Vaak schiet bij verdriet ook je stresshormoon, cortisol, de hoogte in, wat dan weer tot een ontregelde hormoonhuishouding en spierspanning leidt. Iets wat die brok in je keel meteen verklaart. Je verdriet zet zich vast, je cortisol slaat op hol en je adem stokt, je stem beeft en je eetlust neemt af.
Opgekropt verdriet, stress, en de pijn van een 'gebroken hart' zet zich vaak vast in de borstkas, vaak ter hoogte van het hart. In de reflexologie wordt spierspanning in de middenrug vaak gelinkt aan een gevoel van hopeloosheid, machteloosheid en onzekerheid.
Lever: Boosheid en frustratie. Hart: Vreugde, maar bij disbalans ook overmatige opwinding of angst. Milt: Piekeren en zorgen. Longen: Verdriet en melancholie.
Rouw kan veel effect hebben op je lichaam. Je kan je bijvoorbeeld vermoeid of zelfs helemaal uitgeput voelen.Ook kan je last hebben van slaapproblemen, hoofdpijn, maagklachten, verminderde eetlust, concentratieproblemen en vergeetachtigheid. Deze lichamelijke klachten ontstaan vooral door stress.
Rouw uit zich vaak fysiek, doorgaans in de vorm van intense moeheid of pijn. Hongaars onderzoek vergeleek de klachten van bijna tweehonderd rouwenden met zo'n vierduizend niet-rouwenden. Hoofdpijn, borstpijn, duizeligheid en obstipatie bleken allemaal meer voor te komen onder de rouwenden.
Spijsverteringsproblemen en gewichtsveranderingen zijn veelvoorkomende fysieke symptomen van rouw. Rouw kan, vaak in verband met de verstoring van normale eetgewoonten of routines, tijdelijke spijsverteringsproblemen veroorzaken zoals constipatie, diarree, maagpijn, een "hol gevoel" in de maag, misselijkheid of misselijkheid.
Bij een plotseling verlies krijg je te maken met verschillende emoties. Zo kun je verdriet voelen, maar ook boosheid, ongeloof of schuld. Daarnaast brengt rouwen ook vermoeidheid, lichamelijke pijn en bijvoorbeeld hoofdpijn met zich mee.
Bij mensen wordt verdriet gekenmerkt door specifiek gedrag (sociale terugtrekking, minder behoefte aan beloning, trage gang), een typische gezichtsuitdrukking (hangende oogleden, neergeslagen ogen, verlaagde mondhoeken, schuine binnenste wenkbrauwen), fysiologische veranderingen (hartslag, huidgeleiding) en cognitieve/subjectieve processen.
Je hartspieren kunnen tijdelijk verzwakken of zelfs verlammen door acute stress of heftige emoties, zoals rouw na het verlies van een dierbare. De klachten lijken op de symptomen van een hartaanval, zoals hevig zweten, druk op of pijn in de borst, benauwdheid, duizeligheid en misselijkheid.
De lever is actief tussen één en drie uur overdag én tussen één en drie uur 's nachts. Word je voortdurend 's nachts rond dit tijdstip wakker?
Boosheid slaat zich bijvoorbeeld op in de lever/galblaas en gaat vaak gepaard met een bonzend hart, gespannen spieren, dichtgeknepen keel/brok in je keel.
Een trauma verbrijzelt iemands veilige aannames over de wereld om zich heen. Een van de nadeligste gevolgen is innerlijke fragmentatie en emotionele splitsing tussen lijf en hoofd, emoties en handelingen, aan- en afwezigheid.
Onverwerkte trauma symptomen
Je hebt last van stemmingswisselingen. Je zelfbeeld is laag. Je kan je emoties moeilijk onder controle houden. Je vindt het moeilijk om rust te nemen.
Doe ontspanningsoefeningen
Mindfulness, yoga en meditatie helpen bij verdriet verwerken omdat het accepteren van gedachten, ervaringen en gevoelens hierbij centraal staat. Het is dus zeker de moeite waard om je elke dag even terug te trekken.
Als je rouwt kun je je geruime tijd erg moe, futloos of passief voelen. Ook kun je symptomen ervaren zoals slaapproblemen, hoofdpijn, buikpijn, spierpijn, hartkloppingen of druk op de borst en gebrek aan eetlust. Het kan ook zijn dat je juist overactief bent om maar niet met het verlies bezig te hoeven zijn.
Vaak schiet bij verdriet ook je stresshormoon, cortisol, de hoogte in, wat dan weer tot een ontregelde hormoonhuishouding en spierspanning leidt. Iets wat die brok in je keel meteen verklaart. Je verdriet zet zich vast, je cortisol slaat op hol en je adem stokt, je stem beeft en je eetlust neemt af.
Zeg tegen jezelf: 'dit voelt als …' (verdriet, angst, boosheid, rancune, schaamte, …) Blijf bij het gevoel en scherp het woord aan totdat het precies klopt. Op dat moment zul je iets van een gevoel van opluchting ervaren en lijkt de ruimte die de emotie in je lijf inneemt, kleiner te worden. Het wordt meer behapbaar.
Zo zijn er volgens de Zwitsers-Amerikaanse psychiater Elisabeth Kübler-Ross 5 fases van rouw. Het rouwproces begint volgens haar met ontkenning en wordt opgevolgd door woede, het gevecht aangaan / onderhandelen, depressie en uiteindelijk aanvaarding. Anderen hebben het over 7 fases van rouw.
Tijdens het rouwen kan je echt het gevoel hebben dat er een steen in je maag zit, die zit er natuurlijk niet echt. Maar het rouwen geeft een stressreactie in de hersenen, je hersenen communiceren die stress vervolgens naar de rest van je lijf, via het autonome zenuwstelsel.
Als je een emotie voelt, zoals verdriet of boosheid, geeft je lichaam aan: er is iets mis, je moet hier iets mee doen. En negeren of onderdrukken, is dan eigenlijk nooit helpend.” “Als je een emotie voelt, zoals verdriet of boosheid, geeft je lichaam aan: er is iets mis, je moet hier iets mee doen.
Vooral als de klap van het verlies hard is aangekomen, leiden veel mensen in rouw een soort dubbelleven. Zeg maar een soort “stille rouw”. Dit dubbelleven ontstaat omdat je jezelf groot en sterk voordoet. “In werkelijkheid kun je van binnen kapot gaan van verdriet en ellende.