Pijnboom is een andere benaming voor de dennenboom, en de pitten zijn dus de zaden van deze dennenbomen. Ze worden verkregen door
Een pit zit officieel in het binnenste van vruchten, zoals appels en kersen. De meeste pitten zijn niet eetbaar, maar de bakker heeft diverse smakelijke varianten in zijn assortiment zoals zonnebloempitten, pompoenpitten en pijnboompitten. Pitten worden door het brood heen gebruikt, maar ook bovenop als decoratie.
Pijnboompitten zijn de zaden van de dennenboom. Om de zaden uit de den te krijgen is veel werk nodig.Er zijn tijdens de oogst dus veel mensen nodig, om veel pijnboompitten te kunnen oogsten. Dit is een van de redenen dat pijnboompitten duurder kunnen zijn dan andere noten, pitten en zaden.
Pijnboompitjes groeien in het wild
Ze worden geraapt in het bos. Of eigenlijk: de dennenappels waar de pitjes in zitten worden geraapt of geplukt. Ja, je leest het goed: pijnboompitjes zitten verstopt in een dennenappel. Afhankelijk van de boomsoort zitten er tussen de 50 en 100 pitjes in een dennenappel.
Een pit zit in het binnenste van diverse pitvruchten, zoals bij de appel en de peer. In de pit zit het eigenlijke zaad.De wand van de pit wordt gevormd door het endocarp. Bij steenvruchten wordt ook van een pit gesproken, alhoewel dat botanisch gezien onjuist is.
De pitten van appels, peren en steenvruchten (abrikozen, perziken, pruimen, nectarines en kersen) kun je beter niet doorslikken. In deze pitten zitten plantengifstoffen die in je lichaam kunnen worden omgezet in cyanide.
Een aardbei is eigenlijk de bloembodem van de bloem van een aardbeienplant. Op de buitenkant van de aardbei zitten allemaal pitjes. En in elk pitje zit een zaadje. Als zo een zaadje in de grond zou worden gestopt, zou er een aardbeiplant groeien.
' De oogst van deze pijnboompit bedreigt het hele ecosysteem van de Koreaanse pijnbomen en veroorzaakt een verlies aan biodiversiteit in deze specifieke regio. Dit voorbeeld toont de impact van ons voedsel op de huidige biodiversiteitscrisis.
Pijnboompitten bevatten veel vitaminen en mineralen die belangrijk voor je gezondheid. Zo zitten ze boordevol vitamine B1, B2, B3, B5, B6, B11 en E. Dat betekent dat ze goed zijn voor je energievoorziening, je groei en de werking van je zenuwstelsel.
Het pijnboompittensyndroom is niet erg schadelijk voor de gezondheid, maar wel erg vervelend. Grofweg twee dagen na het eten van pijnboompitten kan een verandering van smaak worden waargenomen. Er wordt voor enkele dagen een bittere / metaalachtige smaak geproefd die tijdens eten extra naar voren komt.
Zoals we al vertelden groeien pijnboompitten in dennenbomen. Afhankelijk van het soort den, zitten er zo'n 50 tot zelfs 100 pitjes in een dennenappel. De pijnboompitten die we in onze gerechten gebruiken zijn afkomstig van de dennenbomen uit China, Siberië, Afghanistan en Italië. Niet uit onze bossen in Nederland, dus!
De inname van pijnboompitten kan aanleiding geven tot een bittere, metaalachtige smaaksensatie bij het nuttigen van voedsel of drank. Er zijn geen andere negatieve effecten voor de gezondheid gekend en deze stoornis verdwijnt vanzelf.
Pijnboom planten
Wat voor elke Pijnboom geldt, is dat ze in een goed doorlatende losse, liefst zanderige bodem aangeplant worden. Maak een royaal plantgat en zorg ervoor dat ook de bodem van het plantgat goed losgemaakt is. Op deze manier trekt eventueel overtollig water tijdens natte periodes snel de grond in.
Eet niet te veel abrikozenpitten.
Pitten van steenvruchten zoals perziken, pruimen en abrikozen bevatten een stof die in het lichaam wordt omgezet in cyanide. Dat is een bekend en dodelijk gif.
Wist je dat de pitten van de perzik lijken op die van amandelen. Alleen kan je deze helaas niet eten. De pitten van perziken en nectarines zijn giftig doordat ze cyanide bevatten. Het gif kan schildklierproblemen veroorzaken en er is zelfs kans op het oplopen van een cyanidevergiftiging.
Zo zie je maar weer, ook cashewnoten, pistachenoten en paranoten zijn bekende voorbeelden die wij noten noemen, maar dus eigenlijk niet echte noten zijn! Een pit is de zaadkorrel van een vrucht.
Over het algemeen wordt echter aangeraden om niet meer dan 30 gram pijnboompitten per dag te eten. Dit is meer dan genoeg om te profiteren van alle gezondheidsvoordelen die deze lekkere en voedzame zaden te bieden hebben!
Pijnboompitten zijn als ze geroosterd zijn veel lekkerder van smaak. Ongeroosterd zijn ze namelijk smaakloos en flauw. Door de pitten te roosteren krijg je een mooie, egale bruining. Wel moet je goed op blijven letten, want soms zit er maar een minuut tussen ongaar en verbrand.
Zet hiervoor een koekenpan op middel-laag vuur en doe de pitten in de pan. Zorg ervoor dat de pitjes wel genoeg ruimte hebben om te bakken en dat je om kunt schudden. Haal ze uit de pan als ze een mooi lichtbruin kleurtje hebben. Wel blijven opletten, want ze zijn in no time zwart!
Zonnebloempitten: net zoals cashewnoten zijn zonnebloempitten zachter van smaak en textuur dan pijnboompitten. Hierdoor zijn ze gemakkelijker te vermalen tot een gladde pesto. Pompoenpitten: pompoenpitten zijn dan weer veel steviger dan pijnboompitten en geven daardoor ook een stevigere textuur aan je pesto.
Zijn pijnboompitten gezond? Net zoals vele andere noten, zaden en pitten, zijn de pijnboompitten rijk aan voedingsstoffen. Zo zijn er verschillende vitamines en vele vezels en mineralen aanwezig in de kleine witte pitten. De pijnboompit bevat opvallend veel vitamine K, A en E.
Dat ze niet “onbeperkt” houdbaar zijn, komt door de ruime hoeveelheid vet die ze bevatten, zo'n 60 g per 100 g pitten. Hierdoor kunnen pijnboompitten ranzig worden. Door te ruiken en eventueel te proeven weet je dus of ze nog goed zijn. Bewaar de pitten bij voorkeur goed afgesloten, op een donkere plek.
Aardbei is een fruitsoort. Aardbeien bevatten weinig calorieën. Er zit veel vitamine C in aardbei, en de vrucht draagt bij aan de inname van foliumzuur. Aardbei staat net als ander fruit in de Schijf van Vijf.
Voorbeelden van schijnvruchten zijn Aardbei, Appel, Peer, rozenbottel, beukennootje, tamme kastanje en eikel (bij de vier eersten vormt de opgezwollen bloembodem een deel van het vruchtvlees).
Hoewel menig mens het kroontje van een aardbei er het liefst af halen, is het hartstikke eetbaar hoewel de smaak ietwat bitter is. De jonge blaadjes van de aardbei smaken een beetje naar spinazie. Sterker nog, er zitten veel gezondheidsvoordelen aan om de blaadjes wél te eten.