Dutch komt van de oude benaming Duitsch of Dietsch voor het Nederlands. Het Engels heeft het woord Dutch ontleend aan het Nederlands, in een tijd dat wij onze taal zelf nog met Duitsch of Dietsch aanduidden – waarschijnlijk in de late Middeleeuwen.
Nederlands wordt gebruikt als bijvoeglijk naamwoord voor Nederland, evenals als demonym. De oorsprong van het woord gaat terug tot het Proto-Germaans *þiudiskaz, gelatiniseerd tot Theodiscus, wat "populair" of "van het volk" betekent, verwant aan het Oud-Nederlandse Dietsch of het Oud-Engelse þeodisc, wat "(van) het gewone (Germaanse) volk" betekent .
Nederlands is een West-Germaanse taal en is daarmee nauw verwant aan onder meer het Engels en het Duits.
Double Dutch is een vorm van touwtjespringen. Bij Double Dutch heb je twee draaiers die twee touwen tegen elkaar in ronddraaien. In de touwen bevinden zich één of meerdere springers. De naam werd aan deze vorm van touwtjespringen gegeven in de Verenigde Staten.
De naam is zeldzaam in Nederland, het wordt niet of nauwelijks gebruikt. De naam Dutch wordt het vaakst gegeven aan Amerikaanse jongens. (3 keer vaker dan aan Nederlandse jongens.)
Het is afgeleid van het middeleeuws Nederlandse woord diet, dat 'volk' of 'lieden' betekende. Een variant van dietsch was duutsch.
Het 'Duits' (oorspronkelijk 'Duutsch', 'Diets' in het Vlaams) refereert aan de Nederduitsen, zoals de laaglanders en hun taal 2 eeuwen geleden ook werden genoemd. In het Engels werd dat 'Dutch'. De oorspronkelijke betekenis van deze term is 'het volk'.
Etymologie. Van dubbel ("twee keer, d.w.z. meer dan") + Nederlands . Voor betekenis 1: Nederlands (dat historisch gezien een ruimere betekenis had) als vreemde taal was niet gemakkelijk te begrijpen, dus alles wat volkomen onbegrijpelijk was, zou dubbel Nederlands zijn, d.w.z. twee keer zo moeilijk als Nederlands.
Nederlandse soldaten, met wie zij samen vochten tegen de gezamenlijke vijand, kregen een dagelijks rantsoen jenever om hun zenuwen voor iedere veldslag een beetje onder controle te houden. Deze drank werd gedeeld met de Engelse soldaten en al snel werd jenever 'Dutch Courage' genoemd.
Going Dutch is een Engelse uitdrukking die betekent dat iedere persoon in de groep voor zichzelf betaalt. Een andere aanduiding is Dutch treat. Going Dutch kan op twee manieren uitgevoerd worden: elke persoon betaalt zijn eigen bestellingen, of elke persoon betaalt het totaalbedrag gedeeld door het aantal personen.
Ja, het Nederlands en het Duits komen voort uit een gemeenschappelijke voorvader, het West-Germaans.
Het is nauw verwant met de andere West-Germaanse talen: Engels, Fries, Duits, Nedersaksisch, Luxemburgs, Jiddisch en de dochtertaal Afrikaans.
De dichtstbijzijnde hoofdtaal bij Engels: Nederlands
Net als het Fries en het Engels is het Nederlands een West-Germaanse taal die zich ontwikkelde uit het Proto-Germaans. Hierdoor heeft het Nederlands veel woorden en zinnen die lijken op het Engels en heeft het een vergelijkbare grammaticale structuur.
Er waren verschillende redenen voor deze verschuiving: Nauwkeurigheid: De overheid wilde het hele land promoten, niet alleen twee van de twaalf provincies. Door 'Nederland' te gebruiken, benadrukte het de diversiteit van de regio's, culturen en bijdragen die verder reiken dan alleen Noord- en Zuid-Holland .
De officiële Engelse aanduiding van Nederland is the Netherlands. In het buitenland is Nederland echter vooral bekend als Holland. Holland was de naam van de provincie die het land in de Gouden Eeuw (de zeventiende eeuw) over de hele wereld bekend heeft gemaakt.
Neder betekent 'naar beneden' of 'laag'. Vandaar dat dit gebied Nederland werd genoemd. Ook wordt Nederland vaak Holland genoemd. Dat komt omdat er vroeger veel handelaren naar de provincie Holland kwamen.
Hollandse moed: impliceerde dat de Nederlanders een paar drankjes nodig hadden om de maag weer op gang te krijgen die nodig was voor een gevecht. Hollandse verdediging: zich terugtrekken in plaats van vechten.
Misschien wel het bekendste voorbeeld is 'double Dutch': onverstaanbaar praten. In een modernere betekenis duidt de term overigens op het gelijktijdig gebruik van een condoom en de pil. Veelgehoord is ook 'Dutch courage': jezelf moed indrinken, oftewel jenevermoed.
The Dutch Way in Education gaat over het onderwijs, het leren en het leidinggeven op de Nederlandse manier. Nederland doet het al jaren goed in Pisa rankings, scoren hoog als het gaat over het welbevinden van het kind en hebben een hoogwaardig onderwijssysteem met een goede balans tussen excellentie en gelijke kansen.
De Nederlandse kolonisten brachten het spel naar de handelsstad New Amsterdam aan de Hudson River (nu New York City). Toen de Engelsen arriveerden en zagen dat de kinderen hun spel speelden, noemden ze het Double Dutch . Het spel is sindsdien in de loop der jaren gegroeid, met name in stedelijke gebieden.
Hoewel het al lang een populaire straatactiviteit was voor Afro-Amerikaanse meisjes in New York City, ontstond de moderne sport Double Dutch begin jaren zeventig bij NYPD-agenten Ulysses Williams en David Walker , die de regels voor de wedstrijd formeel vastlegden.
Een verwant idioom is “Dutch treat”, wat in een bar of restaurant betekent: helemaal geen treat, zoals in “ieder betaalt zijn eigen weg.” De Pennsylvania Dutch stammen eigenlijk af van immigranten uit de Germaanse landen. “Dutch” komt van de geaccentueerde uitspraak van Deutsch.
Oudnederlands is de taal die gesproken en geschreven werd tijdens de vroege middeleeuwen (circa 500 tot 1000) in een deel van de gewesten die nu Nederland en België vormen, verder ook aan de Franse Noordzeekust (Frans-Vlaanderen, nabij Duinkerke, tevens tot Stapel en mogelijk tot aan Berck) en de nu Duitse Nederrijn.
Tot 1795 was Nederland een republiek: de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden. Het was een bond van onafhankelijke staten die op basis van een gezamenlijk verdrag een staat vormden. De zeven gewesten waren autonoom, maar het buitenlands beleid en defensie waren een zaak van de gewesten gezamenlijk.
De naam is een politieke variant van de Lage Landen (Low Countries in het Engels), of de Nederlanden. De naam in het meervoud wijst erop dat het gaat om een aantal kleine landen, die slechts voor korte periodes aan het eind van de Middeleeuwen en in de Moderne Tijd min of meer onder een politieke eenheid vielen.