In een grondbed leren kinderen al snel de grenzen van het bed kennen en er niet meer overheen te gaan. Sommige hebben het daarvoor nodig er 1 of 2 keer uit te vallen, sommigen merken het zelfs zonder een keer te vallen. Met een grondbed is de hoogte zo laag dat een keer vallen niet erg is.
Wanneer je jouw matras op de grond gaat leggen, kan dat vocht nergens naar toe. Er is geen ventilatie, waardoor je de ideale omgeving voor schimmels en bacteriën creëert in je matras. Die schimmels en bacteriën zorgen op hun beurt dan weer voor allerlei allergieën en vieze geurtjes. Niet erg rustgevend dus.
Het kan zelfs nog erger: slapen op de grond vergroot de kans op een hernia. De stevige ondergrond ondersteunt de S-curve van je ruggenwervel namelijk niet. En zonder die steun, knellen de tussenwervels. Dat bewijst dus dat slapen op de grond niet altijd even goed is, en slapen op een slechte matras al helemaal niet.
Bij een driftbui uit je kind zijn emoties op een heftige manier. Jonge kinderen kunnen hun emoties nog niet controleren, waardoor hun boosheid explosief naar buiten komt. Je kind gaat schreeuwen, slaan, op de grond liggen, schoppen of trappelen met zijn benen en armen.
Vanaf de geboorte kan een kindje op een vloerbed slapen. Zorg voor een stevig matras en voorkom dat je kindje in de knel kan komen te zitten. Hou je dus aan de algemene richtlijnen. Binnen het Montessori gedachtegoed slapen veel kindjes vanaf de geboorte al op een matras op de grond.
Naast dat een peuterbed ruimte bespaart ten opzichte van een eenpersoonsbed, is een peuterbed makkelijker door te schuiven naar een eventueel volgende kindje. Zo kan je tweede (of derde of vierde) kindje ook nog genieten van het peuterbedje. Ook heeft een peuterbed vaak een lagere instap dan een eenpersoonsbed.
Een ledikant is meestal geschikt tot de leeftijd van 2,5 jaar, maar het kan zijn dat je kindje eerder toe is aan een groter bed. Voelt je peuter zich opgesloten in het ledikant, slaapt hij erg onrustig en klimt hij er op eigen houtje uit? Dan is het tijd voor een peuterbed.
Fladderen bij opwinding is een heel normaal verschijnsel. Bijvoorbeeld als je elkaar na een tijdje weer ziet en jouw kind heel enthousiast is. Bij heftige emoties kan het fladderen nog langer duren. Soms gaat een kind erbij springen of rondjes draaien.
Een Montessori-bed, of een vloerbed, volgt de opvoedingsfilosofie van Montessori, waarbij kinderen onafhankelijkheid en verantwoordelijkheid wordt bijgebracht. Dit soort bed kan een uitstekende aanvulling zijn op de slaapkamer van je jonge kind. Het biedt veel vrijheid om de omgeving te verkennen.
Verminderd oogcontact is een bekend symptoom van autisme. Waarom kinderen met autisme minder naar de ogen van anderen kijken, is onbekend. Er zijn twee mogelijke verklaringen: kinderen met autisme vermijden oogcontact, omdat ze het stressvol en vervelend vinden om een ander in de ogen te kijken.
Je kunt er voor kiezen om enkel het matras op de grond te leggen, maar hier zitten wel nadelen aan. Een matras moet ventileren, en dit lukt niet wanneer hij plat op de grond ligt. Je kunt dus beter gaan voor een lattenbodem. Een lattenbodem is plat, en in de meeste gevallen dus niet zichtbaar.
Leg een dik laken of matje op de grond.
Test je slaapmatje uit om er zeker van te zijn dat het voldoende steun biedt voor je rug. In sommige delen van de wereld slapen mensen op geïsoleerde matten. Tatami-matten zijn heel goed voor herhaaldelijk gebruik, maar massagematten, futons en zelfs yogamatten zijn ook geschikt.
Een matrasbeschermer is een laag tussen bedbodem en matras en kan van verschillende materialen zijn gemaakt, zoals polyester of katoen. Een matrasbeschermer tussen matras en bedbodem heeft als voordeel dat het condensvorming kan tegengaan, omdat het helpt in de vochtafvoer. Dit kan namelijk schimmelvorming veroorzaken.
Een rechte stevige ondergrond biedt de meest natuurlijke houding in plaats van een slap matras. De grond zal echter uw doorbloeding afknellen waardoor er een onrustige slaap ontstaat.
Op een boxspring bed kan elk type matras gebruikt worden. Van origine werden boxsprings met een bonellveren matras of met pocketveer matras verkocht, maar tegenwoordig kan elk matras op een boxspring. Net zoals in een ledikant.
Pocketmatrassen zijn koele matrassen en niet geschikt voor mensen die het snel koud hebben. Een pocketmatras is iets minder hygiënisch. Een pocketmatras is hierdoor minder geschikt voor mensen met allergieën. Het ijzer van de pocketveren creëert een magnetisch veld en verhoogt zodoende spierspanning.
Vloerbed / grondbed. Het vloerbed zorgt ervoor dat je kind niet vastzit in een ledikant en dus zelf kan bepalen of hij wil slapen. Is hij eerder wakker of is hij nog niet moe maar wel toe aan rust, dan kan hij dus eerst gaan spelen voordat hij in slaap valt.
Een peuterbed noem je ook wel een juniorbed. Het heeft een afmeting van 70 x 150 cm. Je kindje kan hier vanaf 2,5 jaar tot een jaar of 7 in slapen (hierna volgt het tienerbed). Het peuterbed heeft een 'tussenin-maat' en maakt de stap van een ledikant naar een groot bed (zonder spijlen) wat kleiner.
Wat is een familiebed? Een familiebed is eigenlijk precies wat het zegt: één groot bed waar de hele familie in slaapt. Dat is dus niet hetzelfde als het ouderlijk bed met daarin 2 kinderen die rondwoelen, maar gewoon een écht bed voor iedereen.
Iemand met PDD-NOS heeft last van sociale en communicatieve problemen zoals bij autisme, maar dan in mildere vorm. Er wordt dan ook wel gesproken van aan 'autisme verwante problematiek' of de term PDD-NOS (Pervasive Developmental Disorder Not Otherwise Specified).
Als je kind al 2 jaar oud is, dan raden we je aan om een junior bed te kiezen. Dit is langer bruikbaar. Kies dan bijvoorbeeld voor een junior bed van 70x160 cm, met beschermende hekjes. Ze beschermen je kind niet alleen van eventueel nachtelijk vallen, maar ze geven hen ook een geborgen gevoel.
Tip 2: Ga voor een uitgebreid bedritueel
Het biedt je kind een stukje voorspelbaarheid en het helpt de dag op een rustige manier af te sluiten. Door alle eventuele 'smoesjes' om nog even uit bed te komen of je aandacht te vragen, standaard op te nemen in het bedritueel, kun je heel wat 'smoesjes' van je kind voorkomen.
Ieder kind is anders. Sommigen kunnen niet wachten om in het grote bed te slapen, maar de meesten zijn zeer gehecht aan de veilige cocon van hun babybedje. Er is geen 'ideale' leeftijd om de overgang te maken, meestal is dat tussen de 18 maanden en de 3,5 jaar, met een piek rond de 3 jaar.