In Europa worden sinds de 14e eeuw steeds vaker mensen in een kist begraven. Vanaf de 17e eeuw werd het gebruikelijk en inmiddels is het onderdeel van onze cultuur geworden. Dit om praktische en hygiënische redenen. Zo is het is een stuk gemakkelijker om een overleden persoon in een kist te vervoeren.
Kisten kunnen helpen het lichaam van de overledene na de begrafenis te beschermen tegen aaseters, grafrovers en vroegtijdig verval . Kisten maken het mogelijk het lichaam naar de begraafplaats te vervoeren. Kisten geven het gevoel dat u uw dierbare een vredige en comfortabele rustplaats hebt gegeven.
Wat zijn de regels? De wetgever schrijft niet voor dat een kist verplicht is, maar er zijn wel regels voor het omhullen van het lichaam tijdens de begrafenis of crematie. Een overledene moet hygienisch vast kunnen worden gehouden voor het vervoer naar het graf of de invoer in de crematieoven.
Als vorm van executie werd het levend begraven van veroordeelden onder andere toegepast in het Chinese Keizerrijk. Ook in de Nederlanden en Europa was deze executievorm niet ongebruikelijk. Vooral tijdens de Inquisitie werd de straf toegepast voor (veelal) vrouwelijke ketters.
Het woord taphophobia is afgeleid van het Griekse taphos (graf) en phobos wat 'angst' of 'vrees' betekent. Het gaat dus om de intense angst om levend begraven te worden.
De schattingen gaan van 10 minuten tot 36 uur, maar veel langer dan dat zal het niet duren voor je stikt. Kleine mensen zullen het doorgaans iets langer rekken dan grote mensen doordat ze een grotere voorraad zuurstof hebben.
Ook zorgt de kist ervoor dat anderen niet in contact kunnen komen met vocht dat eventueel het lichaam van de overledene kan verliezen en zo voor besmetting kan zorgen. Bovenal heeft de kist een symbolische betekenis, want net als bij de oude Egyptenaren geven wij een “huis” mee aan de overledene.
Een doodskist van schimmel is precies wat u denkt dat het is: een kist die niet van hout is gemaakt, maar van materialen uit de natuur. Om precies te zijn: van mycelium. Dat is een netwerk van schimmeldraden. Onder de grond groeien schimmels door in complexe, fijndradige structuren.
Grofweg kan je aanhouden dat massief vuren- of populierenhout 10 tot 15 jaar goed blijft. Eikenhout en tropisch hout 25 tot 50 jaar. Wanneer je kiest voor een fineer houten kist, dat is spaanplaat met een heel dun laagje hout eroverheen, moet je rekening houden met een houdbaarheid van een maand.
Naast de genoemde voorwerpen is het ook handig om na te denken over de kleding die de overledene draagt in de kist. Veel kleding bestaat uit moeilijk afbreekbare kunstvezels zoals nylon. Let ook op het materiaal van de schoenen; schoenen van bijvoorbeeld (kunst)leer zijn erg belastend voor de grond.
Wat gebeurt er met de restanten van een overledene, als (na 10 jaar) een graf wordt geruimd? Meestal hebben de grafrechten van een algemeen graf een looptijd van minimaal tien of vijftien jaar. Daarna wordt het graf automatisch geruimd en is er geen verlenging van het algemene graf mogelijk.
Bij het cremeren wordt de kist in een crematieoven geplaatst. De kist vergaat daarbij door de hitte. Voorafgaand aan een crematie is er vaak een uitvaartdienst of een kerkdienst, maar het hoeft niet. Na het afscheid brengt de uitvaartondernemer de kist naar de crematieruimte, waar de uiteindelijke crematie plaatsvindt.
Vaak kiezen mensen voor begraven, omdat er dan voor nabestaanden een plek is om naartoe te gaan.Om te herdenken en om herinneringen op te halen.
U mag een overledene niet eerder dan 36 uur na overlijden laten begraven of cremeren.En niet later dan 6 werkdagen na overlijden. Het weekend en feestdagen zijn geen werkdagen. Na de crematie moet het crematorium de as van de overledene 1 maand bewaren.
Traditiegetrouw is het antwoord de naam van de overledene, met al zijn of haar titels. Die kennen we niet, is dan het antwoord. De ceremoniemeester klopt andermaal, en geeft als antwoord op de vraag wie wil binnenkomen een verkorte versie van alle wereldlijke titels.
Nagel aan iemands doodskist. Iets wat of iemand die veel verdriet of ergernis veroorzaakt. Nagel is een oud woord voor 'spijker'.
De prijs van een rieten mand doodskist ligt tussen de 1000 en 1200 euro. Alle rieten doodskisten zijn met de hand gemaakt van pitriet, abaca en bamboe. De bekleding is gemaakt van ongebleekt katoen (milieuvriendelijk).
Vroeger was deze angst echter nog enigszins gegrond. Tegenwoordig is levend begraven worden uitgesloten, zeggen zowel doktoren als uitvaartondernemers.
Voordat ze de begraafplaats verlaten, gooien de dierbaren van de overledene misschien een handvol aarde of aarde op de kist, urn of grafkelder. Simpel gezegd is dit om te symboliseren dat de overledene (net als wij allemaal) is teruggekeerd naar de basiselementen waar we allemaal vandaan komen .
Moslims geloven dat de aarde rond de overledene vrij moet zijn, zodat die op kan staan op de Dag des Oordeels. Een kist is dus uit den boze. Maar een kist is ook in Brussel nog altijd verplicht bij een begrafenis.
Bij angst kan er ook tijdelijk teveel cortisol zijn, dit is een van de belangrijkste stresshormonen. Ook de verbinding tussen bepaalde hersengebieden (hypothalamus, hypofyse en bijnierschors) lijkt bij mensen met een angststoornis in de war. Deze hersengebieden zijn belangrijk bij de stressreactie van je lichaam.
Een van de symptomen van een naderende dood is dat de stervende minder gaat eten en drinken. Hierdoor zal de stervende gewicht gaan verliezen en zie je veranderingen ontstaan in het gezicht. Denk hierbij aan ingezakte wangen, ogen die zich meer terugtrekken in de kassen en een gespitste neus.
Veel voorkomend zijn het gevoel plotseling in een diepte te vallen en dan waker te schrikken of het gevoel te stikken. Dit noemen we hypnagoge ervaringen. Hypnos is het griekse woord voor slaap. Sommige mensen schrikken van deze ervaringen omdat zij niet weten dat het eigenlijk normale ervaringen zijn.