De naam van de provincies komt van de Belgische vestingstad Limburg, de hoofdstad van toenmalig hertogdom Limburg. De naam van de stad is afgeleid van lint (draak, lintworm) en burg (burcht).
Het Limburgs vormt één van de vijf hoofddialecten van het Middelnederlands. De Limburgse dialecten van het Middelnederlands typeren zich door kenmerken van de Tweede Germaanse klankverschuiving, die zich vanuit de stad Keulen naar het noordwesten uitbreidden.
Het grondgebied van het huidige Limburg was vanaf de latere middeleeuwen meestal verdeeld tussen het hertogdom Brabant, hertogdom Gelre, hertogdom Gulik, het prinsbisdom Luik, de prins-bisschop van Keulen en het middeleeuwse hertogdom Limburg.
Herkomst. Het zal je verrassen, maar de plaat van genot waar wij Limburgers zo trots op zijn komt oorspronkelijk uit Zuid-Duitsland. Het zit zo: Vroeger woonden in Limburg en Brabant veel katholieken.
De naam Limburg is in de 19e eeuw gegeven aan de grote provincie Limburg van de Verenigde Nederlanden. De naam was afkomstig van het vroegere, grotendeels Limburgstalige hertogdom Limburg rond het stadje Limburg aan de Vesder, in het noordoosten van de huidige Belgische provincie Luik.
Tongeren, de eerste stad van ons land, fascineert met zijn Romeinse en middeleeuwse relicten en mooie basiliek. Hier start je tocht. Een pittige fietsroute met enkele stevige klimmetjes door een decor met imposante kastelen en burchten.
Limburgse vlaai, Hasseltse speculaas, Loonse stroop. Limburgers houden blijkbaar heel erg van zoet. Maar gelukkig zijn er ook gezonde streekproducten: appels, peren, kersen, blauwe bessen, asperges,.. En wat dacht je van een lokaal gebrouwen biertje, een jenever of een Limburgse topwijn ...
Hute-te-tuut (53) over hallo, hoi, hey, hi, hay of a - De Limburger Mobile.
Haije - regionale Limburgse afscheidsgroet. In Noord-Limburg en rondom Nijmegen wordt meestal Houje gebruikt, als mengvorm tussen Brabants en Limburgs. Hallo - Dag (Daag), Hoi, Hé - Minder formeel.
Neem je afscheid, dan zeggen Limburgers niet 'doei'. Net als bij het groeten gebruiken ze hiervoor 'haj(e)' en 'hoj(e)'. Een lekker biertje hoort bij een vakantie in de Limburgse omgeving. Wil je een biertje bestellen?
In 1839 kreeg de provincie Limburg de vorm die ze vandaag de dag nog steeds heeft. Tegen de zin van koning Willem I werden in dat jaar namelijk definitief de provincies Nederlands- en Belgisch-Limburg gescheiden. Daarmee was een einde gekomen aan zijn droom van een Verenigd Koninkrijk der Nederlanden.
Wablief/Watblief/Watbleef
Deze veelgebruikte uitdrukking is afgeleid van 'wat belieft u'. Roept een Limburger 'WABLIEF?! ' naar je, dan bedoelt hij/zij te vragen: 'Wat zeg je?
Limburg, de prachtige provincie in het zuiden van het land, staat bekend om de glooiende heuvels, bourgondische gastvrijheid, authentieke dorpen, bruisend Maastricht en internationale topattracties. De regio is vanwege het on-Nederlandse landschap ook ontzettend geliefd bij vakantiegangers.
Het Limburgs is een West-Germaanse taal. Taalkundig verschilt het Limburgs van de buurtalen Nederlands en Duits vanwege zijn contrastieve tonaliteit en eigen klankleer, grammatica en woordenschat.
Het grote verschil met de rest van Vlaanderen is dat Limburg tot het einde van de 18de eeuw deel uitmaakte van het prinsbisdom Luik. De regio maakte dus geen deel uit van de historische Spaanse of Oostenrijkse Nederlanden zoals de andere Vlaamse regio's.
Hoe het Limburgs is ontstaan
Om in de geschiedenis van het Limburgs te duiken, gaan we terug naar de 8e eeuw. In het gebied waar de Oudnederlandse taal werd gesproken, ontstond toen namelijk een scheiding: waar men eerst Oudnederlands sprak – rond Aken, Luik en Keulen – werden nu Oudhoogduitse dialecten gesproken.
'Ze vinden zichzelf gemoedelijk, bourgondisch, vriendelijk, gastvrij, bescheiden - en ga zo maar door. Maar als je nieuwkomers in Limburg daarnaar vraagt, dan zijn ze het er niet mee eens. Zij vinden Limburgers minder tolerant, minder behulpzaam en minder gastvrij.
Nedersaksisch en Limburgs
Het Nedersaksisch (in 1996) en het Limburgs (in 1997) zijn erkend als regionale talen onder het Europees Handvest. Door deze erkenning kunnen betrokken provincies en gemeenten een eigen beleid voor deze regionale talen voeren.
Als de gesprekspartners elkaar niet kennen, raad ik toch een formele variant aan: 'Tot ziens', 'Da-ag' of 'Prettige dag'. Mensen die elkaar kennen kunnen alles zeggen wat in hun hoofd opkomt: 'Doei' of 'Doeg', 'Werk ze', 'De mazzel', 'De ballen' of dat soort kreten.
als 'sloppel', 'slèppel' of 'sloapèl'. betekent 'gaan liggen om te slapen'. 'sjloap lekker'.
Enne is een typisch Limburgs begrip dat je niet direct kunt vertalen naar het Nederlands. Het woord heeft namelijk meerdere betekenissen waaronder: hoe is het?, wat is er gebeurd?, hoe is het mogelijk?, vertel me meer!
Op 11 mei 1867 voegde een door de grote mogendheden gedicteerd Verdrag van Londen het verdeelde Limburg toe aan Nederland. Tot op dat moment was de provincie al decennia vooral een Duits hertogdom, waarbij alleen de vestingsteden Maastricht en Venlo en omgeving bij Nederland hoorden.