkt: als ik zo hard mogelijk praat of gil dan word ik gehoord. En omdat kinderstemmen vaak hoger zijn dan die van volwassenen, lijkt het alsof ze meer lawaai maken.
Omdat ze overweldigd worden door geluk en opwinding . Kinderen gillen vaak van vreugde als ze spelen, opgewonden zijn en een positieve sensorische overbelasting ervaren. Vreugdevol geschreeuw kan zelfs worden aangemoedigd in de juiste situaties. Kinderen van 2 tot kleuters hebben moeite om te identificeren wanneer ze luidruchtig zijn.
Alle peuters zijn wel eens boos of opstandig. Dat komt bijvoorbeeld tot uiting door schreeuwen, schelden, slaan, bijten of wegrennen. Dit gedrag komt omdat je kind aan het oefenen is met zelfstandiger worden. Je kind merkt dat het makkelijk van jou kan weggaan en probeert uit hoe ver het over grenzen kan gaan.
Schreeuwen voelt misschien als een goede manier om gehoord te worden omdat het zo luid is. Maar het kan leiden tot angstgevoelens, een negatief zelfbeeld, verwarring en verdriet.Het kan op de lange termijn ook een impact hebben op de geestelijke gezondheid en het welzijn van kinderen.
Je kan bijvoorbeeld snel boos worden op je kind, omdat je het gevoel hebt dat het gedrag van je kind een reflectie is van hoe goed jij het doet als vader of moeder. Als je kind niet luistert of zich niet gedraagt, voel jij dat je faalt. Dat raakt jou persoonlijk, waardoor je veel emoties kan voelen.
Driftbuien bij peuters en kinderen zijn normaal in hun ontwikkeling. Deze schreeuwende, schoppende, huilende buien zijn onderdeel van de normale ontwikkeling en stellen onze kinderen in staat om hun ongenoegen en/of frustratie over een gebeurtenis of reactie te uiten, meestal wanneer ze hun zin niet krijgen of iets wat ze willen.
Door rustig te blijven geef je het kind/ de volwassene de ruimte om boos te zijn. Toon begrip en heel veel geduld. Bedenk elke keer weer dat het kind jou niet bewust dwars zit, maar dat het niet weet hoe het zich anders kan uiten. Je kan jezelf rustig houden of maken door je even op iets heel anders te concentreren.
Ze kunnen huilen, zeuren, schreeuwen of schreeuwen als ze zich in een stressvolle situatie bevinden of sterke gevoelens hebben . Zelfs als uw kind sterke taalvaardigheden heeft, kan het zijn dat ze niet in staat zijn om uit te drukken hoe ze zich voelen als ze getriggerd worden. Schreeuwen en huilen is misschien de enige manier waarop ze hun intense gevoelens kunnen uiten.
Gillen helpt kinderen te leren communiceren met de wereld: hoe kan ik iets duidelijk maken aan de ander? En door te gillen ontdekken ze hun eigen stem. Naarmate kinderen ouder worden, leren ze dat ze ook op andere manieren iets duidelijk kunnen maken of gevoelens kunnen uiten.
Huilen en schreeuwen
Wees consequent en geef niet alsnog toe, want op die manier leren kinderen dat je door te huilen en te schreeuwen je zin krijgt. Ze gaan het dan dus juist vaker doen. Ga vooral zelf niet terugschreeuwen, maar probeer rust uit te stralen.
'Ik hou van jou! ' De liefde voor je kleinkind is, net als voor je eigen kind, onvoorwaardelijk. Zeg hen regelmatig dat je ze graag ziet en dat niets daar iets aan zal veranderen.
Je kind is op deze leeftijd sterk op jou, de volwassene gericht en zoekt op verschillende manieren contact. Hij ontdekt dat hij een mening kan hebben en uit dat in dit geval door te schreeuwen. Daarmee laat hij merken dat hij het ergens niet mee eens is en/of aandacht wil.
Help kinderen om het onder woorden te brengen.
Geef indien nodig een time-out om uw kind tot rust te laten komen of herinner hem of haar aan de huisregels en verwachtingen — "Er wordt niet geschreeuwd of met spullen gegooid. Haal diep adem en word rustig." Herinner uw kind eraan om met u te praten zonder te zeuren, te mokken of te schreeuwen.
Meestal begint de peuterpuberteit wanneer je kind anderhalf tot twee jaar oud is (ook wel de 'terrible twos' genoemd). Het eindpunt ligt vaak rond de leeftijd van drie of vier jaar. Elk kind is echter anders, en peuters puberen niet allemaal even lang of even intens – net als tieners.
De meeste kinderen hebben een set gedragingen in hun gereedschapskist om te krijgen wat ze willen. Zo leren ze om door de wereld te navigeren. Op jonge leeftijd realiseren ze zich dat gedragingen als zeuren, huilen... schreeuwen uit volle borst hen vaak geven wat ze willen.
Een parentale burn-out is een toestand van fysieke, emotionele en mentale uitputting die wordt veroorzaakt door de constante stress van het ouderschap. Niet te verwarren met normale ouderlijke stress, die vaak tijdelijk is.
Boosheid is voor velen een bekende emotie. We ervaren deze emotie bijvoorbeeld wanneer we onrechtvaardig behandeld, bedrogen of beledigd worden en uiten boosheid door te slaan, schoppen en schreeuwen.
In de peutertijd ontwikkelt je kind zich snel. Je kind begrijpt en spreekt steeds meer woorden en zinnen, speelt meer samen met andere kinderen en doet steeds meer dingen zelf. Ze oefenen met zelfstandig worden.
Schreeuwen veroorzaakt het vrijkomen van endorfine, ook wel “feel good” hormonen genoemd. Deze endorfines zorgen voor een gevoel van euforie en geluk, waardoor het stressniveau afneemt. Daarnaast verhoogt schreeuwen de opname van zuurstof, waardoor de bloedsomloop verbetert en het hart van zuurstof wordt voorzien.
Meestal komt agressief gedrag voort uit frustratie.Je kindje weet nog niet zo goed hoe hij zijn emoties moet uiten. Daarnaast wil je peuter soms dingen waar hij eigenlijk nog te klein voor is. Als dit niet lukt, groeit zijn frustratie die hij dan uit met bijvoorbeeld schoppen, slaan of bijten.