Je kunt gasping herkennen door de verkleuring in het gezicht, het geen reactie krijgen op aanspreken/schudden en geen luchtstroom voelen bij mond/neus. Het heeft geen meerwaarde om te zoeken naar een polsslag want deze is er niet.
Gasping is een reflex van het lichaam als reactie op een laag zuurstofgehalte in de hersenen. Gasping kan er op allerlei manieren uit zien. Dat hangt ook een beetje af van hoe lang de circulatiestilstand al duurt. Het wordt vaak beschreven als een schokkende, onregelmatige en/of luid snurkende ademhalingsbeweging.
Bij waarneming van gaspen zal direct een reanimatie gestart moeten worden. Schakel ook direct 112 in. Let op: een reanimatie bij een drenkeling is anders dan regulier. Start de reanimatie eerst met 5 beademingen om zuurstof toe te voeren.
Gasping of agonale ademhaling is een term voor een ineffectieve ademhaling die optreedt als een impuls van het lichaam, vlak na hartfalen zoals een hartaanval. Het wordt omschreven als een snuivende, gorgelende, happende en oppervlakkige ademhaling.
Een agonale ademhaling (ook wel gasping genoemd) is een fysieke reactie die lijkt op het happen naar adem. Er is in dit geval geen sprake van een normale ademhaling; het is een impulsreactie van het lichaam die optreedt bij een circulatiestilstand (hartstilstand).
Reageert niet op aanspreken en schudden aan de schouders. Hij is bewusteloos. Ziet grauw en bleek en kan een blauwe verkleuring hebben van onder meer de lippen, neus en oren. Ademt niet of niet normaal.
Een agonale ademhaling houdt gemiddeld 30 seconden tot 1 minuut aan. Iemand met een agonale ademhaling moet onmiddellijk gereanimeerd worden, bij voorkeur ondersteund door een AED. Agonale ademhaling is niet hetzelfde als, en niet gerelateerd aan doodsgereutel.
Wanneer mensen aan het sterven zijn is een stokkende ademhaling een teken dat de dood dichterbij komt. De ademhaling kan stil vallen en daarna weer met een diepe zucht op gang komen. De tijd tussen de ademteugen wordt langer en langer, dit kan soms oplopen tot wel 30 seconden.
Soms treedt in de laatste uren van het leven een luidruchtig reutelen op. Dit komt door slijm in de luchtwegen. De stervende is dan niet meer in staat het slijm op te hoesten. Het reutelen klinkt vervelend, maar de stervende heeft er zelf vaak weinig last van.
Rechts: uitademing. Hierbij ontstaat een deel van de borstkas dat los komt te liggen en dat tegengesteld aan de ademhaling beweegt, ook wel 'paradoxale adembewegingen' genoemd. Bij een inademing beweegt de borstkas naar buiten toe, het losse fragment beweegt echter naar binnen, als het ware een stukje de borstkas in.
Gaspen kan 30 seconden tot 1 minuut aanhouden, maar er zijn gevallen bekend waarbij het nog langer aanhield. Ook als een slachtoffer nog gaspt moet toch met reanimatie begonnen worden. Bij twijfel over wel of geen gasping begin je met reanimeren en onmiddellijk 112 (te laten) bellen.
Klachten van het centrale zenuwcentrum: duizeligheid, zwart worden voor de ogen, gevoel van flauwvallen, droge mond, transpireren, koud of warm worden, hoofdpijn; Maag-darmklachten: misselijkheid, buikpijn, opgeblazen gevoel, overgeven; Algemene klachten: gespannenheid, angst, paniek, vermoeidheid, slaapproblemen.
Ademnood, kortademigheid, luchthonger en benauwdheid zijn verschillende benamingen voor een (zeer) beangstigend gevoel van 'luchttekort'. De medische benaming voor kortademigheid is dyspnoe. Kortademigheid wordt vaak ervaren als een zeer bedreigend gevoel en kan vele oorzaken hebben.
Bijvoorbeeld als u of iemand anders dringend medische hulp nodig heeft. Bij brand. Of als u getuige bent van een misdrijf. Bijvoorbeeld mishandeling of inbraak.
Leg het slachtoffer op zijn/haar rug en maak voorzichtig de luchtweg vrij met de hoofdkantel-kinlift methode. Plaats één hand op het voorhoofd en duw voorzichtig het hoofd naar achteren. Maak vervolgens de ademweg vrij door twee vingertoppen onder de punt van de kin te plaatsen en zo de kin omhoog te tillen.
De snelle kantelmethode wordt gebruikt om een bewusteloos slachtoffer dat op de rug ligt snel op de zij te draaien als hij gaat braken. Het slachtoffer wordt hierbij bij de schouder en de heup gepakt en op de zij gedraaid richting de hulpverlener.
Het lichaam laat methaanthiol vrij gedurende het ontbindingsproces. Methaanthiol ruikt naar zweetvoeten en rotte witte kool. Dimethyldisulfide is een stinkend gas dat voortkomt via vele bronnen, zoals bacteriën, schimmels, planten, en dieren.
Minder goed kunnen horen of zien
Gehoor en zicht nemen af. Toch kunnen veel stervenden nog heel lang horen dat er iets tegen hen gezegd wordt. Iets terugzeggen is moeilijker. Een kleine handbeweging of een beweging in het gezicht lukt vaak nog wel.
In dit verband is het belangrijk om te beseffen dat het uitdrogingsproces bij versterven niet lijdensvol is. Integendeel. Een patiënt die geleidelijk uitdroogt heeft in het algemeen weinig klachten.
In coma na een reanimatie
Na een hartstilstand en reanimatie kunnen patiënten buiten bewustzijn blijven. Ze reageren dan niet meer op prikkels. Dit noemen we een coma. In Nederland worden jaarlijks ongeveer 5.000 patiënten na een reanimatie in coma opgenomen in het ziekenhuis.
Er zijn aanwijzingen dat tachypneu kan ontstaan door stimulatie van C-vezels in de longen. Mogelijke stimuli zijn stuwing in het pulmonale vaatbed en intraveneuze toediening van adenosine.
Wat is de rede om een slachtoffer stabiel te leggen? Betere bloedtoevoer naar de hersenen. Om de ademhaling te stabiliseren. Om rug- en/of nekletsel te stabiliseren.