Waar vliegen ze? Satellieten kunnen soms heel lang om de Aarde blijven draaien. Ze hebben soms een baan boven de evenaar, andere satellieten gaan over de Noord- en de Zuidpool. De meeste satellieten hebben een baan daar schuin tussen in.
De positie van een satelliet in en geostationaire baan bevindt zich recht boven de evenaar en de kunstmanen in dergelijke banen bevinden zich op een hoogte vanaf 35.786 kilometer.
Hoe herken je een satelliet? Dat is simpel. Als je een lichtpuntje ziet dat met een redelijk vaartje tussen de sterren beweegt, dan is het een satelliet. Hij geeft zelf geen licht maar weerkaatst licht van de zon (die van jou uit gezien onder de horizon staat).
Omdat de satelliet slechts zichtbaar is doordat hij het zonlicht weerkaatst, mag hij zich niet in de schaduwkegel van de aarde bevinden. De lichtstralen die worden weerkaatst door de satelliet, moeten voldoende helder zijn om te worden opgemerkt met het gebruikte waarnemingsinstrument.
Normaal gesproken is voor een cirkelvormige baan op een hoogte van 300 km boven het aardoppervlak een snelheid nodig van 7,8 km/s (28.000 km/h). Bij deze snelheid zal een satelliet een rondje om de aarde in 90 minuten afleggen.
Zo hoog boven de evenaar lijkt een satelliet vanaf aarde stil te staan: hij is stationair ten opzichte van de aarde (geostationair). Geostationaire banen, op zesendertigduizend kilometer boven de evenaar, zijn het bekendst vanwege de vele satellieten voor televisie en allerlei andere telecommunicatietoepassingen.
Satellieten zijn op een heldere nacht vaak te zien als een bewegend “sterretje”, een puntje met de helderheid van een ster. Ze bewegen langzaam (veel langzamer dan meteoren) en zijn vaak minutenlang te volgen. De helderheid kan lange tijd constant zijn, maar ook variëren.
Er zijn 7500 satellieten in een baan om de aarde geplaatst. Daarvan zijn er op het moment nog 4300 in de ruimte. Slechts een derde (1200 satellieten) functioneert nog. Ruimtepuin met een minimale grootte van 10 centimeter is te volgen met radars vanaf de grond.
En dat biedt ook zakelijke kansen voor buitenlandse bedrijven. Van de 104 satellieten die in één keer de lucht ingingen, waren er bijvoorbeeld meer dan 90 gemaakt door enkele bedrijven uit de Verenigde Staten en drie door het Nederlandse bedrijf ISIS.
Eigenlijk zijn alle satellieten verschillend van elkaar, maar er zijn ook overeenkomsten: Satellieten zijn ongeveer net zo groot als een stadsbus. Satellieten hebben grote zonnepanelen. Die gebruiken ze om stroom op te wekken.
De 1e Nederlandse militaire satelliet is vandaag met succes gelanceerd. De nanosatelliet BRIK II is door het bedrijf Virgin Orbit in een baan om de aarde gebracht. BRIK II is een experimenteel project van de Koninklijke Luchtmacht. Defensie betreedt hiermee het ruimtedomein.
De meest gekende manier om een satelliet in de ruimte te brengen, is door deze te lanceren met een draagraket. De kunstmaan bevindt zich dan in het bovenste gedeelte van de raket (het vrachtruim) en wordt losgekoppeld van de laatste rakettrap eenmaal deze zich in de juiste baan om de Aarde bevindt.
Het knipperen komt door fluctuaties in de atmosfeer. Denk aan een weg op een hete zomer dag wanneer je in de verte kijkt.
Voor de echte satellietnavigatie met gps draaien 24 satellieten in zes banen rondom de aarde op een hoogte van 20.200 km. Elke baan maakt een andere hoek met de evenaar. Elke satelliet vliegt twee keer per dag om de aarde.
Satellieten die laag rond de aarde cirkelen, zijn maar kort te zien: tot ongeveer 45 minuten na zonsondergang en 45 minuten voor zonsopkomst. Om dezelfde reden dat we de maan kunnen zien: ze reflecteren zonlicht. Overdag is het te licht om ze te zien en 's nachts houdt de schaduw van de aarde het zonlicht tegen.
SpaceX heeft zijn grootste satelliet ooit de ruimte in geschoten. De satelliet is van het Spaanse Hispasat. Met behulp van de nieuwe satelliet wil Hispasat zijn breedbandaanbod in Europa en Noordwest-Afrika uitbreiden, meldt CNBC.
Een satelliet kan in een geostationaire of niet geostationaire baan om de aarde worden gebracht. Een geostationair geplaatste satelliet "hangt" op een hoogte van ongeveer 36.000 km op een vast punt boven de evenaar.
Omdat de sateliet zich voortbeweegt wil hij rechtuit gaan. Dat is een natuurwet. Alles beweegt in een rechte lijn zolang er niet aan wordt getrokken. Er is dus een kracht nodig om hem als het ware constant de bocht om te trekken, zodat er een cirkelbaan ontstaat.
Heel wat ruimtetuigen zoals het ruimtestation ISS en honderden andere satellieten zijn 's nachts met het blote oog zichtbaar. Er gaan geen 5 minuten voorbij of je ziet lichtpuntjes bewegen langs de hemel.
Wil je 'm in een lage baan rond de aarde hebben, dan kost dat je zo'n 3000 dollar (ongeveer 2600 euro). Het satellietje zelf kost enkele honderden dollars om te maken. Dat betekent dat je voor 3000 euro in staat zou moeten zijn om je eigen satellietje in een baan rond de aarde te plaatsen.
Eenmaal deze satellieten niet meer operationeel zijn, kan ze men ze ofwel laten opbranden in de atmosfeer van de Aarde of naar een speciale baan om de Aarde brengen. Beide opties worden algemeen aanzien als een 'kerkhof' voor satellieten.
Hele wereld toegang tot internet
"Musk wil uiteindelijk een netwerk van 12.000 satellieten", vertelt Langbroek. Sinds 2019 zijn er meer dan 3.100 Starlink-satellieten gelanceerd. Daar zijn er nu ongeveer 2700 van in de ruimte.
Als het donker is, geen bewolking en je kijkt naar de lucht zie je vaak "sterren" die een rechte baan volgen door de lucht. Dit zijn satellieten (geen vliegtuigen, want die hebben rechts groen, links rood en een wit flikkerlicht).
Sterren bewegen natuurlijk niet alleen naar ons toe of van ons af, maar ook zijwaarts. Die beweging is dus te 'zien' aan de hemel (door iedere paar jaar nauwkeurige positiemetingen te doen met telescopen) en deze beweging wordt de eigenbeweging van de sterren genoemd.
De meteorenzwerm Perseïden bereikt op zaterdag 13 augustus 2022, rond 8 uur, zijn maximum. De meteoren van de Perseïden zijn helder en snel en hebben nalichtende sporen. Wanneer de radiant in het zenit zou staan, zouden er van deze zwerm naar verwachting gemiddeld zo'n 85 meteoren per uur vallen.