Papegaaiduikers kunnen tot wel 60 meter diep duiken. Overwinteren doen de papegaaiduikers ook op zee, vaak rond het Middellandse Zeegebied. Papegaaiduikers kun je in Europa langs de Atlantische kusten spotten, onder andere in Frankrijk, Groot-Brittannië, op de Faroer Eilanden, Noorwegen en IJsland.
In de winter trekken ze verder naar het zuiden, tot aan de hoogte van de Middellandse Zee. Hij overwintert op volle zee, verder van de kust dan andere alken. Papegaaiduikers worden in Nederland en België gerekend tot de zeldzame wintergasten langs de kust.
Papegaaiduikers broeden niet in Nederland, maar soms worden ze bij harde aanlandige wind langs de kust gezien; vrijwel nooit in het binnenland. Wordt vaak als olieslachtoffer gevonden. Broedt op rotseilanden in de Atlantische oceaan.
Sterke tong
Op open zee grijpt de papegaaiduiker z'n kans. Na één duik in het water komt het dier met een bek vol visjes boven. De visjes houdt-ie in z'n snavel dankzij een sterke tong. Zo kan de papegaaiduiker meerdere visjes tegelijk makkelijk vastklemmen en komt ie met een grote buit weer bovenwater.
Papegaaiduikers (april – augustus)
Ze kunnen tussen eind maart en eind augustus vanuit hun nesten op de vele kliffen in heel Schotland worden gezien, terwijl ze hun kuikentjes grootbrengen. De grootste kolonie kan op St Kilda, het afgelegen toevluchtsoord voor vogels, worden aangetroffen.
Papegaaiduikers kun je in Europa langs de Atlantische kusten spotten, onder andere in Frankrijk, Groot-Brittannië, op de Faroer Eilanden, Noorwegen en IJsland. In IJsland is een aantal locaties erg goed om papegaaiduikers te spotten: Het schiereiland Tjörnes in Noord-IJsland (waar o.a. Húsavík ligt)
- Schotland: op de eilanden zoals de Hebriden, de Orkney's en de Shetlands heb je een goede kans om de puffin te zien, maar ook voor de kust ten oosten van Edinburgh leven ze.
Een papegaaiduiker kan gedurende één minuut duiken al blijft hij meestal slechts 30 seconden onderwater. Terwijl ze onderwater zijn sturen ze met de uitgestrekte vleugels, waarbij het lijkt alsof ze bijna vliegen, met de poten als roer. Ze kunnen tot wel 60 meter diep duiken.
De borst van de papegaaiduiker is erg donker van kleur. Het vlees heeft een rijke romige, visachtige, zoute smaak die met geen enkel andere vleessoort valt te vergelijken. Het doet een beetje denken aan een combinatie van wild, eend en lamsvlees en het ruikt naar lever.
Kenmerken De papegaaiduiker is een bijzonder dier. Hij kan soms wel 60 meter diep duiken om vis te vangen, het liefst zandspiering, haring en sprot. In de winter eet hij ook wel plankton. De opvallende grote snavel van de papegaaiduiker komt hierbij heel goed van pas.
Een lange kust
Eilanden zoals Runde en Røst zijn bijna Bijbels voor de Noorse ornithologie (vogelkunde) met enorme kolonies Atlantische papegaaiduikers (Fratercula arctica). Het schiereiland Varanger in Finnmark is ongetwijfeld één van de belangrijkste vogelgebieden van Europa.
Waar papegaaiduikers zien? Puffins broeden vooral langs de kusten van de noordelijke Atlantische Oceaan: IJsland, Noorwegen en Schotland zijn bekende landen waar ze broeden. Maar ook dichter bij huis, zoals bij Les Sept Isles in Bretagne (Frankrijk), Ierland en in Engeland zijn grote kolonies te vinden.
In de nacht vertrekken de jongen dan wandelend richting oceaan, waarbij ze uiteindelijk gewoon van de rotsen springen om in het water te geraken. Na vier of vijf jaar zijn de vogels geslachtsrijp, maar ze kunnen wel dertig jaar oud worden. Goede vliegers lijken de vogels niet.
Op IJsland tref je vooral de Atlantische papegaaiduiker aan en ze zijn met 8 à 10 miljoen… Maar hun aantal loopt achteruit en in 2018 werd de Atlantische Papegaaiduiker toegevoegd aan de lijst van bedreigde diersoorten.
Papegaaiduikers doen het tweede deel van hun naam eer aan omdat ze zeer diep kunnen duiken. Soms tot wel 60 meter diep en tijdens deze duik vangen ze het liefst zandspiering die ze op de puntjes van hun snavel prikken.
Met de tengels afblijven. Ondanks de prima smaak die er aan een gevonden reiger kan zitten, is het volgens de Stichting Wildaanrijdingen niet verstandig om een gevonden dood dier zomaar op te eten. Dit komt vooral door het gebrek aan controle en de kans op voedselvergiftiging.
Ze komen voor bij meren, moeras, oevers, park en tuin, plassen, rietland en ruigte, rivieren en vennen. IJsvogels duiken in helder, liefst stromend water naar bij voorkeur visjes maar ook naar waterinsecten. IJsvogels stellen prijs op enkele bomen of struiken langs de oever, bij wijze van uitvalsbasis.
Heb je ooit gehoord van de clown van de zeevogels? Beter bekend als de papegaaiduiker of in het Engels: puffin. Het is echt een unieke vogel om te zien en ze zijn ook nog eens erg fotogeniek.
De kunst van het jagen bij zeevogels
Veel zeevogels eten vis. Om ze te vangen hebben ze verschillende jachtmethodes. Alk, zeekoet en papegaaiduiker duiken om hun prooi te vangen. Ze lijken niet alleen op pinguïns, maar ze vliegen ook net als pinguins met half opengeslagen vleugels onder water.
Albatrossen en stormvogels vliegen over zee op zoek naar voedsel voor zichzelf en hun jong. Ze hebben geleerd dat ze een makkelijk maaltje kunnen scoren door achter vissersboten aan te vliegen. Maar als ze in zee duiken om een vis uit het net of van de lijnen te halen, raken ze vaak verstrikt en verdrinken.
Dolfijnen spotten aan de Dolphin Coast van Schotland
Moray Firth en de kust van Banffshire worden ook wel 'Dolphin Coast' genoemd. Het zijn namelijk toplocaties om tuimelaars in hun natuurlijke omgeving te zien.
Walvissen spotten in Schotland
Enkele van de beste plekken om walvissen te spotten in Schotland zijn de Minch (het stuk water tussen het vasteland en de Buiten-Hebriden), het eiland Mull bij Oban, Gairloch in het noordwesten, Orkney en Shetland in de noordelijke Atlantische Oceaan en de Moray Firth bij Inverness.
Glenveagh is ook het leefgebied van een groot aantal vogelsoorten, zoals de vink, sijs, goudhaan, zwarte mees en raaf. In de zomer zijn er veel trekvogels uit Afrika, zoals de tjiftjaf en de tiran. De fluiter is een zeldzame vogel in Ierland, maar wordt hier ieder jaar gezien.
In het binnenland kom je o.a. de ijslandse brilduiker, de harlekijneend, de eidereend, de wilde zwaan, de grauwe gans en allerlei steltlopers tegen. De zeearend kan je vooral in het westen van het land waarnemen. Vanwege de grote spanwijdte wordt deze vogel ook wel de vliegende deur genoemd.