De zon bestaat qua massa voor ongeveer 79% procent uit waterstof, 19% uit helium en 2% overige elementen (vooral zuurstof, koolstof, ijzer). Aan het oppervlak van de zon klimt de temperatuur op tot ongeveer 5500 graden; in de kern worden waarden 15 miljoen graden bereikt.
De zon is ontstaan uit het samenkrimpen van een grote interstellaire gaswolk onder invloed van haar eigen zwaartekracht. De gaswolk bestond voor het grootste deel uit waterstof (H) en helium (He), de meest voorkomende elementen in het heelal.
Ongeveer 4.6 miljard jaar geleden is onze zon geboren door het ineenstorten van een moleculaire waterstofnevel. Niet veel later werden de planeten van ons zonnestelsel gevormd door het samenklitten van overblijvend stof en gas in een schijf rond de zogenaamde 'protoster', die onze zon toen was.
De zon zou zo'n 4,6 miljard jaar geleden ontstaan zijn door het samentrekken van een uitgestrekte koude, gasvormige Oernevel. Dit gebeurde door de zwaartekracht die ontstond toen het middelste van de nevel dichter bij elkaar kwam. Het hele proces van samentrekking zal ongeveer 35 miljoen jaar hebben geduurd.
De zon genereert energie door middel van kernfusie, waarbij voortdurend waterstof in helium wordt omgezet. Momenteel is naar schatting ongeveer de helft van de waterstof in de kern van de zon opgebruikt.
Van 10 tot 12 uur en van 3 tot 5 uur heeft de zon maar half zoveel kracht en kun je dus twee keer zo lang zonnen. Ook met een goed antizonnebrandmiddel kun je langer in de zon blijven zonder te verbranden. Zoek in zuidelijke landen en op zonnige dagen in Nederland tussen twaalf en drie uur de schaduw op.
De zon straalt van oorsprong wit licht uit. Dat wit licht bestaat uit alle kleuren van de regenboog. Als het witte zonlicht invalt op de minuscule luchtdeeltjes van onze dampkring, wordt dat licht in zeker mate verstrooid in alle richtingen.
Antwoord. Jaja, je leest het goed: De ontploffingen op het zonoppervlak brengen akoestische golven (die men staande golven noemt) teweeg die heen en weer bewegen. Dit komt overeen met het bespelen van een gitaarmuziek. Er zou dus muziek van de zon komen...
Als er een jaar geen zonlicht is, raakt de aarde bedekt met een pantser van ijs. De gemiddelde temperatuur is -73 °C. De duisternis en de ijzige kou zullen het leven op aarde terugbrengen naar het nulpunt, de meest mensen en dieren sterven en het duurt miljoenen jaren voordat de planeet herstelt.
En dan zijn er ook nog eens ruwweg 100 miljard sterrenstelsels in het voor ons "zichtbare" (als in "theoretisch detecteerbaar") heelal, dus dat zijn ongeveer 10.000.000.000.000.000.000.000 sterren. Je zou dus kunnen zeggen dat dat ongeveer tien triljard zonnen zijn.
Als een middelgrote hoofdreeks-ster heeft onze Zon een levensverwachting van ongeveer 10 miljard jaar. Vandaag zijn we bijna halverwege. Over ongeveer 5 tot 8 miljard jaar zal onze Zon uitgroeien tot een rode reus, en waarschijnlijk zal ze de Aarde vernietigen.
Daarna krimpt de zon tot een kleine dwergster die heel langzaam afkoelt en uitdooft. Gelukkig is het voorlopig nog niet zo ver. De zon brandt al 4,5 miljard jaar heel constant. En we denken dat hij ook nog zo'n vijf miljard jaar blijft branden.
Sterren bestaan voor het overgrote deel uit waterstof en helium, de twee lichtste elementen in de natuur. Waterstof en helium komen veruit het meest voor in het heelal: van alle materie in de kosmos is ongeveer 75 procent waterstof en 24 procent helium.
De kern van de zon is een dichte, extreem hete zone van zo'n 15 miljoen ºC. In de kern van de zon vindt de kernfusie plaats. De warmte en de straling die als reacties ontstaan door de kernfusie, worden via de verschillende zones naar de oppervlakte van de zon getransporteerd.
De zon ligt op zo'n 149.598.000 km van de aarde. Dat is dus best wel ver. En dat is maar goed ook. De zon is namelijk heet, erg heet.
De warmte ontstaat doordat het gas in de kern van de zon wordt omgezet in energie. Concreet gaat het om een kernfusieproces waarbij waterstofatomen als het ware samensmelten en worden omgevormd tot helium. De zon mag dan wel warm zijn, toch is ze zeker niet de heetste ster in het heelal.
De zon is ons bekendste en belangrijkste hemellichaam, de bron van alle licht en warmte op aarde. En van het leven: zonder zon zou er eenvoudig geen leven mogelijk zijn, zouden we geen energie en geen voedsel hebben.
Maar ook planeten verder weg hebben van die rode reus te vrezen. Als de ster zo groot was als de zon, worden alle planeten tot een afstand van ongeveer vijf astronomische eenheden naar de rode reus getrokken. In ons zonnestelsel zullen daardoor ook Mars en Jupiter in de opgezwollen zon verdwijnen.
VY Canis Majoris (VY CMa) is een type M superreus of hyperreus in het sterrenbeeld Grote Hond (Canis Major). Het is een van de grootste sterren die in het heelal zijn ontdekt. De straal van de rode ster is ongeveer 1420±120 maal zo groot als die van onze zon, waardoor onze zon er enkele miljarden malen in zou passen.
Maar we kunnen ze niet horen omwille van 2 redenen: 1) De geluidsgolven zitten gevangen in de zon. Ze kunnen niet ontsnappen en verder lopen in de ijle ruimte en de hele weg tot de aarde af te leggen. Dit is omdat er zo goed als geen materie in de ruimte is, het is een 'bijna' vacuüm.
De zon is 400 keer zo groot als de maan, maar de maan staat precies 400 keer dichter bij de aarde dan de zon. Daardoor is het mogelijk dat de veel kleinere maan de zon helemaal afdekt.
In tegenstelling tot het blauwe licht, wordt het rode licht niet verstrooid. Dit blijft uit één specifieke richting komen. Dit geeft de zon dan een rode kleur. De wolken die bij een zonsondergang aanwezig zijn worden ook rood of roze verlicht door de ondergaande zon.
De zon is veel groter dan de aarde. De middellijn bedraagt 1,4 miljoen kilometer, ruim honderd keer de middellijn van de aarde. Een ketting van honderd aardbollen zou dus strakgespannen in de zon passen. En als de zon hol was, zouden er meer dan één miljoen aardbollen in kunnen verdwijnen.
Bruin word je vooral van uv-straling tussen 2900 en 3050 ångström. Normaal glas laat geen stralen door onder 3000 ångström en zal je dus beschermen tegen verbranding. Echter nooit helemaal. Wie lang genoeg achter glas bruint, krijgt wel degelijk een kleurtje.
Hydrateren.
Je wordt namelijk minder snel bruin met een droge huid. Voor bruine benen is het goed om je benen zoveel mogelijk in te smeren om ze zacht en glad te houden. Vooral na je douchebeurt is het goed je benen extra aandacht te geven en ze even goed in te smeren met een lekkere crème.