Adders overwinteren op een beschutte en vorstvrije plek. Denk aan holen van andere dieren of tussen boomwortels. In het voorjaar komen de mannetjes als eerste uit hun winterslaap om zich op te laden (warmen) in de zon.
Voor de overwintering maken adders gebruik van ondergrondse, vorstvrije schuilplaatsen (hibernacula). Konijnenholen en holten tussen stronken of wortels van bomen zijn hier erg geschikt voor. Vaak zijn de plaatsen begroeid met dichte vegetatie (bijvoorbeeld braam) en gelegen in of onder bomen of struiken.
De koude winters overleven de slangen door te overwinteren op vorstvrije plekken. Bijvoorbeeld diep weggekropen in dijken of in verlaten konijnenholen.
De adder (Vipera berus) is een giftige slang die behoort tot de familie adders (Viperidae). De slang komt voor in vrijwel geheel Europa en in delen van Azië. De adder is de enige giftige slang die ook voorkomt in België en Nederland.
De adder komt voor op de hoge zandgronden van Nederland met uitzondering van de duinen. Er zijn momenteel nog twee grote min of meer aaneengesloten leefgebieden van de adder, gelegen in Friesland en Drenthe en op de Veluwe. Daarnaast is de soort nog aanwezig in Overijssel en Limburg (Meinweg).
Er ontstaat lokale zwelling en intense pijn ter hoogte van de beet. De huid krijgt een donkerpaarse kleur en er verschijnen kleine bloedstortingen rond de bijtplaats. Na 2 tot 3 dagen trekt dit langzaam weg. Daarnaast kunnen ook algemene symptomen voorkomen.
Vlak na de geboorte zijn jonge adders bijzonder kwetsbaar en worden ze bedreigd door een groot aantal natuurlijke vijanden: zoogdieren (zoals egel, bunzing, vos, das en wild zwijn), vogels (zoals buizerd, reiger, bosuil, ekster en raaf), reptielen (zoals gladde slang) en zelfs amfibieën.
Naar de dierenarts na een adderbeet
Heeft je hond een beet van de adder te pakken? Bel de dierenarts! De dierenarts zal vragen wanneer de hond is gebeten en zal je vragen om zo snel mogelijk te komen.
De zwarte mamba staat bekend als 's werelds dodelijkste slang. Ze wonen in de savanne in het zuiden en oosten van Afrika, en ze zijn een van de snelste slangen ter wereld – ze kunnen snelheden van twintig kilometer per uur halen.
Als je naar heel Spanje kijkt, dus verspreid over het vasteland en de eilanden, komen er veertien soorten slangen voor. Van deze veertien soorten zijn er zes giftig. Bijna de helft van de slangensoorten in Spanje is dus giftig voor mensen. Vier van die zes giftige Spaanse slangen zijn adders (Viperidae).
Doorgaans eten ze kleinere dieren, bijvoorbeeld konijnen of vogels. Pythons van deze afmetingen kunnen in principe alles eten wat ze willen, maar mensen staan doorgaans niet op hun menu. Er zijn dan ook weinig gevallen bekend waarbij een mens door een python werd opgegeten.
Hij is niet giftig en bijt zelfs niet als hij gevangen wordt. Om aan belagers te ontkomen kan de ringslang zich schijndood houden.
Voor slangen zijn onze winters te koud om actief te kunnen zijn. Daarom gaan ze vanaf oktober tot het voorjaar in winterslaap. Een bekend fenomeen. Minder mensen weten dat de drie in Nederland voorkomende slangen niet gelijktijdig hun slaapje uit hebben.
Door naar de ogen van de slang te kijken, herken je gemakkelijk een adder. De pupil van de adder heeft namelijk de vorm van een spleet. Terwijl de twee andere Nederlandse slangen een ronde pupil hebben. Ook herken je de adder aan de zigzag lijn op de rug.
De gevlekte ringslang is in België één van de drie inheemse soorten slangen, naast de giftige Adder (Vipera berus) en de niet-giftige gladde slang (Coronella austriaca). Van deze drie soorten is de gevlekte ringslang de meest voorkomende.
Een slangenbeet kenmerkt zich door pijn rond de beetplaats, waar vaak ook (twee) kleine wonden te zien zijn. Er treedt (forse) zwelling en roodheid op.
Veel adderbeten geven enkel lokale symptomen. De symptomen treden meestal een half uur tot enkele uren na de beet op. De meest voorkomende zijn: (intense) pijn ter hoogte van de wonde, zwelling van het gebeten lichaamsdeel, misselijkheid, braken, buikpijn, verhoogde hartslag.
Spieren zorgen ervoor dat het gif uit de gifklieren door de holle tanden in de wond wordt geïnjecteerd. Bij mensen treden na een beet lokale verschijnselen op als pijn, tintelingen, zwelling en verkleuring. Algemene verschijnselen zijn onder meer misselijkheid, braken, diarree, zweten en bloedingen.
De adder is de enige slang in Nederland die giftig is.
Wereldwijd zijn er zo'n 200 soorten adders. Wat dichter bij huis vinden we er slechts één – de Europese adder, Vipera Berus. Dit is ook meteen de enige gifslang in Nederland en België.
Wat eet de adder? Volwassen adders eten vooral muizen, hagedissen, nestjongen van grondbroedende vogels en amfibieën. Jonge adders eten in principe hetzelfde, maar dan de kleinere of jongere exemplaren.
De meeste slangen doden hun prooi met hun tanden. Die vlijmscherpe tanden zijn naar achteren gericht.
Leg geen tourniquet aan op de getroffen ledemaat. Snij het gif niet uit de wond en zuig de wond niet uit. Koel niet met ijs. Geef het slachtoffer geen alcohol, koffie of thee.
Slangen kunnen tegen hun eigen gif. In hun lichaam zitten stofjes die hen beschermen tegen hun eigen gif. Slangen kunnen tegen hun eigen gif. In hun lichaam zitten stofjes die hen beschermen tegen hun eigen gif.