De grondsoort vormt voor hulst meestal geen probleem, want hij kan groeien in de meeste bodemsoorten. Het enige waar hij niet van houdt, is natte voeten. Zet Ilex dus op een plek met voldoende afwatering. Verder doet hij het prima in (half)schaduw en kan hij goed tegen (zee)wind.
De wortels hebben wateroverlast
De Ilex krijgt namelijk te weinig zuurstof als de wortels in het water staan. Het gevolg hiervan is dat het blad verkleurt en/of uitvalt. Geef je Ilex dus niet té veel water. Wanneer het continu veel geregend heeft, kan de Ilex ook te nat staan.
Hulst is zeer winterhard, kan goed tegen schaduw en gedijt ook prima in de volle zon. Elke grondsoort is geschikt, met uitzondering van slecht drainerende grond. Een waterdoorlatende, iets zure grond is perfect voor de hulst.
De soort verdraagt schaduw goed en men treft ze dan ook vaak aan, weliswaar als kleine struik, op vrij donkere plekken in het bos. De soort verdraagt echter ook goed de volle zon: op lichtrijkere plekken wordt ze zelfs een stuk hoger. De bodems waarop hulst groeit kunnen zowel zandig als lemig zijn.
Bonte hulst krijgt soms effen groene scheuten. Snoei deze nieuwe takken snel weg, tot net in het houtgedeelte met de gewenste bonte bladeren. De Japanse hulst moet in mei en september worden gesnoeid om ze in vorm te houden. Je kunt alle zijscheuten van de stam verwijderen tot op een hoogte naar wens.
Een prachtig geheel met Japanse hulst planten
De Japanse hulst wortelt oppervlakkig dus ze diep in de aarde wegstoppen is niet nodig. Na het aanplanten kan de uitgegraven grond weer in de geul worden aangebracht. Druk het goed aan en zorg dat de Japanse hulst goed vochtig blijft, ook onder de plant.
De wortels van de hulst groeien als een zinkerwortelstelsel. Vanuit de stam lopen de hoofdwortels horizontaal in verschillende richtingen uit. Ze zitten vrij ondiep. Vanuit deze horizontale hoofdwortels lopen er zijwortels, de zinkers, naar beneden in de bodem.
De hulst kan ook zeer oud worden. Wel 100 jaar namelijk. De bladeren van de hulst zijn leerachtig en zijn getand, ook zijn de bladeren voorzien van stekels.
Hulst Ilex aquafolium geeft prachtige rode bessen, alleen aan de vrouwelijke planten. In de late winter eten lijsters, merels, kramsvogels en koperwieken de bessen.
De Ilex plant kent een groeisnelheid van zo'n 15 tot 20 centimeter per jaar. Voordeel is dat je niet zo vaak hoeft te snoeien, maar dat het wel even duurt voordat kleine haagplanten samen een zichtdichte hoge haag vormen.
Japanse hulst hoogte
Maar gemiddeld gezien kan de Japanse hulst een maximale hoogte bereiken van 200 cm en een breedte van 100 tot 150 cm. De planten zijn in verschillende hoogtes te verkrijgen. Gemiddeld groeien ze 20 tot 35 centimeter per jaar, wat sneller is dan de buxus.
Bij de Japanse hulst geldt; hoe vaker hij gesnoeid wordt, hoe voller hij wordt. Snoei de Ilex voor het eerst in het voorjaar, in de maand juni. De tweede keer snoeien doe je in augustus. Tussen juni en augustus kun je hem nog eens vaker snoeien om de vorm goed te houden.
De hulst (Ilex aquifolium) is een langzaam groeiende struik die uiteindelijk, onder de juiste omstandigheden, kan uitgroeien tot een boom – de enige groenblijvende loofboom die van nature in ons land voorkomt.
Een hulst haag heeft geen extra water nodig, buiten de eerste paar weken na het planten en tijdens een lange droogte in de zomer. Geef de haag alleen water wanneer deze in de schaduw staat om te voorkomen dat de ilex uitdroogt.
De standplaats van deze hulst plant
De Ilex meserveae 'Heckenfee' kan zowel in de zon als schaduw geplant worden. Qua bodemsoort is een vochtige of normale bodem het beste. Liever niet te droog en niet te nat. Een hulstsoort die wel goed tegen nattigheid en droogte kan is bijvoorbeeld de hulst Alaska.
Omdat Kalk ideaal is voor Buxus denken mensen vaak dat dit voor Ilex Crenata ook het geval is. Dit is onterecht, want Ilex Crenata houdt enkel van een zure bodem en heeft GEEN kalk nodig.
PetMD waarschuwt: ""Wanneer een kat kleine hoeveelheden blad of bessen inslikt, zal ze misschien alleen last van haar maag krijgen. Maar grotere hoeveelheden kunnen tot hartproblemen leiden, wat levensgevaarlijk kan zijn."" Beide planten zijn uiterst giftig voor je kat, dus houd maretak en hulst buiten de deur.
Hulst is giftig
Zowel voor mens als voor dier zijn de typische groene hulstblaadjes en rode besjes giftig. Zorg dus dat je hond er niet van probeert te eten, want de besjes zien er voor hem uit als een lekker hapje. Hulst draagt zijn bessen van herfst tot lente.
Wij adviseren om hiervoor organische meststof te gebruiken. De samenstelling hiervan bevat plantaardige en dierlijke grondstoffen zoals die ook in de natuur is te vinden. De organische meststof is daardoor zeer milieuvriendelijk. De voedingsstoffen worden geleidelijk vrij gegeven aan de wortels van de Japanse hulst.
De struiken of kleine bomen kunnen tot maximaal zo'n 10 meter hoog worden, maar meestal zijn ze kleiner. Wel vallen ze altijd op, omdat ze ook in de winter hun blad behouden. In een besneeuwd bos of landschap vallen ze dan des te meer op. Het wortelstelsel van de Hulst is een zogenaamd 'zinkerwortelstelsel'.
De besjes zowel als de bladeren van hulst (Ilex aquifolium) zijn giftig. Het eten van enkele besjes is relatief onschuldig. Bij inname van meer dan 5 besjes kunnen hevig braken, diarree en soms slaperigheid optreden.
Japanse hulst vermeerderen in het vroege najaar
De plant heeft in deze periode jonge topscheuten ontwikkeld die gebruikt kunnen worden om de Japanse hulst te stekken, ook wel vermeerderen genoemd. De scheuten moeten op een lengte van een centimeter à 15 tot 20 afgeknipt worden.
Hulst (ver)planten / verpoten
Wil je de hulst toch verplanten dan is het begin van de lente het beste moment. De plant groeit het beste op voedselrijke vochtige grond.