Schreeuwen dient als een uitlaatklep en vermindert de spanning. Het is een oerreactie. Dieren doen dit ook als ze zich bedreigd voelen. “Agressief of boos gedrag komt uit een wat primitief gedeelte van de hersenen (de amygdala).
Waarom schreeuwen mensen eigenlijk? Mensen schreeuwen vaak als gevolg van een overvloed aan emoties, zoals frustratie, woede of stress. Soms is het aangeleerd gedrag door ervaringen uit het verleden of een manier om controle te krijgen over een situatie.
Schreeuwen kan geassocieerd worden met een veelheid aan emoties of functies . We kunnen schreeuwen als we verrast zijn of als we vreugde, plezier of opwinding ervaren. We schreeuwen ook van verdriet, angst en rouw. We kunnen schreeuwen als we ons favoriete sportteam aanmoedigen of zelfs tijdens intimiteit.
Boosheid is voor velen een bekende emotie. We ervaren deze emotie bijvoorbeeld wanneer we onrechtvaardig behandeld, bedrogen of beledigd worden en uiten boosheid door te slaan, schoppen en schreeuwen.
Als iemand iets zegt dat je niet leuk vindt, wil je gaan schelden en schreeuwen. Je kan er niks aan doen, maar het gebeurt steeds weer. Ook lieg je meer dan eens of maak je dingen expres stuk. Als je hier vaak last van hebt dan kan het zijn dat een gedragsstoornis hebt.
Schreeuwen kan het gevolg zijn van een gevoel van overweldigd zijn, pijn en angst en is vaak een poging om gehoord te worden. Het ondermijnt echter het luisteren door beide partijen, omdat je je richt op het verkrijgen van een gevoel van veiligheid en controle.
Bij secundaire emoties kun je denken aan frustratie, cynisme, roddelen klagen en slachtoffergedrag. Zo kan iemand verdriet tonen, maar zit daaronder eigenlijk boosheid, of toont iemand blijdschap terwijl er angst is. Als iemand secundaire gevoelens ervaart dan worden vaak ook de ogen gesloten.
Nadat je bent uitgescholden, is het belangrijk om je veiligheid de hoogste prioriteit te geven. Ga weg uit de situatie als je kunt. Praat met iemand die je vertrouwt over de situatie en hoe je je daarbij voelt, en vraag om hulp . Overweeg om mindfulness- of ontspanningsoefeningen te doen om te kalmeren.
Geestelijk geweld
Alle vormen van geweld tegen een kind zijn kindermishandeling. En er is nog een vorm van geweld die ook schadelijk is voor kinderen. Als je ouders elkaar slaan, elkaar uitschelden of gemene dingen naar elkaar schreeuwen, en jij bent daar bij, dan is dat ook kindermishandeling.
Je kunt woedeaanvallen ervaren als je psychische klachten hebt, maar ook zonder vastgestelde diagnose is een aanval goed mogelijk. De aanleiding is in veel gevallen stress of een trauma.Maar ook andere factoren spelen een rol.Karakter en aanleg spelen een rol bij woedeaanvallen.
Stress en vermoeidheid: Chronische stress, vermoeidheid en slaapgebrek kunnen de frustratiedrempel van een persoon verlagen, wat kan leiden tot schreeuwbuien.
Emotionele ontlading
Het opkroppen van emoties kan leiden tot verhoogde spanning en angst, wat een negatieve invloed kan hebben op het hart. Schreeuwen is een gezonde manier om je gevoelens te uiten, het bevordert het emotionele welzijn en is uiteindelijk goed voor je hart.
Helaas zorgt schreeuwen ervoor dat iemand niet alleen bang voor je wordt. Het kan ook echt een angstreactie opwekken, zoals vechten, vluchten of bevriezen. Volgens de National Alliance on Mental Illnesses zorgt schreeuwen ervoor dat stresshormonen vrijkomen, wat leidt tot spanning en hoge bloeddruk .
Het geweld kan lichamelijk zijn of seksueel, maar ook verbaal geweld, zoals schreeuwen of bedreigen hoort daarbij. Alle huiselijk geweld is strafbaar.
Voor mensen die onder extreme druk staan, kan schreeuwen het resultaat zijn van opgebouwde stress . Anderen schreeuwen als reactie op angst of paniek wanneer ze zich overweldigd of getriggerd voelen. Zelfs kinderen kunnen hun toevlucht nemen tot schreeuwen om zich gehoord te voelen.
Schreeuwen voelt misschien als een goede manier om gehoord te worden omdat het zo luid is. Maar het kan leiden tot angstgevoelens, een negatief zelfbeeld, verwarring en verdriet. Het kan op de lange termijn ook een impact hebben op de geestelijke gezondheid en het welzijn van kinderen.
Een parentale burn-out is een toestand van fysieke, emotionele en mentale uitputting die wordt veroorzaakt door de constante stress van het ouderschap. Niet te verwarren met normale ouderlijke stress, die vaak tijdelijk is.
Veel mensen lopen met een boogje om schreeuwende mensen heen. Dat is heel normaal, menselijk gedrag. We zijn allemaal geprogrammeerd om in een paar tellen te beoordelen of we gevaar lopen als we iemand ontmoeten en schreeuwen boezemt ons angst in. Je associeert het al snel met agressie.
Psychisch grensoverschrijdend gedrag gaat over elk incident waarbij een persoon psychisch wordt bedreigd of aangevallen. Voorbeelden zijn schreeuwen, uitschelden, kleineren, vernederen, bedreigen, chanteren, afwijzen, opsluiten, onterechte ernstige beschuldigen, …
Het korte antwoord is dat mensen schreeuwen omdat ze boos en gefrustreerd zijn, of omdat ze zich diepbedroefd voelen over iets dat niets met de huidige situatie te maken heeft , en dat het probleem dat hen boos maakt niet het echte probleem is.
Regelmatig tegen iemand schreeuwen verandert de geest, de hersenen en het lichaam op allerlei manieren. Zo verhoogt het de activiteit van de amygdala (het emotionele brein), verhoogt het de hoeveelheid stresshormonen in de bloedbaan, verhoogt de spierspanning en nog veel meer .
Ons lichaam spreekt
Denk aan de impact van verdriet op de fysieke gezondheid. Naast emotionele pijn kan verdriet zich uiten in fysieke symptomen zoals vermoeidheid, spierpijn en zelfs veranderingen in eetlust en slaappatronen. Het delen van je verhaal heeft kracht, maar slechts tot op zekere hoogte.
Onze woede kan ons vertellen dat we een belangrijk emotioneel probleem in ons leven niet aanpakken, of dat te veel van onszelf — onze overtuigingen, waarden, verlangens of ambities — in een relatie in gevaar komt . Onze woede kan een signaal zijn dat we meer doen en meer geven dan we comfortabel kunnen doen of geven.
Meestal is woede een reactie op een situatie die ons in gevaar brengt. Bijvoorbeeld als anderen handelen op een manier die niet in overeenkomst is met onze belangen, wanneer ons iets ontzegt wordt of wanneer we ons doel niet kunnen bereiken. Het kan ook een psychologische reactie zijn om een ander gevoel.