Vaak komt dit door neurologische problemen, zoals een beroerte, Multiple Sclerose of de ziekte van Parkinson. Ook overmatige spanning, zoals in een drukke periode met veel zorgen of stress, kan voor problemen zorgen.
Iemand die moeilijk uit zijn woorden komt, kan worden omschreven als “woordvindingsproblemen hebben” of “moeite hebben met spreken.” Dit kan verschillende oorzaken hebben, zoals stress, vermoeidheid, een taalstoornis of andere onderliggende gezondheidsproblemen.
De termen Broca afasie (moeilijk spreken, taalgebruik) en Wernicke afasie (verstoord taalbegrip ook in luisteren en lezen) worden minder gebruikt dan voorheen omdat er vaak een mengbeeld is; de Globale afasie.
Als je spraakapraxie hebt, kun je niet goed de klanken en uitspraak vinden van een woord dat je wilt zeggen. De oorzaak hiervan is hersenbeschadiging. Een logopedist kan onderzoek doen.Die kan je helpen om beter te praten.
Luister actief: geef volledige aandacht aan de ander. Wees duidelijk: gebruik heldere taal om je boodschap over te brengen. Gebruik non-verbale signalen: let op lichaamstaal en gezichtsuitdrukkingen. Stel vragen: verifieer of je de ander goed begrepen hebt.
Symptomen afasie
Mensen met afasie kunnen moeite hebben met spreken of het volgen van gesprekken. Maar ook zaken als het lezen van de krant, het volgen van een televisieprogramma of het schrijven van een brief kunnen lastig zijn. Soms is ook de non-verbale communicatie lastig.
Meestal worden moeilijkheden en problemen in de communicatie geassocieerd met een gebrek aan emotionele volwassenheid, blokkade van emoties of behoeften, een laag zelfbeeld, gebrek aan respect voor zichzelf of anderen.
Plotselinge moeite met het vinden van woorden, met name als de spraak niet vloeiend en moeizaam wordt, kan duiden op een onderliggende ernstige neurologische aandoening zoals een beroerte of hersenletsel . Neurologische aandoeningen kunnen ook afasie en problemen met het vinden van woorden veroorzaken.
Woordvindingsproblemen kunnen daardoor twee oorzaken hebben: of je hebt een probleem om op de juiste woordvorm te komen, of je hebt een probleem om het juiste betekenisconcept te vinden.
Afasie is een taalstoornis die kan ontstaan door schade aan de hersenen. De schade aan de hersenen is niet aangeboren. De schade kan ontstaan door een herseninfarct, een hersenbloeding of een ongeluk. Een persoon met afasie heeft moeite met praten, begrijpen van gesproken taal, schrijven en of lezen.
Dysartrie kan op heel veel verschillende manieren ontstaan. Zo kan het plotseling ontstaan na bijvoorbeeld een CVA (beroerte), een hersentumor of andere hersenbeschadiging. Het kan ook ontstaan door een progressieve ziekte zoals Multiple sclerose (MS), de ziekte van Parkinson en Amyotrofische Lateraal Sclerose (ALS).
Wat veroorzaakt frequente woordvindingsproblemen? Woordvindingsproblemen bij volwassenen kunnen verschillende oorzaken hebben, zoals: Typische leeftijdsgebonden veranderingen in de hersenen . Neurologische aandoeningen, zoals dementie, traumatisch hersenletsel, de ziekte van Parkinson, multiple sclerose, beroerte of long COVID.
Amnestische afasie of verbale afasie is een taalstoornis (fatische stoornis) waarbij er sprake is van woord- en naamvindstoornis. De patient begrijpt vaak wel wat er tegen hem gezegd wordt en weet zich vaak ook uit te drukken in tegenstelling tot de andere afasieen.
Afasie is een communicatiestoornis die het moeilijk maakt om woorden te gebruiken . Het kan uw spraak, schrijven en het vermogen om taal te begrijpen beïnvloeden.
Dysartrie kan ontstaan door een beroerte (CVA), een hersentumor, een ongeluk, een spierziekte of een andere neurologische (spier)aandoening.
De logopedist stelt vast of er sprake is van woordvindproblemen. De logopedist kan het spreken onderzoeken en een aantal taaltesten doen om de problemen in kaart te brengen. Verdere begeleiding kan bestaan uit het trainen van de woordvinding en/of het geven van adviezen over het omgaan met woordvindproblemen.
Soms vraag je je misschien af of woordvindproblemen een teken zijn van een ernstiger probleem, zoals het begin van dementie. Het onvermogen om woorden op te roepen kan om vele redenen gebeuren.Deze omvatten typische leeftijdsgebonden veranderingen in de hersenen, depressie, angst, stress of slaapgebrek.
FTD begint meestal sluipend; heel geleidelijk gaat een persoon zich anders gedragen dan vroeger. Er kan sprake zijn van apathie, waarbij iemand minder initiatief neemt, minder behoefte heeft aan sociaal contact en minder emoties toont.
Dysartrie is wanneer u moeite heeft met spreken omdat de spieren die u gebruikt voor spraak zwak zijn . Het kan worden veroorzaakt door aandoeningen die uw hersenen of zenuwen beschadigen en door sommige medicijnen. Logopedie kan helpen.
Vermoeidheid, angst of stress kunnen de cognitieve processen beïnvloeden die nodig zijn voor spraak, waardoor het vaak moeilijk wordt om bepaalde woorden of details te herinneren. Personen die last hebben van sociale angst kunnen een droge mond krijgen of struikelen over hun woorden wanneer ze met anderen communiceren.
Dysartrie. Als je dysartrie hebt, dan kun je de spieren waarmee je praat minder goed bewegen. Dit maakt het lastig om woorden duidelijk uit te spreken. Ook kan het zijn dat je stem anders klinkt en dat het moeilijker is om adem te halen.
Communicatiestoornissen kunnen ontwikkelings- of verworven aandoeningen zijn. Oorzaken zijn onder andere: abnormale hersenontwikkeling . blootstelling aan middelenmisbruik of toxines voor de geboorte.
Slechte communicatie ontstaat vaak door een combinatie van factoren die de helderheid en de bedoelde boodschap beïnvloeden. Het begint meestal met onduidelijke uitdrukkingen of het gebruik van jargon dat niet door iedereen wordt begrepen.